در حرکت «پیشرفت مبتنی بر دانش»، لازم است که برقراری نسبت صحیح با مسائل بومی و توانمندی های مردم مناطق مختلف، در اولویت بالای نظام مسائل و مجموعه های حاکمیتی و علمی فناورانه کشور باشد.
حل مسائل مردم باعث ارتقای فناوری، توسعه بازار و رشد خود مجموعه های دانش بنیان کوچک می شود و زنجیرۀ ارزش قدرتمندی شکل می گیرد که از همه طرف برای مردم و کشور بازدهی دارد. نهادهای دانش بنیان، بهترین تجربه مردمی سازی اقتصاد در طی این چند دهه هستند و هر میزان این مجموعه ها با حل مسائل بیشتر مردم در استان ها و مناطق بومی درگیر بشوند، گستره اقتصاد مردمی ما نیز بیشتر می شود.
به گزارش اینترنشنال نیوز، حجت الاسلام “سعید پورمهدوی”، روحانی جوان و اهل استان خراسان جنوبی است که با کمک دو شرکت فناور هم استانی اش، برای حل یکی از مشکلات بومی و اساسی استانش، قدم های خوبی برداشته است.
کتاب “ترش شیرین” با اولین قدم های وی در روزگار کودکی و آشنایی با مشکلات زرشک کاران آغاز می شود و تا روزگار جوانی و بازگشتش به روستای اجدادی، ادامه پیدا می کند؛ دغدغه و تلاشی دائمی که در نهایت او را به تدوین «طرح جامع تحول زرشک» می رساند؛ طرحی که اجرایی کردنش به تنهایی امکان پذیر نبود. با پای کار آمدن مردم و با تشکیل یک تعاونی تولیدی، نقش آفرینی فناورانهٔ دو مهندس جوان بیرجندی به نام های “عباسی” و “توکلی” در نهایت حمایت موسسه تحقیق و توسعه دانشمند در نمایشگاه آبادیران، اجرای این طرح آغاز می شود. روایت خواندنی پیوند مبارک میان سه عامل تحول آفرین مردم، توانمندی های فنی متخصصین و پشتیبانی های حاکمیتی و نتایج شیرین آن، به تفصیل در کتاب «ترش شیرین» آمده است.
این کتاب به قصد بازتاب یک تجربه موفق مردمی در جهت ترویج و الگوسازی حرکت فناورانهٔ کشور، با حمایت دبیرخانه برنامهٔ ملّی آبادیران، توسط خانهٔ هنر و رسانه پیشرفت، برای چاپ آماده شده است.
در حرکت «پیشرفت مبتنی بر دانش»، لازم است که برقراری نسبت صحیح با مسائل بومی و توانمندی های مردم مناطق مختلف، در اولویت بالای نظام مسائل و مجموعه های حاکمیتی و علمی فناورانه کشور باشد.
حل مسائل مردم باعث ارتقای فناوری، توسعه بازار و رشد خود مجموعه های دانش بنیان کوچک می شود و زنجیرۀ ارزش قدرتمندی شکل می گیرد که از همه طرف برای مردم و کشور بازدهی دارد. نهادهای دانش بنیان، بهترین تجربه مردمی سازی اقتصاد در طی این چند دهه هستند و هر میزان این مجموعه ها با حل مسائل بیشتر مردم در استان ها و مناطق بومی درگیر بشوند، گستره اقتصاد مردمی ما نیز بیشتر می شود.
برشی از کتاب را می خوانیم:
زیر گوش هم پچ پچ می کردند «تهرانیا چه دستگاه های خفنی می سازن! دمشون گرم!» دستگاه ها را که پایین گذاشتند و ایستادند تا نفسی تازه کنند؛ گفتم:«این هنر دست بچه های همین جاست. همشهریای خودمون ساختنش!» با ناباوری یک نگاهشان به دستگاه ها بود و یک نگاهشان به من؛ «نه بابا! راست می گی حاجی؟» دو سه تای شان دور دستگاه ها چرخیدند و چشم ریز کردند و با دقت بیشتری دستگاه ها را ورانداز کردند. گفتم: «چرا که نه! مهندسای بیرجندو دست کم گرفتینا! اینم بگم که این اولین دستگاه شست وشوی زرشک تو ایرانه» این جمله را که شنیدند، چشم هایشان پُر شد از شوق و با غرور بیشتری دستگاه ها را بردند سمت کارگاه.
کتاب «ترش شیرین» با مصاحبه پژمان عرب و نویسندگی لیلا پارسافر، در 160 صفحه، توسط انتشارات ایران به چاپ رسیده است.
انتهای پیام
