لابیاپلاستی چیست؟ راهنمای کامل از دکتر نازنین علوی برای تصمیم گیری درست

لابیاپلاستی یک عمل جراحی زیبایی و ترمیمی است که به منظور تغییر شکل و اندازه لبه های داخلی (لابیامینور) و یا لبه های خارجی (لابیاماژور) ناحیه تناسلی زنان انجام می شود. این عمل جراحی که به عنوان جراحی زیبایی واژن نیز شناخته می شود با هدف رفع ناراحتی های فیزیکی بهبود ظاهر ناحیه تناسلی و افزایش اعتماد به نفس بانوان صورت می گیرد.

لابیاپلاستی

لابیاپلاستی : تعریف و معرفی علمی موضوع

لابیاپلاستی چیست؟ اصطلاحی فراگیر برای مجموعه ای از روش های جراحی است که بر روی لبه های فرج (لابیا) انجام می گیرد. فرج بخش بیرونی اندام تناسلی زنانه است که شامل لابیامینور (لبه های کوچک داخلی) لابیاماژور (لبه های بزرگ خارجی) کلیتوریس و دهانه مجرای ادرار و واژن می شود. لابیامینورها دو چین ظریف پوستی هستند که در داخل لابیاماژورها قرار گرفته و از کلیتوریس و دهانه واژن محافظت می کنند. لابیاماژورها لبه های ضخیم تر و بیرونی تر هستند که از ساختارهای داخلی فرج محافظت کرده و در دوران بلوغ با رویش مو پوشیده می شوند.

آناتومی لابیامینور و لابیاماژور در بین زنان بسیار متنوع است و اندازه شکل و رنگ آن ها می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد. این تنوع طبیعی تحت تأثیر عوامل ژنتیکی هورمونی و نژادی قرار دارد. در برخی موارد لابیامینورها ممکن است به طور طبیعی بزرگتر یا نامتقارن باشند که این وضعیت هیپرتروفی لابیامینور نامیده می شود. همچنین تغییرات ناشی از زایمان افزایش سن و یا کاهش وزن می تواند منجر به شل شدن و افتادگی لابیاماژورها شود.

لابیاپلاستی با هدف اصلاح این تغییرات و ایجاد ظاهری متقارن تر و کوچکتر در ناحیه تناسلی انجام می گیرد. انواع مختلفی از روش های لابیاپلاستی وجود دارد که هر کدام تکنیک های جراحی خاص خود را دارند و بر اساس نیاز و شرایط هر فرد توسط جراح انتخاب می شوند. مهم است که بدانیم لابیاپلاستی صرفاً یک عمل زیبایی نیست و در بسیاری از موارد جنبه درمانی نیز دارد و می تواند مشکلات فیزیکی و روانی مرتبط با ظاهر ناحیه تناسلی را بهبود بخشد.

علائم و نشانه های مرتبط با نیاز به لابیاپلاستی

تصمیم به انجام لابیاپلاستی معمولاً ناشی از نارضایتی از ظاهر ناحیه تناسلی و یا بروز مشکلات فیزیکی و روانی مرتبط با آن است. علائم و نشانه هایی که ممکن است افراد را به انجام لابیاپلاستی ترغیب کند عبارتند از :

  • بزرگی یا عدم تقارن لابیامینور : بزرگی بیش از حد لابیامینورها به خصوص زمانی که از لابیاماژورها بیرون زده و نمایان باشند می تواند از نظر ظاهری برای برخی افراد ناخوشایند باشد و منجر به احساس خجالت و کاهش اعتماد به نفس شود. همچنین عدم تقارن بین لابیامینورها نیز می تواند از لحاظ زیبایی شناختی برای برخی افراد مسئله ساز باشد.
  • درد و ناراحتی فیزیکی : لابیامینورهای بزرگ می توانند در حین فعالیت های روزمره مانند ورزش پیاده روی دوچرخه سواری و یا رابطه جنسی ایجاد درد و ناراحتی کنند. ساییده شدن لابیامینورها به لباس های تنگ یا زیرپوش نیز می تواند منجر به تحریک التهاب و درد مزمن شود.
  • مشکلات بهداشتی : بزرگی لابیامینورها می تواند رعایت بهداشت ناحیه تناسلی را دشوارتر کند و احتمال تجمع ترشحات و عفونت های قارچی و باکتریایی را افزایش دهد.
  • مشکلات در رابطه جنسی : در برخی موارد بزرگی لابیامینورها می تواند باعث درد و ناراحتی در حین رابطه جنسی شود و از لذت جنسی بکاهد. همچنین ظاهر ناحیه تناسلی ممکن است بر اعتماد به نفس جنسی فرد تأثیر منفی بگذارد.
  • مشکلات روانی و عاطفی : نارضایتی از ظاهر ناحیه تناسلی می تواند منجر به احساس شرم خجالت اضطراب و افسردگی شود و بر کیفیت زندگی و روابط اجتماعی فرد تأثیر منفی بگذارد. به ویژه در فرهنگ هایی که بر زیبایی ظاهری تأکید زیادی دارند این موضوع می تواند اهمیت بیشتری پیدا کند.

مهم است توجه داشته باشید که تنوع زیادی در ظاهر طبیعی لابیامینورها و لابیاماژورها وجود دارد و “بزرگ” یا “نامتقارن” بودن لزوماً به معنای غیرطبیعی بودن نیست. تصمیم به انجام لابیاپلاستی باید بر اساس ناراحتی واقعی فرد و تأثیر آن بر کیفیت زندگی او گرفته شود نه صرفاً بر اساس مقایسه با استانداردهای زیبایی غیرواقعی که ممکن است در رسانه ها و شبکه های اجتماعی ترویج شوند.

روش های تشخیص علمی و پزشکی نیاز به لابیاپلاستی

تشخیص نیاز به لابیاپلاستی بر اساس ارزیابی جامع شرایط فرد توسط پزشک متخصص زنان یا جراح پلاستیک صورت می گیرد. این ارزیابی شامل مراحل زیر است :

  1. شرح حال پزشکی : پزشک در مورد سابقه پزشکی فرد داروهای مصرفی آلرژی ها و بیماری های زمینه ای سوال می کند. همچنین در مورد علت مراجعه و ناراحتی های فرد در رابطه با ظاهر ناحیه تناسلی و یا مشکلات فیزیکی مرتبط با آن به طور مفصل پرسش می کند. در این مرحله مهم است که بیمار به طور صادقانه و باز با پزشک خود در مورد نگرانی ها و انتظاراتش صحبت کند.
  2. معاینه فیزیکی : پزشک ناحیه تناسلی را به دقت معاینه می کند تا اندازه شکل و تقارن لابیامینورها و لابیاماژورها را بررسی کند. همچنین وجود هرگونه التهاب عفونت زخم یا سایر مشکلات پوستی در ناحیه تناسلی مورد ارزیابی قرار می گیرد. در این معاینه پزشک ممکن است از معیارهای اندازه گیری استاندارد برای تعیین اندازه لابیامینورها استفاده کند اگرچه این معیارها صرفاً راهنما هستند و تصمیم نهایی بر اساس نظر پزشک و ناراحتی بیمار گرفته می شود.
  3. ارزیابی روانشناختی (در صورت نیاز) : در برخی موارد پزشک ممکن است توصیه کند که بیمار قبل از تصمیم گیری برای لابیاپلاستی با یک روانشناس یا مشاور صحبت کند. این ارزیابی به ویژه برای افرادی که انتظارات غیرواقعی از عمل جراحی دارند یا مشکلات روانی زمینه ای دارند که ممکن است بر نتیجه عمل و رضایت بیمار تأثیر بگذارد مفید است. هدف از ارزیابی روانشناختی اطمینان از این است که بیمار از نظر روانی آمادگی لازم برای انجام عمل جراحی را دارد و تصمیم او آگاهانه و منطقی است.

پس از انجام این مراحل پزشک با در نظر گرفتن تمامی جوانب از جمله علائم و نشانه های بیمار معاینه فیزیکی انتظارات بیمار و شرایط پزشکی او تصمیم می گیرد که آیا لابیاپلاستی برای فرد مناسب است یا خیر. در صورتی که لابیاپلاستی توصیه شود پزشک در مورد انواع روش های جراحی مزایا و معایب هر روش خطرات و عوارض احتمالی و مراقبت های بعد از عمل به طور کامل با بیمار صحبت می کند و به او کمک می کند تا تصمیم آگاهانه ای بگیرد.

روش های درمانی لابیاپلاستی (جراحی)

لابیاپلاستی عمدتاً یک روش جراحی است و روش های دارویی یا بالینی غیرجراحی برای کاهش اندازه یا تغییر شکل لابیامینورها و لابیاماژورها وجود ندارد. روش های جراحی لابیاپلاستی متنوع هستند و انتخاب روش مناسب به آناتومی فرد میزان بزرگی لابیامینورها اهداف بیمار و نظر جراح بستگی دارد. رایج ترین روش های جراحی لابیاپلاستی عبارتند از :

  1. روش تریم (Trim Procedure) : در این روش لبه های بیرونی لابیامینورها به صورت خطی برش داده می شوند تا اندازه آن ها کاهش یابد. این روش یکی از ساده ترین و قدیمی ترین روش های لابیاپلاستی است و معمولاً برای کاهش قابل توجه اندازه لابیامینورها استفاده می شود. با این حال روش تریم ممکن است منجر به ایجاد لبه های صاف و غیرطبیعی در لابیامینورها شود و احتمال از بین رفتن حس در لبه های بریده شده وجود دارد.
  2. روش وج (Wedge Procedure) : در این روش یک قطعه V شکل از ضخیم ترین قسمت لابیامینورها برداشته می شود و سپس لبه های باقی مانده به هم بخیه می شوند. روش وج به حفظ حاشیه طبیعی و چین دار لابیامینورها کمک می کند و احتمال حفظ حس در ناحیه جراحی شده بیشتر است. این روش یکی از محبوب ترین و پرکاربردترین روش های لابیاپلاستی محسوب می شود.
  3. روش دی اپیتلیالیزاسیون (De-epithelialization Procedure) : در این روش لایه بیرونی پوست (اپیتلیوم) از قسمت مرکزی لابیامینورها برداشته می شود و سپس لبه های باقی مانده به هم بخیه می شوند. روش دی اپیتلیالیزاسیون به حفظ شکل طبیعی لابیامینورها کمک می کند و احتمال ایجاد اسکار کمتر وجود دارد زیرا برش ها در قسمت داخلی لابیامینورها قرار می گیرند. این روش برای افرادی که به دنبال کاهش جزئی اندازه لابیامینورها هستند و می خواهند ظاهر طبیعی آن ها حفظ شود مناسب است.
  4. روش Z-پلاستی (Z-plasty) : این روش یک تکنیک جراحی ترمیمی است که برای اصلاح اسکارها و بافت های جمع شده استفاده می شود و می تواند در لابیاپلاستی برای بهبود ظاهر اسکار ناشی از جراحی های قبلی یا برای اصلاح عدم تقارن های پیچیده تر به کار رود. روش Z-پلاستی شامل ایجاد برش های Z شکل در پوست و جابجایی فلپ های پوستی برای بازسازی ناحیه مورد نظر است.
  5. لابیاپلاستی با لیزر : در سال های اخیر استفاده از لیزر در لابیاپلاستی مورد توجه قرار گرفته است. لیزر می تواند برای برش و انعقاد بافت ها در حین جراحی استفاده شود. طرفداران لیزر مدعی هستند که این روش خونریزی کمتر درد کمتر و بهبودی سریع تر را به همراه دارد. با این حال مطالعات علمی کافی برای اثبات برتری قطعی لیزر نسبت به روش های جراحی سنتی وجود ندارد و هزینه لابیاپلاستی با لیزر معمولاً بیشتر است.

مراحل انجام لابیاپلاستی :

لابیاپلاستی معمولاً به صورت سرپایی و تحت بی حسی موضعی انجام می شود اگرچه در برخی موارد ممکن است از بی حسی نخاعی یا بیهوشی عمومی نیز استفاده شود. مدت زمان عمل جراحی معمولاً بین یک تا دو ساعت است. در طول عمل جراح با استفاده از روش انتخابی بافت های اضافی لابیامینورها و یا لابیاماژورها را برداشته و سپس لبه های برش داده شده را با نخ های قابل جذب بخیه می زند. در پایان عمل پانسمان استریل بر روی ناحیه جراحی قرار داده می شود.

خطرات و عوارض احتمالی لابیاپلاستی :

مانند هر عمل جراحی دیگری لابیاپلاستی نیز با خطرات و عوارض احتمالی همراه است. این عوارض معمولاً نادر و خفیف هستند و با مراقبت های مناسب قابل کنترل می باشند. عوارض احتمالی لابیاپلاستی عبارتند از :

  • خونریزی و هماتوم : خونریزی خفیف بعد از عمل طبیعی است اما خونریزی شدید و تشکیل هماتوم (تجمع خون زیر پوست) نادر است و نیاز به مداخله پزشکی دارد.
  • عفونت : عفونت محل جراحی یکی از عوارض احتمالی هر عمل جراحی است. رعایت بهداشت و مصرف آنتی بیوتیک های تجویز شده توسط پزشک می تواند خطر عفونت را کاهش دهد.
  • درد و تورم : درد و تورم بعد از عمل طبیعی است و معمولاً با داروهای مسکن و کمپرس سرد قابل کنترل است. تورم معمولاً طی چند هفته اول بعد از عمل کاهش می یابد.
  • اسکار (جای زخم) : ایجاد اسکار در محل برش ها اجتناب ناپذیر است اما جراحان ماهر تلاش می کنند تا اسکارها را تا حد امکان ظریف و غیرقابل توجه کنند. در برخی موارد ممکن است اسکارها ضخیم و برجسته شوند (اسکار هیپرتروفیک یا کلوئید).
  • تغییر حس : احتمال تغییر حس در ناحیه جراحی شده وجود دارد. برخی افراد ممکن است دچار کاهش حس یا بی حسی موقت شوند که معمولاً طی چند ماه بهبود می یابد. در موارد نادر ممکن است تغییر حس دائمی باشد.
  • عدم تقارن : در برخی موارد ممکن است بعد از عمل عدم تقارن جزئی بین لابیامینورها باقی بماند. جراحان ماهر تلاش می کنند تا تقارن را تا حد امکان بهبود بخشند اما دستیابی به تقارن کامل همواره ممکن نیست.
  • نارضایتی از نتیجه عمل : مانند هر عمل جراحی زیبایی احتمال نارضایتی بیمار از نتیجه لابیاپلاستی وجود دارد. مهم است که بیمار قبل از عمل انتظارات واقع بینانه ای داشته باشد و در مورد اهداف و انتظارات خود به طور کامل با جراح صحبت کند.

مراقبت های بعد از لابیاپلاستی :

مراقبت های بعد از لابیاپلاستی نقش مهمی در بهبودی سریع تر و کاهش عوارض احتمالی دارد. توصیه های عمومی مراقبت های بعد از لابیاپلاستی عبارتند از :

  • استراحت کافی : در روزهای اول بعد از عمل استراحت کافی و اجتناب از فعالیت های سنگین توصیه می شود.
  • کمپرس سرد : استفاده از کمپرس سرد بر روی ناحیه جراحی به کاهش درد و تورم کمک می کند.
  • داروهای مسکن و آنتی بیوتیک : مصرف داروهای مسکن برای کنترل درد و آنتی بیوتیک های تجویز شده توسط پزشک برای پیشگیری از عفونت ضروری است.
  • بهداشت ناحیه تناسلی : رعایت بهداشت ناحیه تناسلی و شستشوی ملایم ناحیه جراحی با آب و صابون ملایم به جلوگیری از عفونت کمک می کند. خشک کردن ناحیه جراحی باید به آرامی و با ضربات ملایم حوله نرم انجام شود.
  • اجتناب از لباس های تنگ : پوشیدن لباس های گشاد و نخی در دوران بهبودی توصیه می شود تا از فشار و سایش بر روی ناحیه جراحی جلوگیری شود.
  • اجتناب از فعالیت جنسی : اجتناب از فعالیت جنسی به مدت حداقل ۶ تا ۸ هفته بعد از عمل ضروری است تا به بافت ها فرصت کافی برای ترمیم داده شود.
  • مراجعه به پزشک : مراجعه منظم به پزشک برای پیگیری روند بهبودی و اطمینان از عدم بروز عوارض احتمالی بسیار مهم است.

راهکارهای خانگی و توصیه های سبک زندگی (محدود به دوران نقاهت)

راهکارهای خانگی و توصیه های سبک زندگی در لابیاپلاستی عمدتاً به دوران نقاهت بعد از عمل محدود می شود و شامل اقداماتی است که به تسریع بهبودی و کاهش ناراحتی کمک می کنند. این راهکارها جایگزین مراقبت های پزشکی نیستند بلکه مکمل آن ها محسوب می شوند :

  • حمام سیتز (Sitz Bath) : حمام سیتز نشستن در لگن آب گرم (نه داغ) به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه چند بار در روز می تواند به تسکین درد کاهش تورم و بهبود جریان خون در ناحیه جراحی کمک کند. می توان به آب حمام سیتز نمک اپسوم (منیزیم سولفات) نیز اضافه کرد.
  • مصرف مایعات فراوان : نوشیدن آب و مایعات فراوان به حفظ رطوبت بدن و بهبود عملکرد سیستم ایمنی کمک می کند که برای بهبودی بعد از جراحی مهم است.
  • تغذیه سالم : مصرف غذاهای مغذی و سرشار از ویتامین ها و مواد معدنی به تقویت سیستم ایمنی و تسریع روند بهبودی کمک می کند. به ویژه مصرف پروتئین کافی برای ترمیم بافت ها ضروری است.
  • اجتناب از یبوست : یبوست می تواند فشار زیادی به ناحیه جراحی وارد کند و روند بهبودی را کندتر کند. مصرف غذاهای پرفیبر میوه ها و سبزیجات و نوشیدن آب کافی می تواند به جلوگیری از یبوست کمک کند. در صورت نیاز می توان با مشورت پزشک از ملین های ملایم استفاده کرد.
  • کنترل استرس : استرس می تواند روند بهبودی را کندتر کند و سیستم ایمنی را ضعیف کند. انجام تکنیک های آرام سازی مانند مدیتیشن یوگا و تنفس عمیق می تواند به کاهش استرس و بهبود خلق و خو کمک کند.

روش های پیشگیری و اقدامات لازم (تمرکز بر آگاهی و انتخاب آگاهانه)

در مورد لابیاپلاستی پیشگیری” به معنای جلوگیری از نیاز به عمل جراحی نیست بلکه به معنای آگاهی بخشی و انتخاب آگاهانه است. تنوع زیادی در ظاهر طبیعی ناحیه تناسلی زنان وجود دارد و بسیاری از نگرانی ها در مورد ظاهر لابیامینورها و لابیاماژورها ناشی از عدم آگاهی و مقایسه با استانداردهای زیبایی غیرواقعی است. اقدامات لازم در این زمینه عبارتند از :

  • افزایش آگاهی در مورد آناتومی طبیعی ناحیه تناسلی : آموزش و اطلاع رسانی در مورد تنوع طبیعی ظاهر ناحیه تناسلی زنان می تواند به کاهش نگرانی های بی مورد و پذیرش بدن خود کمک کند. منابع معتبر آموزشی کتاب ها مقالات علمی و وب سایت های پزشکی می توانند در این زمینه مفید باشند.
  • مشاوره با پزشک متخصص : در صورت وجود هرگونه نگرانی در مورد ظاهر ناحیه تناسلی یا بروز مشکلات فیزیکی مرتبط با آن مراجعه به پزشک متخصص زنان یا جراح پلاستیک و دریافت مشاوره تخصصی ضروری است. پزشک زنان می تواند با بررسی دقیق شرایط فرد علت نگرانی ها را مشخص کرده و راهنمایی های لازم را ارائه دهد. دکتر علوی یکی از بهترین متخصصان در زمینه جراحی لابیا پلاستی است.
  • انتخاب جراح ماهر و باتجربه : در صورت تصمیم به انجام لابیاپلاستی انتخاب جراح ماهر و باتجربه که در زمینه جراحی های زیبایی زنان تخصص دارد بسیار مهم است. جراح ماهر می تواند با استفاده از تکنیک های جراحی مناسب و رعایت اصول ایمنی خطر عوارض احتمالی را به حداقل برساند و نتایج مطلوب تری را برای بیمار به ارمغان بیاورد. تحقیق در مورد سوابق و تجربه جراح مشاهده نمونه کارهای قبلی و پرسیدن سوالات کافی در جلسه مشاوره می تواند در انتخاب جراح مناسب کمک کننده باشد.
  • انتظارات واقع بینانه : مهم است که قبل از انجام لابیاپلاستی انتظارات واقع بینانه ای از نتیجه عمل داشته باشید. لابیاپلاستی می تواند ظاهر ناحیه تناسلی را بهبود بخشد و مشکلات فیزیکی و روانی مرتبط با آن را کاهش دهد اما نمی تواند ظاهر ناحیه تناسلی را کاملاً مطابق با استانداردهای زیبایی غیرواقعی تغییر دهد. صحبت صادقانه با جراح در مورد انتظارات و اهداف خود می تواند به ایجاد انتظارات واقع بینانه تر و افزایش رضایت از نتیجه عمل کمک کند.

نتیجه گیری علمی و کاربردی

لابیاپلاستی یک عمل جراحی مؤثر برای رفع ناراحتی های فیزیکی و روانی ناشی از بزرگی یا عدم تقارن لابیامینورها و لابیاماژورها است. این عمل جراحی با استفاده از روش های مختلف می تواند به بهبود ظاهر ناحیه تناسلی کاهش درد و ناراحتی بهبود بهداشت و افزایش اعتماد به نفس بانوان کمک کند. با این حال لابیاپلاستی یک عمل جراحی جدی است و تصمیم به انجام آن باید آگاهانه و پس از بررسی دقیق مزایا و معایب خطرات و عوارض احتمالی و انتظارات فرد گرفته شود.

مهم است که قبل از تصمیم گیری برای لابیاپلاستی به تنوع طبیعی آناتومی ناحیه تناسلی زنان آگاه باشید و بدانید که “بزرگ” یا “نامتقارن” بودن لابیامینورها لزوماً به معنای غیرطبیعی بودن نیست. در صورتی که ناراحتی واقعی از ظاهر ناحیه تناسلی خود دارید و این ناراحتی بر کیفیت زندگی شما تأثیر منفی گذاشته است لابیاپلاستی می تواند یک گزینه درمانی مناسب باشد.

انتخاب جراح ماهر و باتجربه داشتن انتظارات واقع بینانه و رعایت دقیق مراقبت های قبل و بعد از عمل نقش مهمی در موفقیت لابیاپلاستی و دستیابی به نتایج مطلوب دارد. همواره به یاد داشته باشید که اطلاعات ارائه شده در این مقاله جنبه عمومی دارند و جایگزین نظر متخصص نیستند. برای دریافت راهنمایی های دقیق و متناسب با شرایط خود حتماً با پزشک متخصص زنان یا جراح پلاستیک مشورت کنید.

پرسش و پاسخ های پرتکرار کاربران در مورد لابیاپلاستی

  1. آیا لابیاپلاستی دردناک است؟

لابیاپلاستی تحت بی حسی موضعی انجام می شود و در حین عمل دردی احساس نخواهید کرد. بعد از عمل درد و ناراحتی خفیفی وجود خواهد داشت که معمولاً با داروهای مسکن قابل کنترل است. میزان درد بعد از عمل بستگی به نوع روش جراحی و تحمل درد فرد دارد. تورم و کبودی نیز بعد از عمل طبیعی است و معمولاً طی چند هفته اول کاهش می یابد.

  1. چه مدت طول می کشد تا بهبودی کامل بعد از لابیاپلاستی حاصل شود؟

بهبودی اولیه بعد از لابیاپلاستی معمولاً حدود ۱ تا ۲ هفته طول می کشد. در این مدت تورم و کبودی کاهش می یابد و بخیه ها جذب می شوند. بهبودی کامل و رسیدن به نتیجه نهایی ممکن است چند ماه طول بکشد. فعالیت جنسی معمولاً بعد از ۶ تا ۸ هفته قابل انجام است اما توصیه می شود قبل از شروع فعالیت جنسی با پزشک خود مشورت کنید.

  1. آیا لابیاپلاستی بر حس جنسی تأثیر می گذارد؟

هدف لابیاپلاستی بهبود ظاهر ناحیه تناسلی و رفع ناراحتی های فیزیکی است و تلاش می شود تا حس جنسی حفظ شود. با استفاده از روش های جراحی مدرن و ظریف احتمال آسیب به اعصاب حسی ناحیه تناسلی به حداقل می رسد. در برخی موارد ممکن است بعد از عمل تغییرات موقتی در حس جنسی ایجاد شود مانند کاهش حس یا بی حسی موقت که معمولاً طی چند ماه بهبود می یابد. در موارد نادر ممکن است تغییر حس دائمی باشد. انتخاب جراح ماهر و باتجربه می تواند خطر تغییر حس دائمی را به حداقل برساند.