در گفت‌وگو با آنا مطرح شد؛
یک کارشناس بورس گفت: اگر بخواهیم سرمایه را به بازار سرمایه برگردانیم باید بانک مرکزی و دولت در اتخاذ سیاست‌های تضعیف کننده بازار سرمایه تجدید نظر کنند. همچنین بایستی با ایجاد شرایط ثبات، اعتماد به بورس را احیا کنیم.
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری علم و فناوری آنا، در روز گذشته شاخص بورس پس از ریزش‌های متوالی، به رشدی چشم‌گیر دست یافت. اما دلیل آن ریزش‌های متوالی چه بود؟ یک کارشناس بازار سرمایه دلایل ریزش‌های اخیر بازار سرمایه را تشریح کرد.در این خصوص احمد اشتیاقی کارشناس بورس در گفت‌وگو با آنا گفت: عمده‌ترین دلایل عدم رشد بازار به تصمیمات بانک مرکزی برمی‌گردد.
وی ادامه داد: دو تصمیم بانک مرکزی به طور مستقیم بر ضعف در رشد بازار سرمایه و یا کاهش شاخص بورس اثر دارد. اولین مورد آن عدم اجازه برای رشد قیمت دلار نیمایی است که تقریبا یکسال است که در قیمتی حدود ۴۰ هزار تومان حبس شده است. دومین تصمیم موثر انتشار اوراق بانرخ سود تضمین شده ۳۰ درصدی بود.
این کارشناس بورس تصریح کرد: این دو رویکرد به همراه دیگر سیاست‌های دولت در بالا بردن فشار‌های هزینه‌ای مانند افزایش نرخ خوراک پتروشیمی‌ها و یا بالا بردن عوارض شرکت‌های معدنی و عوارض صادراتی به توامان موجب از بین رفتن نشاط بازار سرمایه در آن دوران شدند.
وی ادامه داد: در این دوره بازار‌های موازی بورس به دلیل دخالت کمتر دولت جذاب‌تر بوده اند. دلار در این دوران به مرز ۵۹ هزار تومان رسید و نتاسفانه اعتماد از بازار سرمایه رخت بسته بود.
چه کنیم که بازار سرمایه رشد کند؟
اشتیاقی تاکید کرد: اگر بخواهیم سرمایه را به بازار سرمایه برگردانیم باید بانک مرکزی و دولت در اتخاذ سیاست‌های تضعیف کننده بازار سرمایه تجدید نظر کنند. همچنین بایستی با ایجاد شرایط ثبات، اعتماد به بورس را احیا کنیم. شایان ذکر است که سرکوب دیگر بازار‌ها جواب افت شاخص بورس نیست.
وی ادامه داد: دولت ابزار چندانی برای سرکوب بازار بورس ندارد. بلکه با جذاب کردن بازار سرمایه و تولید می‌توانیم، نقدینگی را به سوی آن جذب کنیم. زمانی هزینه‌های تامین سرمایه را بالا می‌بریم قطعا پاسخ عکس میگیریم؛ یعنی زمانی که اوراق قرضه با نرخ سود ۳۰ درصد منتشر می‌شود، بانک از تولید کننده برای اعطای وام سود ۳۴ درصدی درخواست خواهد کرد و این یعنی افزایش هزینه تامین سرمایه!
اشتیاقی تاکید کرد: با افزیش هزینه تامین و بالا بردن هزینه تولید، تولید کننده را سرکوب می‌کنیم؛ از طرف دیگر نیز اجازه افزایش قیمت محصول را از وی سلب می‌کنیم و ارز حاصل از صادرات او را نیز ارزان می‌خریم. این گونه تولید و به تبع آن بازار سرمایه را سرکوب می‌کنیم.
-
-
-
-
-
-
