چرا دنباله‌دار Pons-Brooks اکنون دارای دنباله‌هایی است که جهت‌شان مخالف یکدیگر است؟ دیدنی‌ترین دنباله، دم یونی با آن رنگ آبی درخشان است که در پایین تصویر دیده می‌شود. دنباله یونی که دنباله گازی هم نامیده می‌شود، مستقیماً توسط باد خورشیدی شکل می‌گیرد که از خورشید به بیرون رانده می‌شود و دقیقاً سمت مخالف خورشید را نمایش می‌دهد.
در سمت راست-بالای تصویر، گیسوی درخشان دنباله‌دار 12P/Pons–Brooks را می‌بینید. هسته دنباله‌دار بسیار کوچک است و چند کیلومتر بیشتر پهنا ندارد، اما بر اثر گرم شدن سطح آن، توده‌های گاز و غبار از سطح آن آزاد می‌شوند و به شکل توده‌ای کروی گرداگرد هسته را فرا می‌گیرند. این ابر کروی که «گیسو» نام دارد، همان سر دنباله‌دار است که در تصاویر یا با چشم غیرمسلح دیده می‌شود.
دم غباری دنباله‌دار که از گیسو بیرون می‌آید، عمدتاً به سمت چپ کشیده شده است. دم غبارآلود تحت فشار نور خورشید به بیرون رانده می‌شود، اما ذرات آن سنگینند و تمایل دارند در همان مسیر دنباله‌دار به حرکت خود ادامه دهند؛ ازاین‌رو در زاویه‌ای بین دنباله یونی و مسیر حرکت قرار می‌گیرند و معمولاً خمیده دیده می‌شوند؛ حتی از برخی زاویه‌ها می‌توانند در جهت مخالف دنباله یونی ظاهر شوند.
ستاره دوردست و درخشان اِرنَب (آلفا – خرگوش) که پایین‌تر از صورت فلکی جبار واقع شده، در پایین قاب دیده می‌شود. این تصویر زیبا هفته گذشته از نامیبیا گرفته شده است. دو روز پیش، دنباله‌دار پانز-بروکس از نزدیک‌ترین فاصله خود با زمین گذشت و اکنون با کم‌نور شدن و سر خوردن به سمت مرزهای بیرونی منظومه شمسی، از آسمان مناطق جنوبی زمین به بهترین شکل دیده می‌شود.
اعتبار تصویر و حق چاپ: رولاندو لیگوستری و لوکاس دمتز. برای مشاهده عکس در ابعاد بزرگ، اینجا را کلیک کنید.
منبع: تصویر روز ناسا
۵۴۵۴