این قدیمیترین روزنامه اسرائیلی است و بر اساس دانشنامه .dia Britannica، محبوبترین و اکثر خوانندگان آن تحصیل کردهاند. این سرمقاله از چند جهت حائز اهمیت است.
درست یک روز قبل از انتشار مقاله روزنامه هاآرتص، تمام 4300 پمپ بنزین در ایران به طور همزمان تعطیل شد و عرضه سوخت به جایگاه ها متوقف شد. علت این حادثه که مردم ایران را با مشکلات زیادی مواجه کرد، مدتی در هاله ای از ابهام قرار داشت تا اینکه خبرگزاری آنلاین اینترنشنال نیوز که معمولا زودتر از دیگران اطلاع دارد، از احتمال حمله سایبری صحبتی نکرد. در نهایت دبیر شورای عالی فضای مجازی ایران در گفت و گو با تلویزیون در نهایت گفت که حمله سایبری به پمپ بنزین ها ممکن است توسط یک کشور خارجی انجام شده باشد، اما برای بیان جزئیات خیلی زود است. خبرگزاری آنلاین اینترنشنال نیوز باز هم اولین خبری بود که مقاله ای در روزنامه هاآرتص منتشر کرد.
تاریخچه حملات سایبری اسرائیل به ایران
اسرائیل قبلاً در چندین حمله سایبری علیه ایران دست داشته است.
نیروگاه اتمی بوشهر. اولین مورد حمله سایبری اسرائیل به ایران احتمالاً مشکل استاکس نت و نیروگاه اتمی بوشهر است. استاکسنت برنامه مخربی بود که توسط دولت های آمریکا و اسرائیل برای حمله به تاسیسات هسته ای ایران به ویژه نیروگاه بوشهر در سال 2010 ایجاد شد. یاهو نیوز بعداً اعلام کرد که هدف از به اصطلاح «بازیهای المپیک» نابودی برنامه هستهای ایران نیست، بلکه ضربه زدن به آن برای به دست آوردن زمان و تلاشهای دیپلماتیک بوده است. ادوارد اسنودن، مامور سابق سیا، که تعدادی از اسناد مربوط به فعالیت های اطلاعاتی ایالات متحده را منتشر کرد، به اشپیگل گفت که این برنامه مخرب با همکاری آژانس امنیت ملی ایالات متحده و اسرائیل ایجاد شده است.
– زیرساخت های مخابراتی در سال ۱۳۹۷، حمید فتاحی، معاون وزیر ارتباطات، رئیس هیات مدیره شرکت ارتباطات زیرساخت در توییتی درباره «حمله های پراکنده» به برخی زیرساخت های ارتباطی مدعی شد که منشأ آن حملات اسرائیل بوده است. به گفته غلامرضا جلالی، رئیس سازمان پدافند غیرعامل کشور، این حملات سایبری از طریق «چند بخش» ویروس «نسل جدید استاکسونت» انجام شده است.
– شی نظامی پارچین. در 25 اوت 1999 انفجاری در تاسیسات نظامی پارچین رخ داد. روز بعد، زوئی یازکل، تحلیلگر سیاسی در 13 شبکه تلویزیونی اسرائیل گفت که انفجار شب گذشته در شهر پارچین تهران به نظر می رسد نتیجه یک “حمله سایبری” باشد.
– تاسیسات هسته ای نطنز. 22 فروردین ماه سال جاری حادثه ای در تاسیسات هسته ای نطنز رخ داد. کانال دولتی کان اسرائیل روز یکشنبه (12 آوریل) گزارش داد که “حادثه” در تاسیسات هسته ای نطنز دست ساخته اسرائیل و نتیجه “حمله سایبری جدید به ایران” بوده است.
– تاسیسات بندر شهید رجا. در 20 اردیبهشت ماه سال جاری نیز تاسیسات آبی و جاده ای بندر شهید رجا مورد حمله قرار گرفته بود. واشنگتن پست روز دوشنبه 19 مه به نقل از یک مقام دولت آمریکا که نامش فاش نشد، گزارش داد که احتمالا اسرائیل اخیراً به آبراهههای بندر شهید رجا در استان هرمزگان حمله سایبری انجام داده است.
البته حملات قبلی اسرائیل به کشورمان احتمالاً محدود به این موارد نبوده است.
شباهت بین دو رویداد و یک نکته عجیب
در 27 تیرماه سال جاری، نقصی جهانی در سیستم های رایانه ای شرکت «راه آهن» رخ داد که در نتیجه کار صدها قطار، حتی ورودی و خروجی، بلیت فروشی، بار الکترونیکی با تاخیر و یا حتی لغو شد. حمل و نقل و غیره خدمات مسافری سایت شرکت راه آهن. دردسر. خبرگزاری آنلاین اینترنشنال نیوز در همان روز تصویری از تابلوی اطلاع رسانی از حرکت قطارهای راه آهن ایران منتشر کرد که از خرابی جهانی در سیستم کامپیوتری شرکت راه آهن خبر می داد که به هرج و مرج بی سابقه ای در ایستگاه های راه آهن سراسر کشور منجر شد. بر روی تابلوی اطلاعات قطارها پیام قطار به دلیل حملات سایبری نمایش داده شد. این پیام شامل یک شماره تلفن نیز بود.
اما نکته عجیب در مورد حمله سایبری هفته گذشته این بود که در آخرین حمله سایبری به پمپ بنزین ها، همین عدد در پیامی روی صفحه نمایش ها نمایش داده شد.
این شباهت یک نکته ظریف داشت. تحقیقات شرکت امنیت سایبری آمریکایی-اسرائیلی «چک پوینت» در رابطه با حمله چهار ماه پیش نشان داده است که دلیل خرابی گسترده در سیستم رایانه ای شرکت راه آهن ایران، حمله سایبری گروه هکری به نام «ایندیرا» است. “. حمله اسرائیل کار یک گروه ادعایی هکر نبود.
بنابراین، اندکی دقت در این شباهت یک نکته مهم را روشن می کند. اسرائیل مدعی است که حمله اخیر مربوط به خودش است، در حالی که متن پیام حمله اخیر به طور غیرقابل انکاری مشابه متن حمله قبلی است، منطقا اسرائیل که ادعا می کند حمله اخیر را انجام داده است، نمی تواند. این شباهت را با ادعای تصادفی بودن آن توجیه کنید. این نشان میدهد که هر یک از این حملات به اسرائیل مربوط میشود، «در مورد قبلی، اسرائیل به دروغ مسئولیت آن را برعهده گرفت، یا هر یک از این دو حمله مربوط به اسرائیل بود»، این بار اسرائیل به دروغ ادعا میکند که اینطور است. به ویژه، رویکرد این دو حمله، آسیب رساندن به پلت فرم خدمات عمومی است، که هیچ کدام به هدف نظامی مربوط نمی شود، وظیفه ای که هاآرتص اخیراً آن را پذیرفته است.
دشمنی دولت اسرائیل با مردم ایران؟
جامعه شناسان می گویند: افکار عمومی جوامع در این شرایط را می توان با انتقام گیری از دشمن در یک موضوع غیرنظامی یا توجیه دشمن در پاسخ به مردم عادی، زندگی روزمره خود راضی کرد. باور کردنش دردناکه بزرگان به یاد می آورند که وقتی دولت بعث عراق از رویارویی ناامید شد و با کمک قدرت های بزرگ کورکورانه موشک های اسکاد بی را هدف قرار داد، عده ای به تدریج شعار «پاسخ موشکی» سر دادند. نشان داد که در برخی موارد می توان انتظار انتقام را داشت. اما شکی نیست کشوری که در دشمنی آسیب زدن به مردم را در اولویت قرار می دهد، منفورتر از گذشته خواهد شد.
تا آنجا که می دانیم، زیرساخت های خدمات عمومی که به طور مستقیم با امنیت و آرامش همه مردم ارتباط دارد، هرگز هدف حملات سایبری ایران در اسرائیل و حتی در ایالات متحده نبوده است. البته ایران در مقیاس جهانی نیز در مورد سایبری حرف های زیادی برای گفتن دارد، دو سال پیش وزارت امنیت داخلی آمریکا در بیانیه ای درباره حمله سایبری ایران هشدار داد و گفت: “ایران یک برنامه سایبری قوی دارد که می تواند تهدیدی برای ایالات متحده باشد.” Be “. در این بیانیه آمده است: «ایران میتواند برخی از مهمترین زیرساختهای آمریکا را دستکم برای مدت محدودی مختل کند». بنابراین، رفتار اسرائیل نه تنها پیشگیرانه نیست، بلکه حتی نمی تواند پاسخگو باشد، یک ابتکار بی نظیر برای آسیب رساندن به امنیت و آرامش مردم ایران است.
مسئله مشکلات ناشی از نفوذ به زیرساخت های عمومی را نمی توان موضوع مشکلات ناشی از تحریم های همجنس گرایان دانست؛ در هر دو حالت نارضایتی عمومی را می توان ابزاری دانست که تاثیر یکسانی بر فشارها دارد. روی سیستم ممکن است برخی تحریم ها و مشکلاتشان را به تصمیمات سیاسی نسبت دهند و این را به انتخاب خود یا سیاستمداران بسپارند، اما چه کسی می تواند ادعا کند که مردم دشمنی، ضد مردمی هستند، نظام را در نظر نمی گیرند؟
مردم ایران پیش از این در جنگ هشت ساله نشان داده بودند که در برابر تهاجم به میهن خود ایستادگی کرده و متحدتر شده اند. بنابراین انتظار این که اگر امنیت عمومی مردم هدف کشور متخاصم قرار گیرد، مردم به دلیل نارضایتی از نظام حرکتی این کار را انجام دهند، اشتباه تاکتیکی عجیبی است. این بیانیه در تضاد کامل با پیام های دوستانه ای است که دولت اسرائیل گاه سعی می کند به مردم ایران ارسال کند.
آب کدر و شبکه سراسری اینترنت.
من همیشه تاکید کرده ام که به جای نام مستعار اینترنت ملی (قطع اینترنت جهانی از مردم) از عبارت شبکه ملی اطلاعات (ایجاد یک شبکه مستقل که اطلاعات سازمان ها و سازمان های دولتی و خدمات به طور مستقل ذخیره می شود: اینترنت) استفاده کنید. همانطور که وزیر سابق فناوری اطلاعات همین تمایز را تأیید کرده بود، او عمدتاً به دومی دروغ گفته بود. اما زمان حمله سایبری اخیر در کشورمان نیز نقطه قوتی در ارتباط با مشکل اینترنت است. طرحی به نام حمایت از حقوق کاربران فضای مجازی این روزها در مجلس رونمایی شده است که اکنون برای تصمیم گیری نهایی در حال آزمایش است. افکار عمومی با ملایمت این برنامه را دنبال می کنند: اگر بنا باشد بر خلاف وعده مسئولان، عمداً دسترسی مردم به اینترنت را کاهش داده یا محدود کنند، مخالفان زیادی از جمله آقای آقاتهران نماینده مردم تهران دارد. مجلس شورای اسلامی یکی از حامیان این طرح نیز به همه کاره بودن آنها اذعان داشت.
تناسب زمانی این حمله سایبری به این که برخی افراد در سایه طرح شبکه ملی اطلاعات به جستجو در شبکه ملی اینترنت بپردازند، از جمله این امکان را افزایش می دهد که افرادی که محدودیت ها را رعایت می کنند از این سایبری استفاده کنند. حمله به عنوان دلیلی بر ضرورت، به غیر از حمله مستقیم به ایمنی و رفاه مردم، مطمئناً در تضعیف پاسخ آنها به محدودیت ها بی تأثیر نیستند.
1717