تماشای خشونتی که اثرات آن در آینده نمایان می شود

تماشای برنامه های تلویزیونی خشن در سنین پایین از نظر شناختی با عملکرد ضعیف در دبیرستان مرتبط است.

بر اساس یک گزارش شفاف، محققان دانشگاه مونترال (مونترال) محتوای نشان داده شده برای تقریبا 2000 کودک 3.5 تا 4.5 ساله را تجزیه و تحلیل کردند.

وقتی این کودکان 12 ساله شدند، محققان از آنها و معلمانشان خواستند تا میزان عملکرد آنها در مدرسه را ارزیابی کنند.

سپس مشخص شد که پسران و دخترانی که در اوایل کودکی در معرض محتوای خشونت آمیز قرار می گیرند، احتمال بیشتری دارد که بعداً “افزایش ناراحتی عاطفی” را تجربه کنند.

دکتر لیندا پاگانی نویسنده اصلی این مقاله است. در پایان کلاس ششم نیز با کاهش تعامل کلاسی، پیشرفت تحصیلی و انگیزه تحصیلی مواجه می شوند.

او اضافه کرد. برای نوجوانان، گذار به مدرسه راهنمایی در حال حاضر مرحله مهمی در رشد نوجوانی آنهاست و احساس غم، اضطراب و در معرض خطر بودن وضعیت تحصیلی آنها را پیچیده می کند.

تا کنون معلوم نبود قرار گرفتن در معرض محتوای خشونت آمیز در دوران کودکی چه از نظر تحصیلی و چه از نظر روانی چه تأثیری بر کودکان دارد.

دکتر پاگانی گفت: تشخیص عوامل اولیه قابل اصلاح که بر سلامت آینده کودک تأثیر می‌گذارند، از اهداف مهم برنامه‌های سلامت فردی و اجتماعی است. سازگاری روانشناختی و انگیزه تحصیلی از عناصر ضروری در گذار موفقیت آمیز به دوره نوجوانی هستند.

این گروه تحقیقاتی که این هفته در ژورنال توسعه و رفتار کودکان منتشر شد، تصمیم گرفت اثرات مواجهه طولانی مدت با محتوای خشونت آمیز در سنین پیش دبستانی را بر رشد طبیعی ارزیابی کند.

والدین پسران و دختران شرکت کننده در این مطالعه گزارش دادند که فرزندانشان چه نوع برنامه های تلویزیونی را تماشا می کنند. سپس هنگامی که آنها 12 ساله شدند، کودکان و معلمان پیشرفت ذهنی و تحصیلی و انگیزه و مشارکت آنها در فعالیت های کلاسی را ارزیابی کردند.

محققان داده‌ها را تجزیه و تحلیل کردند تا هر گونه رابطه معنادار بین مشکلات آن بخش‌ها و محتوای خشونت‌آمیز که در دوره پیش از دبستان در معرض آن قرار داشتند، شناسایی کنند.

آنها همچنین سعی کردند تأثیرات و پیش داوری هایی را که ممکن است بر این جنبه های زندگی کودکان تأثیر گذاشته است، از بین ببرند.

در نهایت مشخص شد که تماشای تصاویر خشونت آمیز در سال های قبل از ورود به مدرسه با مشکلات روانی، اجتماعی و تحصیلی در اوایل نوجوانی همراه است.

برای دختران، پیوندهایی با افزایش پریشانی عاطفی و کاهش تعامل کلاس درس و کاهش انگیزه تحصیلی تا سن 12 سالگی مشاهده شد.

برای پسران، تماشای محتوای خشونت آمیز با افزایش ناراحتی عاطفی، بی توجهی، سرکشی و انزوای اجتماعی همراه بود.

محققان همچنین شاهد کاهش تعامل و درگیری با محیط کلاس، پیشرفت تحصیلی و انگیزه تحصیلی در پسران تا سن 12 سالگی بودند.

دکتر پاگانی می گوید. قبل از دبستان، بچه ها تمایل دارند وانمود کنند که شبیه تلویزیون هستند و شخصیت ها را نشان می دهند و فکر می کنند هر چه می بینند واقعی است. آنها به ویژه در برابر تصاویر طنز قهرمانان و جنایتکارانی که از خشونت به عنوان ابزاری برای حل مشکلات استفاده می کنند آسیب پذیر هستند.

او اضافه کرد. قرار گرفتن مکرر در صحنه های اکشن با سرعت بالا، ترشح آدرنالین و جلوه های ویژه جذاب می تواند باورها، نگرش ها و برداشت هایی را که خشونت در تعاملات اجتماعی دارد تغییر دهد و یادگیری نادرست مهارت های اجتماعی ضروری می تواند سازگاری با مدرسه را دشوار کند.

جسیکا برنارد، یکی از نویسندگان این مطالعه می گوید. درست مانند مشاهده خشونت در زندگی واقعی، مواجهه مکرر با دنیای خصمانه و خشونت آمیز که توسط موجودات عجیب و غریب نشان داده می شود، می تواند باعث ترس و استرس و همچنین باعث شود که این کودکان جامعه را خطرناک و ترسناک درک کنند و این می تواند منجر به واکنش بیشتر شود. بیش از حد معمول در موقعیت های اجتماعی مبهم.

او اضافه کرد. در سال‌های قبل از دبستان، هر چه کودکان بیشتر در معرض تعاملات پرخاشگرانه روی صفحه نمایش قرار گیرند، احتمال اینکه این رفتار طبیعی باشد بیشتر می‌شود.

پاگانی گفت، اما قرار گرفتن در موقعیت‌های اجتماعی مناسب‌تر می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا مهارت‌های اجتماعی لازم را توسعه دهند که بعداً برایشان مفید خواهد بود و در نهایت نقش اساسی در موفقیت فردی و اقتصادی آن‌ها خواهد داشت.

محققان امیدوارند که پزشکان اطفال، والدین و جوامع به این اطلاعات توجه کرده و آن را در نظر بگیرند.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان