محاسبه BMI برای چه افرادی مناسب است؟
کم کاری تیروئید: محاسبه BMI برای افرادی مناسب است که از سلامت نسبی برخوردارند و میخواهند عدد توده وزنی بدن خود را بدانند تا از میزان چاقی، لاغری یا طبیعی بودن وزن خود اطلاع پیدا کنند. شاخص توده وزنی بدن، تغییرات طبیعی در شکل بدن را در نظر میگیرد و محدوده وزنی مناسب را برای یک قد خاص ارائه میدهد. به همین سادگی! اما متخصصان تغذیه یا پزشکان علاوه بر اندازهگیری BMI، ممکن است فاکتورهای دیگری را نیز هنگام ارزیابی وزن سالم در نظر بگیرند؛ بهعنوان مثال، عضله بسیار متراکمتر از چربی است.
رژیم آنلاین: بنابراین افراد بسیار عضلانی مانند بوکسورهای سنگین وزن، مربیان وزنهبرداری و ورزشکاران، ممکن است وزن سالمی داشته باشند، حتی اگر شاخص توده وزنی آنها در محدوده افراد چاق طبقهبندی شود. نژاد نیز میتواند بر این شاخص تأثیر بگذارد. بهعنوان مثال، بزرگسالان جنوب آسیا ممکن است درمعرض خطر ابتلابه برخی از مشکلات سلامتی مانند دیابت با BMI =23 تشخیص داده شوند، اما متخصصان، آنها را در دسته افراد سالم قرار میدهند.
اطلاعات را دقیق وارد نمایید.
فرمول محاسبه BMI چیست؟
محاسبه اضافه وزن با استفادهاز انجام میشود. این موضوع، میتواند نقطه شروعی برای درک نحوه تأثیر چربی بدن بر سلامت کلی بدن باشد و فرمول آن نیز به این صورت است:
BMI= وزن (کیلوگرم) / (قد) 2(مترمربع)
در این فرمول ساده، وزن برحسب کیلوگرم بر مجذور قد تقسیم شده و عددی که بهدست میآید، نمایانگر توده وزنی بدن خواهد بود. در جدول زیر، BMI و محدودههای آن ارائه شده است.
با استفاده از این جدول متوجه میشوید BMI بدست آمده در محدوده چه وزنی است (در جدول بالا با توجه به رنگها میتوانید به سادگی متوجه موضوع شوید).
BMI پایینتر از ۱۸.۵ نشان دهنده این است که دچار کمبود وزن هستید، بنابراین شاید نیاز باشد کمی وزن اضافه کنید. توصیه میکنیم از پزشک یا مشاور تغذیه خود کمک بگیرید.
BMI بین ۱۸.۵ تا ۲۴٫۹ تا حدودی یک BMI نرمال را نشان میدهد و به شما میگوید نسبت به قدتان وزن مناسبی دارید. با تثبیت وزنی سالم، جلوی بالا رفتن خطرهای جدی برای سلامتتان را میگیرید.
BMI بین ۲۵ تا ۲۹٫۹ به شما میگوید کمی دچار اضافه وزن هستید و نیاز دارید مقداری وزن کم کنید. برای میتوانید با پزشک خود مشورتی داشته باشید.
BMI بالای ۳۰ به شما اخطار میدهد که وزن بالایی دارید. اگر وزن کم نکنید مسلما سلامتتان به خطر خواهد افتاد. حتما با پزشک یا مشاور تغذیه خود صحبت و رژیم گرفتن را شروع کنید.
افراد با استفاده از جدولها میتوانند BMI خود را بسنجند. برای مثال، جدول پایین که با پیدا کردن قد و وزن خود روی آن میتوانید متوجه وضعیت وزنتان شوید و بفهمید آیا به کمبود وزن، وزن سالم، اضافه وزن، چاق و چاقی شدید مبتلا هستید.
محاسبه BMI در کودکان چگونه انجام میشود؟
برای کودکان و نوجوانان، BMI با سن و جنس مرتبط است و اغلب بهعنوان شاخص توده وزنی سنی شناخته میشود. در کودکان، چربی زیاد یا کمبود وزن بدن میتواند بیماریهای مرتبط با وزن و سایر مشکلات سلامتی شود. در کودکان نیز مانند بزرگسالان، BMI بالا میتواند نشاندهنده چاقی باشد. محاسبه BMI با استفادهاز ماشین حساب درصدی کودکان، بهصورت زیر است:
نمودارهای رشد صدک BMI برای سن، متداولترین شاخص اندازهگیری اندازه و الگوهای رشد کودکان و نوجوانان در ایالات متحده هستند. دستهبندی وضعیت وزن BMI کودک در جدول زیر نشان داده شده است.
جدول پایین معنی نتایج را برایتان توضیح میدهد:
چه کسانی می توانند از BMI و صدک BMI استفاده کنند؟
محاسبه (Body Mass Index)BMI بهترین راه ارزیابی وزن سلامت در بزرگسالان است. صدک BMI بهترین روش ارزیابی وزن مناسب در کودکان ۲ سال به بالا است. بعضی افراد بزرگسال که بدنی عضلانی دارند ممکن است BMI بالاتر از حد سلامت داشته باشند، در حالی که چربی بسیاری کمی دارند مانند بدنسازان و ورزشکاران. شاخص BMI این ورزشکار را چاق نشان میدهد در حالی که چنین نیست، پس اندازهگیری BMI برای همه کارایی ندارد.
بهعلاوه بیماریهای قلبی و عروقی و فشار خون بالا ممکن است بیشتر در افرادی اتفاق بیافتد که به جای قسمت رانها و باسن، چربی اضافی (چربی احشایی) بیشتری در قسمت میانی بدنشان داشته باشند. دیگر میزانهای سنجش سایز بدن عبارتند از نسبت دور کمر به لگن، نسبت دور کمر به قد و ترکیب بدنی که چربی بدنی و بافت عضلانی را اندازه گیری میکند. این سیستمهای محاسبه بیشتر روی مقدار چربی که فرد دارد و توزیع آن در بدن تمرکز دارند.
بهترین روش برای اندازه گیری و محاسبه BMI در افراد ورزشکار، استفاده از دستگاه بادی آنالیزور است. از جمله مواردی که دستگاه بادی آنالیزور به ما نشان میدهد شامل موارد زیر است:
رژیم دکتر کرمانی تنها رژیمیه که حسرت هیچ غذایی رو به دلت نمیذاره کافیـه همیـن الان تصمیم بگیری که میخـوای وزنت رو کم کنی و به اون اندامی که همیشه آرزش رو داشتی برسی! از همین لحظه ما کنارتیم تا باهم به هدفت برسیم.
محاسبه BMI در خانمها چگونه انجام میشود؟
همانطور که گفته شد ، اندازهگیری کاملی نیست چون درصد چربی و عضله بدن یک فرد را درنظرنمیگیرد. زنان عموما چربی بیشتری نسبتبه مردان در بدن خود دارند یا قدشان کوتاهتر و استخوانبندیشان ظریفتر است. درمقابل، مردان عضلات بیشتری نسبتبه زنان دارند. حتی اگر بهطور طبیعی درصد چربی بدنشان بالاتر باشد که مربوط به همان سنگینتر بودن عضله نسبتبه چربی است. همچنین، زنان عموما تراکم استخوان کمتری نسبتبه مردان دارند.
در محاسبه BMI (بی ام آی) بین توده عضلانی و توده چربی تفاوتی وجود ندارد و همین مورد یکی از دلایلی است که نشان میدهد این شاخص، معیاری ناقص است و لزوماً نشاندهنده سلامتی شخص یا وزنی که فرد باید برای رسیدن به آن تلاش کند، نیست. بهاینترتیب، هیچ نمودار مشخصی در محاسبه BMI بین زن و مرد تفاوت قائل نمیشود، زیرا BMI فقط یک پارامتر آماری است و تفاوتهای شکل بدن، جنسیت و عضلات را درنظر نمیگیرد. اما در سالهای اخیر، روشهایی برای اصلاح شاخص توده وزنی برای زنان نیز صورت گرفته است که در جداولی با کمک صدکها و تفسیرهای پساز آن، دقیقترین عدد مربوط به هر فرد محاسبه میشود.
اصولا اینکه یک فرد چقدر باید وزن داشته باشد، معیار دقیقی ندارد و این موضوع، بهشدت به ساختار بدنی و حتی روانی هر فرد وابسته است. تاکنون هیچ معیاری وجود نداشته که بتواند بهطورقطعی وزن یک فرد برای سالم بودن را مشخص کند. ابزارهایی مانند BMI(Body Mass Index) فقط مرجع هستند و پایبندی به انتخابهای زندگی سالم، مانند ورزش منظم، تغذیه سالم، خواب کافی و غیره، مهمتر از تعقیب وزنی خاص براساس یک فرمول کلی است. پزشکان نیز هنگام اندازهگیری ترکیب چربی بدن، سبک زندگی، سطح فعالیت بدنی، سابقه خانوادگی و ژنتیک و همچنین سایر غربالگریهای سلامت را درنظر میگیرند و تنها به شاخص توده بدنی تکیه نمیکنند.
عموما توزیع BMI برای زنان بهسمت BMI بالاتر یا پایینتر نیست و بهطور یکنواختتری نسبتبه مردان توزیع میشود و این موضوع همیشه به نفع زنان نیست. برخی از زنان ازنظر پاتولوژیک سعی میکنند «وزن ایدهآل» بهدست بیاورند که برای سلامت آنها کافی نیست. بعضی نیز ممکن است احساس کنند همه اینها یک دروغ بزرگ است و داشتن BMI در محدوده چاق اشکالی ندارد. اما هردو رویکرد بهطور جدی خطرناک و تهدیدکننده زندگی هستند. بنابراین مهم این است یک جامعه به سمت دیدگاهی آگاهانهتر درمورد وزن بدن رشد کند که در آن سلامتی مهمتر از ظاهر و استانداردهای دستنیافتنی و جعلی زیبایی است.
محاسبه BMI در آقایان چگونه انجام میشود؟
اساس محاسبه (Body Mass Index)BMI برمبنای جنسیت مردانه طراحی شده است و شاید حتی بتوان از آن بهعنوان ابزاری مردانه برای تعیین شاخص توده وزنی بدن نام برد. پیچیدگیهای سیستم بدنی یک زن بسیار بیشتر از مرد است و شاید بههمین دلیل، این ابزار به سادهترین روش ممکن، طراحی شده تا کاربران بتوانند بهراحتی از آن استفاده کنند. بهعنوان مثال هرچه فرد قدبلندتر باشد، توده عضلانی و چربی بدن او بیشتر میشود که در نتیجه، وزن بیشتری نیز بههمراه دارد. یک مرد در مقایسه با یک زن، با قد مشابه باید حدود 10-20٪ وزن بیشتری داشته باشد. همچنین، فرم اسکلتی بدن نیز عامل دیگری است که میتواند تاثیر بهسزایی در اندازهگیری وزن ایدهآل داشته باشد. فردی که استخوانهای درشت دارد، بهطور طبیعی وزن بیشتری نسبتبه فردی دارد که استخوانهایش ظریف است.
اساس محاسبه BMI برمبنای جنسیت مردانه طراحی شده است.
محاسبه BMI در ورزشکاران چگونه انجام میشود؟
ورزشکارانی که توده عضلانی بالاتری دارند، باید از محاسبه BMI چشمپوشی کنند. از آنجایی که عدد (Body Mass Index)BMI نمیتواند اجزای مختلف تشکیلدهنده وزن کل بدن را تشخیص دهد، ورزشکار با استفادهاز اندازهگیری مستقیم ترکیب و چربی بدن، بهتر میتواند به مقصود خود دست یابد. درصد چربی بدن ورزشکاران کمتر از جمعیت عمومی است، اگرچه ورزشکاران زن به دلیل نیاز به فرزندآوری، هنوز بهطور طبیعی چربی بدن بیشتری نسبتبه مردان دارند. درصد طبیعی چربی بدن برای زنان بین 25 تا 31 درصد و برای مردان بین 18 تا 24 درصد است. برای ورزشکاران، درصد چربی بدن معمولاً 14 تا 20 درصد برای زنان و 6 تا 13 درصد برای مردان است.
بنابراین، اگر چربی بدن یک زن ورزشکار 32 درصد یا بیشتر یا چربی بدن یک مرد ورزشکار 25 درصد یا بیشتر باشد، ممکن است بیشاز حد چاق بوده و درمعرض خطر ابتلابه بیماریهای مختلف قرار بگیرد. بنابراین، ورزشکاران باید چربی بدن خود را با استفادهاز یک تخمین بزنند یا از یک متخصص تناسب اندام استفاده کنند که با کمک کولیس بدن، میزان چربیهای نواحی مختلف مانند شکم و پهلو را اندازه بگیرد. روشهای دقیقتری مانند توزین زیر آب و اسکن DEXA نیز روشهای مفیدی برای بررسی توده چربی بدن ورزشکاران هستند، اما این روشها به تجهیزات تخصصی و متخصصان آموزشدیده نیاز دارند.
برنامههای حفاظتی برای اندازهگیری و محاسبه BMI در مدارس
در ادامه فهرستی از اقدامات حفاظتی ارائه شده است که مدارس میتوانند از آنها برای رفع نگرانیهای مطرح شده درمورد برنامههای اندازهگیری و محاسبه BMI (بی ام آی) استفاده نموده و تأثیر مثبت بالقوه این برنامه بر ارتقای وزن سالم در کودکان و نوجوانان را افزایش دهند.
باید توجه داشت محاسبه BMI برای کودکان و نوجوانان با بزرگسالان متفاوت است، حتی اگر با فرمول یکسانی انجام شود. سطح توده وزنی، میان کودکان و نوجوانان نسبتبه سایر کودکان همجنس و همسن، با توجه به تغییرات وزن و قد، افزایش سن و همچنین ارتباط آنها با چاقی بدن بیان میشود. این صدکها باتوجه به نمودارهای رشد CDC، که براساس دادههای نظرسنجی ملی جمعآوری میشود، محاسبه میشوند. چاقی BMI در صدک 95 یا بالاتر برای کودکان و نوجوانان همسن و همجنس تعریف میشود. بهعنوان مثال، یک پسر 10 ساله با قد متوسط 150 سانتیمتر که 51 کیلوگرم وزن دارد، دارای BMI=22.9 کیلوگرم بر مترمربع است که یعنی این پسر در صدک 95 شاخص BMI قرار داشته و در محدوده افراد چاق است.
این بدان معناست که توده وزنی کودک بیشتر از BMI 95% پسران 10 ساله در جمعیت مرجع است. با اینوجود، بازهم نمیتوان محدوده وزنی سالم برای کودکان و نوجوانان را مشخص نمود. وضعیت وزن سالم براساس BMI بین صدک 5 و 85 در نمودار رشد CDC است، اما ارائه محدوده وزن مناسب برای کودکان و نوجوانان دشوار است، زیرا تفسیر محاسبات شاخص توده وزنی بدن، به عوامل مختلفی مانند وزن، قد، سن و جنس بستگی دارد. پس با این تفاصیل، چگونه میتوان تشخیص داد کودک یا نوجوان اضافهوزن یا چاقی دارد؟ برای کمک به حل این معضل، آکادمی اطفال آمریکا (AAP) استفادهاز BMI را برای توصیه میکند. برای کودکان زیر 2 سال، باید به نماد خارجی استاندارد مراجعه شود. با تمام اینها، اگرچه BMI برای غربالگری اضافهوزن و چاقی در کودکان و نوجوانان استفاده میشود اما یک ابزار تشخیصی چاقی نیست. نهایتا برای تعیین اینکه آیا کودک چربی اضافی دارد یا خیر، ارزیابی بیشتر توسط یک متخصص تغذیه کارآزموده موردنیاز است