حفظ و اجرای اشعار علوی توسط نوجوان بوشهری در ۵ روز
یکی از شرکتکنندگان چهارمین جشنواره مشاعره علوی که مشاعره و قصهگویی را از نهسالگی آغاز کرده است با ۱۳ سال سن و فقط در پنج روز، بسیاری از اشعار علوی را در ذهن ثبت کرده و اجرا کرد.
خبرگزاری علم و فناوری آنا؛ «مشاعره»، همزمانی، شعر و هنر را به نمایش میگذارد و از اینرو، یکی از بسترها برای شکوفایی استعدادهایی است که از دیرباز تاکنون مغفول مانده است. مشاعرهها در برنامههای مختلف اجتماعی و حتی شبنشینیهای خانوادههای ایرانی و امروز در برنامههای تلویزیونی، جایی ویژه داشته از اینرو چند سالی است جشنواره مشاعره علوی از سلسله برنامههای جشنواره امامت و مهدویت دانشگاه آزاد اسلامی با شور و حلاوت خاصی در بوشهر برگزار میشود.
حب به مولا امیرالمؤمنین(ع)، اهل بیت(ع) و نیز شعر و ادبیات که از دیرباز در فرهنگ ایران ریشه دوانده، سبب شده تا این جشنواره در بخش استانی و ملی، شاهد حضور استعدادهایی درخشان و نوشکفته باشد.
از خردسالان پنج و ۶ ساله گرفته تا جوانان و کهنسالان که با عشق، لحنی دلنشین، گویشهای مختلف و گاه با زبان بدن در این جشنواره به مدح حضرت علی(ع)، ابیات را خوانش میکنند، همگی نشاندهنده این است که ایران اسلامی سرشار از استعداد و نخبه بوده و هیچ چیزی برای این نسل از جوانان، غیرممکن نیست.
همانگونه که رهبر معظم انقلاب فرمودند: هیچ چیزی وجود ندارد که بگوییم استعداد ایرانی و نخبه ایرانی قادر به ایجاد، تولید و ساخت آن نباشد؛ مگر اینکه زیرساخت آن در کشور وجود نداشته باشد که باید آن زیرساخت را ایجاد کرد.
در مشاعره با هیچکس رقابت نمیکنیم فقط با گذشته خودتان رقابت میکنیم، همه بخشهای مشاعره لذتبخش هستند و هیچکدام سخت نیست
روی دیگر شکوفایی جشنواره مشاعره علوی را بیشک باید متعلق به خانواده ایرانی – اسلامی دانست. پدر و مادرانی که امید و آرزوهای شخصی و ملی خود را در فرزندانشان جستوجو میکنند و برای خوشبختی فرزندان و اقتدار میهن از هیچ کوششی دریغ نمیکنند، کودکی که با هفت سال سن نزدیک به یک هزار بیت از اشعار علوی را حفظ است با اعتمادبهنفس، صدایی گیرا و چهرهای مصمم این اشعار را روی صحنه، جلوی چشم بینندگان، لنز دوربینهای خبرنگاران و نگاه تیزبین داوران میخواند، قطعاً به پشتوانه والدینی آگاه و پرتلاش در این جشنواره حضور دارد. رهبر فرزانه انقلاب در اینجا نیز تعبیری زیبا دارند، ایشان میفرمایند، این ملت، یک ملت نخبهپرور است؛ به معنای حقیقی کلمه.
آیسودا مظفری، یکی از شرکتکنندگان چهارمین جشنواره استانی مشاعره علوی (پیش رویداد ملی این جشنواره) بود که با ۱۳ سال سن و فقط در پنج روز، بسیاری از اشعار علوی را در ذهن ثبت کرده و در روز برگزاری مشاعره با صدایی دلنشین و زیبا، اشعار را در صحنه بیان و اجرا کرد.
خبرنگار آنا در حاشیه برگزاری این رقابت گفتوگویی با این نوجوان انجام داده که در ادامه میخوانیم، گزیدههایی از حضور مظفری در جشنواره مشاعره علوی و نیز پیامی از وی، تقدیم وجود علاقهمندان شعر و شاعری و ادبیات و اهل بیت (ع) میشود.
آنا: از چند سالگی به این سمتوسو علاقهمند شدید و چه کسانی مشوق شما بودند؟
مظفری: مشاعره و قصهگویی را از ۹سالگی آغاز کردم. مریم دادرس، پوستری برای من ارسال کرد که پوستر مؤسسه هامین هنر هومان بود و پس از آن با تشویق پدر و مادر و همچنین فعالیتم آغاز شد.
آنا: چند بیت شعر حفظ هستید؟
مظفری: تعداد دقیق اشعار در دستم نیست؛ چندین سال است که در حوزه مشاعره سنتی و فایز(محمدعلی دشتی متخلص به «فایز» و مشهور به فایز دشتی، شاعر دوبیتی سرای جنوب ایران) فعالیت دارم و مشاعره با همه حروف را میدانم.
آنا: چه سبکی از شعر را دوست دارید؟ کدام شعرا؟ آیا شعر هم میگویید؟ به چه سبکهای هنری دیگر علاقه دارید؟
مظفری: چندین سال است که در دنیای غزل و شعر زندگی میکنم؛ زیرا بدون شک جهان شعر جهان بهتری است. معتقدم اشعار عاشقانه، لذت دیگری را به دنیا میبخشند. اشعار همه شعرا را دوست دارم؛ اما بیشتر اشعار حافظ، سعدی، خیام، فایز، مولانا، فروغ فرخزاد، سهراب سپهری، فریدون مشیری، احمد شاملو، پرویز خانلری و… را مطالعه میکنم. اکنون مشغول بازنویسی اشعار گلستان سعدی هستم و بیشتر متن مینویسم. در حوزه موسیقی ویولن کار میکنم و مشاعره، گلستان خوانی، حافظ خوانی و پادکست انجام میدهم.
آنا: شعر چه تأثیری روی شما دارد؟ زیباترین شعری که حفظ کردید چه بود و از کدام شاعر؟
مظفری: نقلقول بسیار زیبایی در این رابطه گفته شده که: پزشکی، حقوق، تجارت یا مهندسی همه اینها برای بقای زندگی لازم هستند؛ اما شعر، زیبایی، عشق و افسانه. اینها چیزهایی بوده که به دلیل آنها زنده میمانیم و این مختصرترین احساس به شعر و ادبیات است. همه اشعار در جای خود پر از زیبایی و راز هستند؛ اما دوبیتی فایز دشتی بسیار زیباست:
اگر هنگام مردن دلبر من نهد از آنلاین بر زانو سر من
بگیرد یار فایز را در آغوش بسا آسان رود جان از تن من
آنا: این فعالیت خود را استعداد ذاتی میدانید یا تمرین و استمرار؟
چندین سال است که در دنیای غزل و شعر زندگی میکنم؛ زیرا بدون شک جهان شعر جهان بهتری است. معتقدم اشعار عاشقانه، لذت دیگری را به دنیا میبخشند
مظفری: این فعالیت را استعداد ذاتی و علاقه میدانم، اگر چیزی ذاتی باشد بدون علاقه و تلاش تشکیل نمیشود. بسیاری از افراد در کلاسهای متعددی شرکت میکنند؛ اما بعد از مدتی به دلیل اینکه علاقه یا پشتکار ندارند، عقب میکشند در عوض بسیاری ازجمله دوستان آغاز کردند و موفق شدند.
آنا: چه پیشنهادی برای جذابیت برنامههای مشاعره دارید؟
مظفری: ازاستادان شاعر دعوت کنیم؛ زیرا قطعاً افرادی هستند که اشعار زیبایی مینویسند، اجرای نوع جدیدی از مشاعره بهعنوان نمونه مشاعره معنایی، معرفی کتاب با حضور نویسنده کتاب، اجرای تئاتر در حین برگزاری مسابقه برای برگرداندن انرژی مخاطبان و… ازجمله پیشنهادهایی است که میتوان برای جذابیت برنامههای مشاعره استفاده کرد.
آنا: رقابت در چه گروه سنی سخت است؟
مظفری: در مشاعره رقابت نداریم و با هیچکس رقابت نمیکنید فقط با گذشته خودتان رقابت میکنید.
آنا: سختترین بخش مشاعره چیست؟ کلمات مشروط یا …
مظفری: همه بخشهای مشاعره لذتبخش هستند و هیچکدام سخت نیست.
گفتگو از داود نصیری