نحوه محاسبه اضافه وزن در دریافت رژیم های آنلاین برای درمان کم کاری تیروئید

محاسبه BMI برای چه افرادی مناسب است؟

کم کاری تیروئید: محاسبه BMI برای افرادی مناسب است که از سلامت نسبی برخوردارند و می خواهند عدد توده وزنی بدن خود را بدانند تا از میزان چاقی، لاغری یا طبیعی بودن وزن خود اطلاع پیدا کنند. شاخص توده وزنی بدن، تغییرات طبیعی در شکل بدن را در نظر می گیرد و محدوده وزنی مناسب را برای یک قد خاص ارائه می دهد. به همین سادگی! اما متخصصان تغذیه یا پزشکان علاوه بر اندازه گیری BMI، ممکن است فاکتورهای دیگری را نیز هنگام ارزیابی وزن سالم در نظر بگیرند؛ به عنوان مثال، عضله بسیار متراکم تر از چربی است.

رژیم آنلاین: بنابراین افراد بسیار عضلانی مانند بوکسورهای سنگین وزن، مربیان وزنه برداری و ورزشکاران، ممکن است وزن سالمی داشته باشند، حتی اگر شاخص توده وزنی آن ها در محدوده افراد چاق طبقه بندی شود. نژاد نیز می تواند بر این شاخص تاثیر بگذارد. به عنوان مثال، بزرگسالان جنوب آسیا ممکن است درمعرض خطر ابتلابه برخی از مشکلات سلامتی مانند دیابت با BMI =23 تشخیص داده شوند، اما متخصصان، آن ها را در دسته افراد سالم قرار می دهند.

اطلاعات را دقیق وارد نمایید.

فرمول محاسبه BMI چیست؟

محاسبه اضافه وزن  با استفاده از انجام می شود. این موضوع، می تواند نقطه شروعی برای درک نحوه تاثیر چربی بدن بر سلامت کلی بدن باشد و فرمول آن نیز به این صورت است:

BMI= وزن (کیلوگرم) / (قد) 2(مترمربع)

در این فرمول ساده، وزن برحسب کیلوگرم بر مجذور قد تقسیم شده و عددی که به دست می آید، نمایانگر توده وزنی بدن خواهد بود. در جدول زیر، BMI و محدوده های آن ارائه شده است.

با استفاده از این جدول متوجه می شوید BMI بدست آمده در محدوده چه وزنی است (در جدول بالا با توجه به رنگ ها می توانید به سادگی متوجه موضوع شوید).

 BMI پایین تر از 18.5 نشان دهنده این است که دچار کمبود وزن هستید، بنابراین شاید نیاز باشد کمی وزن اضافه کنید. توصیه می کنیم از پزشک یا مشاور تغذیه خود کمک بگیرید.

 BMI بین 18.5 تا 24٫9 تا حدودی یک BMI نرمال را نشان می دهد و به شما می گوید نسبت به قدتان وزن مناسبی دارید. با تثبیت وزنی سالم، جلوی بالا رفتن خطرهای جدی برای سلامت تان را می گیرید.

 BMI بین 25 تا 29٫9 به شما می گوید کمی دچار اضافه وزن هستید و نیاز دارید مقداری وزن کم کنید. برای می توانید با پزشک خود مشورتی داشته باشید.

 BMI بالای 30 به شما اخطار می دهد که وزن بالایی دارید. اگر وزن کم نکنید مسلما سلامت تان به خطر خواهد افتاد. حتما با پزشک یا مشاور تغذیه خود صحبت و رژیم گرفتن را شروع کنید.

 افراد با استفاده از جدول ها می توانند BMI خود را بسنجند. برای مثال، جدول پایین که با پیدا کردن قد و وزن خود روی آن می توانید متوجه وضعیت وزنتان شوید و بفهمید آیا به کمبود وزن، وزن سالم، اضافه وزن، چاق و چاقی شدید مبتلا هستید.

 محاسبه BMI در کودکان چگونه انجام می شود؟

برای کودکان و نوجوانان، BMI با سن و جنس مرتبط است و اغلب به عنوان شاخص توده وزنی سنی شناخته می شود. در کودکان، چربی زیاد یا کمبود وزن بدن می تواند بیماری های مرتبط با وزن و سایر مشکلات سلامتی شود. در کودکان نیز مانند بزرگسالان، BMI بالا می تواند نشان دهنده چاقی باشد. محاسبه BMI با استفاده از ماشین حساب درصدی کودکان، به صورت زیر است:

نمودارهای رشد صدک BMI برای سن، متداول ترین شاخص اندازه گیری اندازه و الگوهای رشد کودکان و نوجوانان در ایالات متحده هستند. دسته بندی وضعیت وزن BMI کودک در جدول زیر نشان داده شده است.

 جدول پایین معنی نتایج را برایتان توضیح می دهد:

 چه کسانی می توانند از BMI و صدک BMI استفاده کنند؟

محاسبه (Body Mass Index)BMI بهترین راه ارزیابی وزن سلامت در بزرگسالان است. صدک BMI بهترین روش ارزیابی وزن مناسب در کودکان 2 سال به بالا است. بعضی افراد بزرگ سال که بدنی عضلانی دارند ممکن است BMI بالاتر از حد سلامت داشته باشند، در حالی که چربی بسیاری کمی دارند مانند بدن سازان و ورزش کاران. شاخص BMI این ورزش کار را چاق نشان می دهد در حالی که چنین نیست، پس اندازه گیری BMI برای همه کارایی ندارد.

به علاوه بیماری های قلبی و عروقی و فشار خون بالا ممکن است بیشتر در افرادی اتفاق بیافتد که به جای قسمت ران ها و باسن، چربی اضافی (چربی احشایی) بیشتری در قسمت میانی بدن شان داشته باشند. دیگر میزان های سنجش سایز بدن عبارتند از نسبت دور کمر به لگن، نسبت دور کمر به قد و ترکیب بدنی که چربی بدنی و بافت عضلانی را اندازه گیری می کند. این سیستم های محاسبه بیشتر روی مقدار چربی که فرد دارد و توزیع آن در بدن تمرکز دارند.

بهترین روش برای اندازه گیری و محاسبه BMI در افراد ورزشکار، استفاده از دستگاه بادی آنالیزور است. از جمله مواردی که دستگاه بادی آنالیزور به ما نشان می دهد شامل موارد زیر است:

رژیم دکتر کرمانی تنها رژیمیه که حسرت هیچ غذایی رو به دلت نمی ذاره کافیـه همیـن الان تصمیم بگیری که می خـوای وزنت رو کم کنی و به اون اندامی که همیشه آرزش رو داشتی برسی! از همین لحظه ما کنارتیم تا باهم به هدفت برسیم.

محاسبه BMI در خانم ها چگونه انجام می شود؟

همان طور که گفته شد ، اندازه گیری کاملی نیست چون درصد چربی و عضله بدن یک فرد را درنظرنمی گیرد. زنان عموما چربی بیشتری نسبت به مردان در بدن خود دارند یا قدشان کوتاه تر و استخوان بندیشان ظریف تر است. درمقابل، مردان عضلات بیشتری نسبت به زنان دارند. حتی اگر به طور طبیعی درصد چربی بدنشان بالاتر باشد که مربوط به همان سنگین تر بودن عضله نسبت به چربی است. همچنین، زنان عموما تراکم استخوان کمتری نسبت به مردان دارند.

در محاسبه BMI (بی ام آی) بین توده عضلانی و توده چربی تفاوتی وجود ندارد و همین مورد یکی از دلایلی است که نشان می دهد این شاخص، معیاری ناقص است و لزوماً نشان دهنده سلامتی شخص یا وزنی که فرد باید برای رسیدن به آن تلاش کند، نیست. به این ترتیب، هیچ نمودار مشخصی در محاسبه BMI بین زن و مرد تفاوت قائل نمی شود، زیرا BMI فقط یک پارامتر آماری است و تفاوت های شکل بدن، جنسیت و عضلات را درنظر نمی گیرد. اما در سال های اخیر، روش هایی برای اصلاح شاخص توده وزنی برای زنان نیز صورت گرفته است که در جداولی با کمک صدک ها و تفسیرهای پس از آن، دقیق ترین عدد مربوط به هر فرد محاسبه می شود.

اصولا این که یک فرد چقدر باید وزن داشته باشد، معیار دقیقی ندارد و این موضوع، به شدت به ساختار بدنی و حتی روانی هر فرد وابسته است. تاکنون هیچ معیاری وجود نداشته که بتواند به طورقطعی وزن یک فرد برای سالم بودن را مشخص کند. ابزارهایی مانند BMI(Body Mass Index) فقط مرجع هستند و پایبندی به انتخاب های زندگی سالم، مانند ورزش منظم، تغذیه سالم، خواب کافی و غیره، مهم تر از تعقیب وزنی خاص براساس یک فرمول کلی است. پزشکان نیز هنگام اندازه گیری ترکیب چربی بدن، سبک زندگی، سطح فعالیت بدنی، سابقه خانوادگی و ژنتیک و همچنین سایر غربالگری های سلامت را درنظر می گیرند و تنها به شاخص توده بدنی تکیه نمی کنند.

عموما توزیع BMI برای زنان به سمت BMI بالاتر یا پایین تر نیست و به طور یکنواخت تری نسبت به مردان توزیع می شود و این موضوع همیشه به نفع زنان نیست. برخی از زنان ازنظر پاتولوژیک سعی می کنند «وزن ایده آل» به دست بیاورند که برای سلامت آن ها کافی نیست. بعضی نیز ممکن است احساس کنند همه این ها یک دروغ بزرگ است و داشتن BMI در محدوده چاق اشکالی ندارد. اما هردو رویکرد به طور جدی خطرناک و تهدیدکننده زندگی هستند. بنابراین مهم این است یک جامعه به سمت دیدگاهی آگاهانه تر درمورد وزن بدن رشد کند که در آن سلامتی مهم تر از ظاهر و استانداردهای دست نیافتنی و جعلی زیبایی است.

محاسبه BMI در آقایان چگونه انجام می شود؟

اساس محاسبه (Body Mass Index)BMI برمبنای جنسیت مردانه طراحی شده است و شاید حتی بتوان از آن به عنوان ابزاری مردانه برای تعیین شاخص توده وزنی بدن نام برد. پیچیدگی های سیستم بدنی یک زن بسیار بیشتر از مرد است و شاید به همین دلیل، این ابزار به ساده ترین روش ممکن، طراحی شده تا کاربران بتوانند به راحتی از آن استفاده کنند. به عنوان مثال هرچه فرد قدبلندتر باشد، توده عضلانی و چربی بدن او بیشتر می شود که در نتیجه، وزن بیشتری نیز به همراه دارد. یک مرد در مقایسه با یک زن، با قد مشابه باید حدود 10-20٪ وزن بیشتری داشته باشد. همچنین، فرم اسکلتی بدن نیز عامل دیگری است که می تواند تاثیر به سزایی در اندازه گیری وزن ایده آل داشته باشد. فردی که استخوان های درشت دارد، به طور طبیعی وزن بیشتری نسبت به فردی دارد که استخوان هایش ظریف است.

اساس محاسبه BMI برمبنای جنسیت مردانه طراحی شده است.

محاسبه BMI در ورزشکاران چگونه انجام می شود؟

ورزشکارانی که توده عضلانی بالاتری دارند، باید از محاسبه BMI چشم پوشی کنند. از آن جایی که عدد (Body Mass Index)BMI نمی تواند اجزای مختلف تشکیل دهنده وزن کل بدن را تشخیص دهد، ورزشکار با استفاده از اندازه گیری مستقیم ترکیب و چربی بدن، بهتر می تواند به مقصود خود دست یابد. درصد چربی بدن ورزشکاران کمتر از جمعیت عمومی است، اگرچه ورزشکاران زن به دلیل نیاز به فرزندآوری، هنوز به طور طبیعی چربی بدن بیشتری نسبت به مردان دارند. درصد طبیعی چربی بدن برای زنان بین 25 تا 31 درصد و برای مردان بین 18 تا 24 درصد است. برای ورزشکاران، درصد چربی بدن معمولاً 14 تا 20 درصد برای زنان و 6 تا 13 درصد برای مردان است.

بنابراین، اگر چربی بدن یک زن ورزشکار 32 درصد یا بیشتر یا چربی بدن یک مرد ورزشکار 25 درصد یا بیشتر باشد، ممکن است بیش از حد چاق بوده و درمعرض خطر ابتلابه بیماری های مختلف قرار بگیرد. بنابراین، ورزشکاران باید چربی بدن خود را با استفاده از یک تخمین بزنند یا از یک متخصص تناسب اندام استفاده کنند که با کمک کولیس بدن، میزان چربی های نواحی مختلف مانند شکم و پهلو را اندازه بگیرد. روش های دقیق تری مانند توزین زیر آب و اسکن DEXA نیز روش های مفیدی برای بررسی توده چربی بدن ورزشکاران هستند، اما این روش ها به تجهیزات تخصصی و متخصصان آموزش دیده نیاز دارند.

برنامه های حفاظتی برای اندازه گیری و محاسبه BMI در مدارس

در ادامه فهرستی از اقدامات حفاظتی ارائه شده است که مدارس می توانند از آن ها برای رفع نگرانی های مطرح شده درمورد برنامه های اندازه گیری و محاسبه BMI (بی ام آی) استفاده نموده و تاثیر مثبت بالقوه این برنامه بر ارتقای وزن سالم در کودکان و نوجوانان را افزایش دهند.

باید توجه داشت محاسبه BMI برای کودکان و نوجوانان با بزرگسالان متفاوت است، حتی اگر با فرمول یکسانی انجام شود. سطح توده وزنی، میان کودکان و نوجوانان نسبت به سایر کودکان هم جنس و هم سن، با توجه به تغییرات وزن و قد، افزایش سن و همچنین ارتباط آن ها با چاقی بدن بیان می شود. این صدک ها باتوجه به نمودارهای رشد CDC، که براساس داده های نظرسنجی ملی جمع آوری می شود، محاسبه می شوند. چاقی BMI در صدک 95 یا بالاتر برای کودکان و نوجوانان هم سن و هم جنس تعریف می شود. به عنوان مثال، یک پسر 10 ساله با قد متوسط 150 سانتی متر که 51 کیلوگرم وزن دارد، دارای BMI=22.9 کیلوگرم بر مترمربع است که یعنی این پسر در صدک 95 شاخص BMI قرار داشته و در محدوده افراد چاق است.

این بدان معناست که توده وزنی کودک بیشتر از BMI 95% پسران 10 ساله در جمعیت مرجع است. با این وجود، بازهم نمی توان محدوده وزنی سالم برای کودکان و نوجوانان را مشخص نمود. وضعیت وزن سالم براساس BMI بین صدک 5 و 85 در نمودار رشد CDC است، اما ارائه محدوده وزن مناسب برای کودکان و نوجوانان دشوار است، زیرا تفسیر محاسبات شاخص توده وزنی بدن، به عوامل مختلفی مانند وزن، قد، سن و جنس بستگی دارد. پس با این تفاصیل، چگونه می توان تشخیص داد کودک یا نوجوان اضافه وزن یا چاقی دارد؟ برای کمک به حل این معضل، آکادمی اطفال آمریکا (AAP) استفاده از BMI را برای توصیه می کند. برای کودکان زیر 2 سال، باید به نماد خارجی استاندارد مراجعه شود. با تمام این ها، اگرچه BMI برای غربالگری اضافه وزن و چاقی در کودکان و نوجوانان استفاده می شود اما یک ابزار تشخیصی چاقی نیست. نهایتا برای تعیین این که آیا کودک چربی اضافی دارد یا خیر، ارزیابی بیشتر توسط یک متخصص تغذیه کارآزموده موردنیاز است