یک تپ اختر آرام در قلب CTA 1 وجود دارد. بقایای این ابرنواختر بهعنوان منبع انتشار طول موجهای رادیویی در سال 1960 کشف شد.
یک تپ اختر آرام در قلب CTA 1 وجود دارد. بقایای این ابرنواختر بهعنوان منبع انتشار طول موجهای رادیویی در سال 1960 کشف شد.
یک تپ اختر آرام در قلب CTA 1 وجود دارد. بقایای این ابرنواختر بهعنوان منبع انتشار طول موجهای رادیویی توسط ستارهشناسان در سال 1960 کشف شد. از آن زمان بهعنوان نتیجه انفجار مرگ یک ستاره عظیم شناسایی شد.
اما هیچ پالس رادیویی از تپ اختر مورد انتظار، که باقیمانده ستاره نوترونی درحال چرخش از هسته فروپاشیده ستارهای عظیم است، شناسایی نشد. حتی حدود 10000 سال پس از انفجار اولیه ابرنواختر، همچنان ابر زباله بین ستارهای در طول موجهای نوری ضعیف است.
اشعههای قابل رویت طول موج CTA 1 از جبهههای شوک درحال انبساط، هنوز در این تصویر عمیق تلسکوپی قابل مشاهده است. این قاب در سراسر میدان ستارهای در صورت فلکی شمالی قیفاووس گسترش مییابد.
این منبع بهعنوان اولین نمونه از نوع رو به رشد تپ اخترها شناخته شده است که در طول موجهای رادیویی غیرفعال هستند اما در پرتوهای گاما با انرژی بالا پالس میدهند.
درحالیکه از آن زمان هیچ تپ اختری در طول موجهای رادیویی پیدا نشده است، در سال 2008 «تلسکوپ فضایی پرتو گامای فرمی» تابش پالسی از CTA 1 را شناسایی کرد و ستاره نوترونی درحال چرخش آن را شناسایی کرد.
این منبع بهعنوان اولین نمونه از نوع رو به رشد تپ اخترها شناخته شده است که در طول موجهای رادیویی غیرفعال هستند اما در پرتوهای گاما با انرژی بالا پالس میدهند.