اشک‌ها برای چه‌ کسی ریخته می‌شوند؟

به گزارش اینترنشنال نیوز، قاسم غفوری در سرمقاله روزنامه سیاست روز نوشت: جو بایدن رئیس جمهور آمریکا،  پوتین را مسئول مرگ ناوالنی دانسته و مدعی شده همانطور که در اوکراین مشاهده کردیم, پوتین نه تنها شهروندان سایر کشورها را هدف قرار می دهد، بلکه او جنایات وحشتناکی را نیز علیه مردم خود مرتکب می‌شود لذا مرگ ناوالنی فوریت تصویب کمک به اوکراین را بیش از پیش نشان می‌دهد.
آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا مسئولیت مرگ الکسی ناوالنی، را مستقیما بر دوش ولادیمیر پوتین، رئیس ‌جمهوری روسیه نسبت داد. امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه، با انتشار پستی در شبکه ایکس گفت که در روسیه «جان‌های آزاده به گولاگ فرستاده می‌شوند و به مرگ محکوم می‌شوند.»در همین حال، آنتونیو تاجانی، وزیر امور خارجه ایتالیا نوشت که ناوالنی «پس از سال‌ها آزار و شکنجه در زندان» درگذشت و دولت ایتالیا همیشه در کنار کسانی خواهد بود که برای دموکراسی، برای آزادی اندیشه و برای حقوق مسلم همه آحاد بشر می‌جنگند.کاجا کالاس، نخست وزیر استونی، نوشت که مرگ ناوالنی یک یادآوری سیاه دیگر از رژیم سرکشی است که با آن سر و کار داریم و اینکه چرا روسیه و همه کسانی که مسئول آن هستند باید پاسخگوی همه جنایتشان باشند. ریشی سوناک، نخست وزیر انگلیس نیز مرگ الکسی ناوالنی را «خبری وحشتناک» خواند و گفت که او در طول زندگی‌اش شجاعت باورنکردنی از خود نشان داد.اولاف شولتز، صدراعظم آلمان هم گفت که این فعال سیاسی با جان خود بهای شجاعتش را پرداخت. ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو گفت که از اخبار مرگ الکسی ناوالنی عمیقاً متأثر و نگران است. باراک اوباما رئیس جمهور سابق آمریکا الکسی ناوالنی را مردی نترس توصیف کرده که «جان باخت بی‌آنکه مغلوب ظلم شود. ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین مدعی شد که ولادیمیر پوتین مسئول مرگ الکسی ناوالنی، است. قابل توجه آنکه در همسویی با غرب دفتر حقوق بشر سازمان ملل می‌گوید که از خبر مرگ الکسی ناوالنی «متحیر» است و این واقعه باید توسط یک نهاد مستقل بررسی شود.
رسانه‌های غربی از جمله فارسی زبانان همچون بی بی سی نیز چنان به پردازش این خبر پرداخته‌اند که گویی ابر قهرمانی مقدس و رهایی بخش برای جهان، به دست دولتمردان روس کشته شده است و جهان باید انتقام او را با تشدید تحریم‌ها و حملات علیه روسیه و متحدانش بگیرد.
هر چند که مرگ مشکوک ناوالی مشکوک بوده و نیازمند شفاف شدن موضوع است اما نوع رفتار دولتمردان و رسانه‌های غربی بار دیگر حقیقتی به نام کاسب‌کاری و خون خواری غرب را آشکار ساخت که در ظاهر اشک می‌ریزند و در پس پرده از مرگ افراد جشن می‌گیرند. رفتاری که نمود آن را در رفتار آنها در قبال رخدادهای سال گذشته ایران می‌توان مشاهده کرد. این به اصطلاح جو انسان دوستانه و حقوق بشر غربی در حالی روی می‌دهد، که همین رسانه‌ها و مقامات غربی در طول نزدیک به پنج ماه جنگ غزه هیچ تلاشی برای مقابله با نسل کشی میلیونی در غزه نداشته‌اند و حتی اقدام به ارسال تسلیحات برای رژیم صهیونیستی کرده‌اند. جهان فراموش نکرده است که آنها چگونه در برابر کشتار میلیون‌ها نفر در افغانستان و عراق توسط آمریکا و متحدانس و صدها هزار نفر توسط داعش ساخته آمریکا در سوریه و عراق سکوت و از آن حمایت کرده‌اند.
 آنها در حالی خود را مظهر انسانیت می‌نامند که همچنان به اعمال تحریم‌ها علیه سایر کشورها ادامه می‌دهند که جان هزاران کودک با بیماری خاص را به مخاطره انداخته است چنانکه خانم دوهان نماینده ویژه سازمان‌ملل در امور قهری یک جانبه در گزارش سال گذشته‌اش تحریم‌ها علیه ایران را جنایت علیه بشریت و نسل کشی دانسته و ضمن تاکید بر لزوم لغو تحریم‌ها خواستار مجازات آمران و عاملان تحریم‌ها شده است. بر این اساس می‌توان گفت که پرونده ناوالنی نشان داد اشک‌های غرب صرفا زمانی جاری می‌شود که بتواند با خون انسان‌ها برای رسیدن به منافع خویش اقدامی صورت دهد چنانکه شکست‌های اخیر ارتش اوکراین، تقلای غرب برای تبدیل نشست امنیتی مونیخ جهت توجیه تسلیح اوکراین، سناریوی نقش غرب در مرگ ناوالی را تقویت می‌کند.

انتهای پیام