هابل در مهم‌ترین و طولانی‌ترین ماموریت خود موفق به کشف ۵۰۰ ستاره منفرد قرمز و آبی شده که می‌تواند مطالعات کیهان‌شناسی و اخترفیزیک را دگرگون کند.
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، برنامه «ULLYSES» بزرگترین عملیات هابل است که تاکنون انجام شده و اکنون که مشاهدات این دوره از هابل به پایان رسیده است، دانشمندان در گنجینه‌ای از داده‌ها غوطه‌ور شده‌اند.
تلسکوپ فضایی هابل در دسامبر سال میلادی گذشته بزرگترین برنامه خود را از زمان پرتاب در سال ۱۹۹۰ تکمیل کرد. با این برنامه، این تلسکوپ در طول سه سال توانست ۵۰۰ ستاره منفرد را رصد کند و دانشمندان اکنون آماده هستند تا تحلیل و بررسی این کشفیات را آغاز کنند.
بررسی جامع تلسکوپ هابل، کتابخانه میراث فرابنفش ستاره‌های جوان به عنوان استاندارد‌های اساسی یا ULLYSES نامیده می‌شود. اپراتور‌های این برنامه هابل را تنها تلسکوپ فعالی می‌دانستند که قادر به انجام چنین رصد مهم و عظیمی است. محققان به زودی سرفصل جدیدی از تحقیقات کیهان‌شناسی خود را آغاز می‌کنند؛ با توجه به اینکه کشف هابل بینش تازه‌ای در مورد شکل‌گیری ستاره‌ها، تکامل ستاره‌ها و تأثیر ستاره‌ها بر محیط اطراف خود ارائه می‌دهد، به سال‌ها پژوهش و تحلیل در این زمینه نیاز است.
یافته جدید نشان می‌دهد که تعداد زیادی از ستارگان آسمان در این دو رنگ قابل مشاهده هستند و می‌توانند اطلاعات جدید و مفیدی را درباره تاریخچه و نحوه شکل‌گیری هسته‌های ستاره‌ها ارائه دهند.
از آنجا که ستاره‌های آبی و قرمز از جنس‌های مختلفی هستند، شناخت آنها می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا بیشتر در درک فرآیند‌های ستاره‌ای و تکامل آسمان بیاندیشیند. این مطالعه در کمک به افزایش دانش محققان در زمینه تاریخچه کیهان و نحوه شکل‌گیری ستاره‌های مختلف است.
تلسکوپ فضایی هابل با تصاویر با کیفیت بالا و دقیق‌ترین اندازه‌گیری‌ها از جرم‌های فضایی بیشترین تاثیر را در شناخت هر چه بهتر کیهان دارد. این یافته جدید می‌تواند توسعه دانش در زمینه کیهان‌شناسی را به دنبال داشته باشد و در این بخش بسیار موثر باشد و کمک کند تا بیشتر درباره ستاره‌ها و سیارات مختلف در کیهان بدانیم.
جولیا رومن-دووال، رهبر تیم برنامه مذکور هابل در مؤسسه علمی تلسکوپ فضایی معتقد است که “این پروژه دگرگون‌کننده کیهان‌شناسی خواهد بود و بر اخترفیزیک کلی از سیارات فراخورشیدی گرفته تا تأثیرات ستاره‌های عظیم بر تکامل کهکشان‌ها و درک اولیه‌ترین مراحل جهان در حال تکامل تأثیر می‌گذارد، ضمن اینکه جدا از اهداف خاص این برنامه، داده‌های ستاره‌ای را می‌توان در زمینه‌های اخترفیزیک به روش‌هایی که هنوز نمی‌توانیم تصور کنیم، استفاده کرد.