قوانین آژانس های تاکسی تلفنی تحت چارچوب مشخصی از مقررات صورت می گیرد که اخذ مجوز و پروانه کسب از اتحادیه تاکسیرانی را ضروری می سازد. این ضوابط برای تضمین امنیت و کیفیت خدمات به مسافر و نظم دهی به فعالیت راننده تاکسی وضع شده اند. اگر قصد راه اندازی یا همکاری با یک آژانس قانونی و قابل اعتماد مانند تاکسی گلد را دارید، آگاهی از این قوانین بسیار ضروری است. برای کسب اطلاعات بیشتر یا دریافت مشاوره می توانید با شماره 09931300265 تماس بگیرید.
این چارچوب قانونی، روابط میان مدیر آژانس، رانندگان، و همچنین نحوه ارائه خدمت به مسافرین را تعریف می کند. هدف اصلی از تدوین و اجرای این قوانین، ساماندهی حمل ونقل درون شهری، افزایش ایمنی، تعیین شفاف نرخ کرایه و پاسخگویی در برابر شکایات و تخلفات احتمالی است. نهادهای مختلفی در این فرآیند نقش دارند، از جمله اتحادیه تاکسیرانی که مسئول صدور پروانه کسب و نظارت اولیه است، و همچنین شهرداری و سازمان تاکسیرانی که در سیاست گذاری های کلان و گاهی نظارت های عالی تر دخیل هستند.
آگاهی از این مقررات برای تمامی ذینفعان، اعم از متقاضیان تأسیس آژانس، رانندگان و حتی مسافران، از اهمیت بالایی برخوردار است. این آگاهی به رعایت حقوق و تکالیف متقابل کمک کرده و از بروز اختلافات جلوگیری می نماید. همچنین، رعایت کامل ضوابط و آیین نامه های مصوب، زمینه را برای فعالیت پایدار و قانونی فراهم می آورد و از مواجهه با مشکلات حقوقی و جریمه های ناشی از عدم رعایت قوانین پیشگیری می کند.
| برای کسب اطلاعات بیشتر یا دریافت مشاوره می توانید با شماره 09931300265 تماس بگیرید. |
نوع نمونه قرارداد آژانس تاکسی تلفنی
نمونه قرارداد رایج میان آژانس تاکسی تلفنی و راننده تاکسی، اغلب در قالب یک قرارداد مشارکت مدنی منعقد می‌شود. این قرارداد بر اساس ماده ۱۰ قانون مدنی ایران تنظیم می‌گردد که به اشخاص اجازه می‌دهد هرگونه قراردادی را منعقد کنند، مشروط بر آنکه مخالف صریح قانون نباشد. در این نوع قرارداد، مدیر آژانس که دارای مجوز و پروانه کسب است و زیر نظر اتحادیه تاکسیرانی فعالیت می‌کند، با رانندهای که مالک یا متصرف خودرو است، برای انجام خدمات حمل و نقل مسافر همکاری می‌کند.
ماهیت مشارکت در این قرارداد به این معنی است که هر دو طرف آورده‌ای دارند؛ مدیر آژانس آورده‌ای مانند مجوز، مکان فیزیکی آژانس، سیستم پذیرش و اعزام مسافر، و سازماندهی اداری دارد و راننده آورده‌ای مانند خودرو، زمان، مهارت رانندگی و پذیرش مسئولیت حمل مسافر. این شراکت با هدف کسب سود مشترک از محل ارائه خدمات تاکسی تلفنی صورت می‌پذیرد. برخلاف پلتفرم‌هایی نظیر اسنپ که مدل همکاری آنلاین و ثبت‌نام غیرحضوری را دنبال می‌کنند، در این قراردادها، ساختار سنتی بر مبنای توافق مستقیم و حضوری میان طرفین شکل می‌گیرد و بر قوانین مشخص و مجوزهای رسمی استوار است. ضروری است که این قرارداد با رضایت کامل طرفین و بدون تحمیل هیچ بندی به دیگری منعقد شود و تمامی تعهدات و شرایط به وضوح در آن قید گردد.
این قرارداد مشارکت، چارچوبی قانونی برای تقسیم مسئولیت‌ها، هزینه‌ها و در نهایت سود و زیان حاصل از فعالیت مشترک فراهم می‌کند. برخلاف قرارداد کار که رابطه کارفرما و کارگری را تعریف می‌کند، در قرارداد مشارکت، طرفین در سود و زیان شریک هستند و رابطه حقوقی متفاوتی دارند. این تمایز در تعیین حقوق و تکالیف، نحوه حل اختلاف و مسائل مرتبط با بیمه و مالیات اهمیت دارد. بنابراین، انتخاب نوع قرارداد مناسب و تنظیم دقیق آن بر اساس اصول قانونی و توافقات طرفین، گام اول و مهم در این همکاری است.
طرفین و موضوع قرارداد آژانس تاکسی تلفنی
طرفین اصلی در نمونه قرارداد معمول آژانس تاکسی تلفنی با راننده، عبارتند از صاحب آژانس یا نماینده قانونی آن (که باید دارای مجوز و پروانه کسب معتبر از اتحادیه تاکسیرانی باشد) و راننده تاکسی که قصد همکاری با آژانس را دارد و مالک یا متصرف قانونی خودروی مورد استفاده است. مشخصات کامل و دقیق طرفین، شامل نام، نام خانوادگی، کد ملی، آدرس و اطلاعات تماس، باید به طور کامل در ابتدای قرارداد درج شود. در صورتی که یکی از طرفین شخص حقوقی (شرکت) باشد، اطلاعات ثبتی و نام نماینده قانونی آن نیز لازم است.
موضوع قرارداد، محور اصلی توافق است و باید به صراحت و بدون ابهام بیان شود. در این نوع قرارداد، موضوع عبارت است از “همکاری و مشارکت در ارائه خدمات حمل ونقل مسافر درون شهری با استفاده از امکانات و مجوز آژانس تاکسی تلفنی و خودروی متعلق به راننده، در قبال دریافت و تقسیم نرخ کرایه طبق توافق طرفین”. ذکر دقیق موضوع قرارداد، حدود فعالیت و تعهدات طرفین را مشخص می کند و از بروز سوءتفاهم در آینده جلوگیری می نماید. آورده های هر یک از طرفین در این مشارکت نیز باید در بخش موضوع یا تعهدات به تفصیل بیان گردد.
علاوه بر طرفین اصلی قرارداد (صاحب آژانس و راننده)، در برخی موارد ممکن است شخص ثالثی نیز در قرارداد نقش داشته باشد، مثلاً به عنوان ضامن یا معرف. با این حال، طرفین اصلی که تعهدات و حقوق ناشی از موضوع قرارداد مستقیماً متوجه آن هاست، همان صاحب پروانه کسب و راننده همکار هستند. تعیین دقیق موضوع قرارداد و شفاف سازی آورده ها و مسئولیت های هر یک از طرفین، سنگ بنای یک همکاری موفق و پایدار است و از اهمیت حقوقی بالایی برخوردار است.
نسخه های موجود از این نمونه قرارداد
یکی از اصول مهم در تنظیم هرگونه قرارداد، از جمله نمونه قرارداد آژانس تاکسی تلفنی با راننده، تهیه نسخه های متعدد و یکسان از متن نهایی است. تعداد نسخه ها معمولاً حداقل به تعداد طرفین قرارداد است، به طوری که هر یک از صاحب آژانس و راننده تاکسی یک نسخه اصلی و کاملاً مشابه در اختیار داشته باشند. این امر به منظور تضمین دسترسی هر یک از طرفین به متن کامل توافق و جلوگیری از هرگونه تغییر یا دستکاری احتمالی در آینده صورت می گیرد.
تمامی نسخه های قرارداد باید کاملاً مشابه یکدیگر بوده و هیچ تفاوتی در متن، بندها، اعداد و ارقام یا تاریخ ها نداشته باشند. توصیه می شود که تمامی صفحات هر نسخه توسط طرفین قرارداد امضا یا اثر انگشت زده شود تا اصالت و اعتبار تمامی صفحات تأیید گردد. همچنین، شماره گذاری صفحات به صورت “صفحه X از Y” (مثلاً صفحه ۱ از ۵) در پایین هر صفحه، به نظم قرارداد و جلوگیری از جابجایی یا حذف صفحات کمک می کند.
در برخی موارد، ممکن است یک نسخه اضافی از قرارداد برای ارائه به مرجع حل اختلاف (در صورت تعیین داور در قرارداد) یا برای نگهداری در محل آژانس تهیه شود. اهمیت داشتن نسخه های اصلی و کاملاً یکسان در زمان بروز اختلاف و مراجعه به مراجع قانونی یا داوری مشخص می شود، زیرا تنها نسخه های اصلی قرارداد نزد این مراجع دارای اعتبار قرارداد کامل هستند و می توانند مبنای رسیدگی قرار گیرند. بنابراین، در زمان امضای قرارداد، از یکسان بودن و کامل بودن تمامی نسخه ها اطمینان حاصل کنید.
مرجع حل اختلاف قرارداد تاکسی تلفنی با راننده
پیش بینی مرجعی برای حل و فصل اختلافات احتمالی که ممکن است در طول مدت اجرای قرارداد آژانس تاکسی تلفنی با راننده بروز کند، از اهمیت بالایی برخوردار است. طرفین می توانند در متن قرارداد، مرجع مشخصی را برای این منظور تعیین نمایند. یکی از گزینه های توصیه شده، استفاده از نهاد داوری است. داوری فرآیندی معمولاً سریع تر و تخصصی تر از رسیدگی قضایی در دادگاه ها است و می تواند به حل و فصل اختلافات در مدت زمان کوتاه تری (معمولاً در حدود شش ماه) منجر شود.
در صورت انتخاب داوری، طرفین می توانند یک داور واحد یا هیئت داوری را در قرارداد نام ببرند یا سازوکاری برای انتخاب داور در زمان بروز اختلاف پیش بینی کنند. مرجع دیگر برای حل اختلاف، دادگاه های دادگستری صالح است. اگر طرفین در قرارداد مرجع خاصی را تعیین نکرده باشند، در صورت بروز اختلاف باید به دادگاه عمومی حقوقی که صلاحیت رسیدگی به موضوع را دارد، مراجعه نمایند. صلاحیت دادگاه معمولاً بر اساس محل انعقاد قرارداد، محل اجرای تعهدات یا محل اقامت خوانده تعیین می شود.
در هر صورت، چه مرجع حل اختلاف داوری باشد و چه دادگاه، ارائه نسخه اصلی قرارداد (اعم از سند رسمی یا سند عادی) برای اثبات ادعا و رسیدگی به اختلاف ضروری است. کپی قراردادها معمولاً به تنهایی اعتبار اثباتی کافی ندارند.
بنابراین، نگهداری دقیق و ایمن از نسخه اصلی قرارداد توسط هر یک از طرفین اهمیت حیاتی دارد. تعیین مرجع حل اختلاف در قرارداد، به طرفین کمک می کند تا در زمان بروز مشکلات، مسیر مشخصی برای پیگیری حقوق خود داشته باشند و از سردرگمی و اطاله دادرسی جلوگیری شود.
مبلغ سرمایه گذاری در قرارداد تاکسی تلفنی با راننده
مفهوم سرمایه‌گذاری در چارچوب قرارداد آژانس تاکسی تلفنی با راننده، تنها محدود به آورده نقدی نیست. این سرمایه‌گذاری جنبه‌های مختلفی دارد که توسط هر یک از طرفین یا هر دو تأمین می‌شود. صاحب آژانس معمولاً سرمایه‌گذاری اولیه قابل توجهی برای راه‌اندازی کسب‌وکار انجام می‌دهد. این شامل هزینه‌های مربوط به اخذ مجوز و پروانه کسب از اتحادیه تاکسیرانی، تأمین مکان فیزیکی مناسب برای آژانس (خرید یا اجاره دفتر کار)، تجهیز دفتر به امکانات لازم (تلفن، سیستم کامپیوتری، نرم‌افزار اعزام، وسایل اداری) و هزینه‌های بازاریابی اولیه می‌شود.
علاوه بر این، صاحب آژانس سرمایه خود را در قالب اعتبار و نام تجاری که با فعالیت قانونی و ارائه خدمات با کیفیت کسب می‌کند، وارد مشارکت می‌نماید. برای مثال، برندهایی مانند تاکسی گلد با ارائه خدمات منظم، سیستم مدیریت حرفه‌ای و رعایت دقیق قوانین، توانسته‌اند اعتماد رانندگان و مسافران را جلب کنند و سرمایه‌گذاری خود را به شکل بهینه به بهره‌برداری برسانند. آورده راننده تاکسی نیز به نوبه خود یک سرمایه‌گذاری محسوب می‌شود. این سرمایه‌گذاری شامل خودروی شخصی یا استیجاری که تحت قوانین و ضوابط مربوط به خودروهای تاکسی تلفنی قرار دارد، هزینه‌های جاری و نگهداری خودرو (سوخت، تعمیرات، معاینه فنی، بیمه)، زمان و انرژی صرف شده برای کار و مهارت و تجربه رانندگی است.
میزان و نحوه سرمایه‌گذاری هر یک از طرفین باید به وضوح در قرارداد مشخص شود، زیرا این آورده‌ها مبنای تعیین سهم هر یک از طرفین در سود و زیان حاصل از فعالیت مشترک قرار می‌گیرد. گاهی ممکن است سرمایه‌گذاری به صورت ترکیبی باشد؛ مثلاً صاحب آژانس علاوه بر تأمین مکان و مجوز، بخشی از هزینه‌های نگهداری خودروها را نیز متقبل شود یا راننده در تأمین برخی تجهیزات آژانس مشارکت کند. شفافیت در این زمینه از بروز اختلافات مالی در آینده جلوگیری می‌کند و اساس یک همکاری عادلانه را پی‌ریزی می‌نماید.
سود و زیان
مسئله تعیین و تقسیم سود و زیان، یکی از حیاتی ترین بخش های قرارداد مشارکت میان آژانس تاکسی تلفنی و راننده است و باید با دقت و شفافیت کامل در متن قرارداد قید شود. در این نوع قراردادها، معمولاً سهم هر یک از طرفین از سود و زیان به صورت درصدی از کل درآمد یا سود خالص حاصل از فعالیت مشترک تعیین می گردد. این درصد می تواند بر اساس میزان آورده هر یک از طرفین (سرمایه نقدی، ارزش خودرو، هزینه های جاری، مجوز و اعتبار آژانس) و توافق آن ها مشخص شود.
فرآیند محاسبه سود و زیان نیز باید به وضوح در قرارداد تعریف شود. این شامل تعیین بازه های زمانی مشخص برای محاسبه (مثلاً روزانه، هفتگی یا ماهانه)، نحوه کسر هزینه های عملیاتی (مانند حق عضویت در آژانس، هزینه های سوخت در صورت توافق، تعمیرات جزئی) از درآمد ناخالص (مجموع نرخ کرایه های دریافتی) برای رسیدن به سود خالص و سپس تقسیم آن بر اساس درصدهای توافق شده است. شماره حساب یا شماره کارت بانکی طرفین برای واریز سهم سود یا دریافت سهم زیان نیز معمولاً در قرارداد درج می گردد.
نه تنها تقسیم سود، بلکه نحوه مواجهه و تقسیم زیان های احتمالی نیز باید در قرارداد پیش بینی شود. اگر در دوره ای فعالیت با زیان همراه باشد، طرفین بر اساس همان درصدهای توافقی در زیان نیز شریک خواهند بود.
شفافیت در این بخش و پایبندی به روش محاسبه و تقسیم توافق شده، از بروز سوءتفاهم ها و اختلافات مالی که می توانند به رابطه کاری آسیب جدی وارد کنند، جلوگیری می نماید. مذاکره و توافق منصفانه در خصوص سهم هر یک از سود و زیان، ضامن پایداری همکاری خواهد بود.
سوالات متداول
مدارک لازم برای تاسیس آژانس تاکسی تلفنی چیست؟
برای تاسیس آژانس تاکسی تلفنی و اخذ مجوز، ارائه مدارک لازم از جمله تابعیت ایرانی، گواهی عدم سوء پیشینه کیفری و عدم اعتیاد، داشتن حداقل مدرک تحصیلی، تعیین تکلیف خدمت سربازی، داشتن سن قانونی (معمولاً کمتر از ۷۰ سال)، و موافقت پلیس اماکن و سایر نهادهای نظارتی الزامی است. همچنین، متقاضی باید مکانی مناسب با کاربری تجاری یا اداری برای دفتر آژانس معرفی کند.
تفاوت قرارداد رسمی و عادی در آژانس تاکسی تلفنی چیست؟
تفاوت اصلی در نحوه تنظیم و ثبت است. سند رسمی در دفتر اسناد رسمی یا توسط مامور رسمی تنظیم می‌شود و سند عادی به صورت دست‌نوشته یا تایپ شده میان طرفین امضا می‌گردد. هر دو نوع اعتبار قرارداد دارند و در مراجع حل اختلاف (داوری یا دادگاه) پذیرفته می‌شوند، اما سند رسمی از نظر اثباتی قوی‌تر است و انکار یا تردید نسبت به آن دشوارتر است. در هر دو حالت، ارائه نسخه اصلی برای رسیدگی ضروری است.
چه قوانینی برای خودروهای مورد استفاده در آژانس تاکسی تلفنی وجود دارد؟
خودروهای همکار با آژانس تاکسی تلفنی باید دارای شرایط و ضوابط خاصی باشند. این شرایط معمولاً شامل مدل و سال ساخت مشخص، دارا بودن برگ معاینه فنی معتبر، رعایت استانداردهای ایمنی و فنی، وضعیت ظاهری مناسب و تمیز، و دارا بودن بیمه شخص ثالث اجباری با پوشش کافی است. گاهی ممکن است رنگ یا نوع خاصی از خودرو نیز توسط اتحادیه تاکسیرانی یا سازمان تاکسیرانی توصیه یا الزامی شود. رعایت این مقررات توسط راننده تحت نظارت آژانس و نهادهای ذیربط قرار دارد.
صلاحیت‌ها و قوانین مربوط به رانندگان آژانس تاکسی تلفنی چیست؟
رانندگان تاکسی همکار با آژانس های تاکسی تلفنی باید دارای گواهینامه رانندگی معتبر (پایه دو یا بالاتر، و در برخی موارد گواهینامه مخصوص حمل و نقل عمومی)، کارت سلامت، گواهی عدم سوء پیشینه و عدم اعتیاد باشند. آن‌ها موظف به رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی، احترام به مسافر، رعایت نرخ‌های مصوب اتحادیه تاکسیرانی یا سازمان تاکسیرانی (نرخ کرایه)، پوشش ظاهری مناسب و رفتار حرفه‌ای هستند. آژانس نیز مسئول نظارت اولیه بر عملکرد و صلاحیت‌های رانندگان همکار خود است و در صورت بروز شکایت، مسئولیت پاسخگویی دارد.
نرخ کرایه تاکسی تلفنی چگونه تعیین و نظارت می‌شود؟
تعیین نرخ کرایه تاکسی تلفنی معمولاً توسط نهادهای نظارتی ذیربط مانند اتحادیه تاکسیرانی، شهرداری یا سازمان تاکسیرانی و بر اساس فرمول‌ها و پارامترهای مشخص (مانند مسافت، زمان سفر، نوع خودرو، شرایط ترافیکی) صورت می‌گیرد. این نرخ‌ها به صورت دوره‌ای بازنگری و مصوب می‌شوند و آژانس های تاکسی تلفنی موظف به رعایت دقیق آن‌ها هستند. نظارت بر اجرای صحیح نرخ کرایه توسط بازرسی‌های اتحادیه و سازمان‌های مربوطه انجام می‌شود و مسافران حق دارند در صورت مشاهده تخلف، شکایت خود را ثبت کنند.