این کهکشان که «NGC 4303» نام دارد و اغلب با نام «مسیه61» (مسیه 61) شناخته می شود، یک کهکشان مارپیچی است و در فاصله 50 میلیون سال نوری از زمین در «خوشه سنبله» قرار دارد. NGC 4303 یکی از بزرگترین کهکشان‌های خوشه سنبله است که شامل مجموعه‌ای قابل توجه از کهکشان‌های همسایه است.
رساله دوشنی عروبا توضیح داد. این خوشه در بدو تولد تعداد زیادی ستاره را شامل می شود و اخترشناسان از آن به عنوان آزمایشگاهی برای درک بهتر پدیده های شگفت انگیز تشکیل ستاره استفاده می کنند.
“NGC 4393” نمونه ای از کهکشان ستاره ای شکل است که در آن تعداد زیادی ستاره تشکیل شده است. رصدخانه جنوب اروپا در بیانیه ای اعلام کرد که با مطالعه این نوع کهکشان، اخترشناسان می توانند نحوه شکل گیری ستارگان در سراسر جهان را بهتر درک کنند.
در آن باینا است. ستارگان با فروپاشی ابرهای متشکل از گاز شکل سردی به خود می گیرند. علاوه بر این، ستارگان پرانرژی تازه متولد شده‌اند و گاز باقیمانده اطراف خود را گرم و یونیزه می‌کنند.
این تصویر که در شیلی با استفاده از یک تلسکوپ بسیار بزرگ گرفته شده است، ابرهای در حال چرخش و درخشان متشکل از پلاسمای یونیزه شده را نشان می دهد که ساختاری شبیه به “کره طلایی” ایجاد کرده اند. بر اساس بیانیه رصدخانه جنوب اروپا، ابرهای در حال چرخش مانند خرده نان عمل می کنند که مسیر طی شده توسط ستاره های در حال طلوع را نشان می دهد.
برای کشف این تصویر، ستاره شناسان از “طیف سنج چند واحدی” (MUSE) استفاده کردند که روی تلسکوپ بسیار بزرگی نصب شده است تا بتوانند NGC 4303 را در طول موج های مختلف نور رصد کنند. ترکیب مشاهدات آنها منجر به کشف یک دایره طلایی زیبا بر فراز ابرهای گازی به ترتیب در رنگ های آبی، سبز و قرمز شد که ابرهای یونیزه شده اکسیژن، هیدروژن و گوگرد را نشان می داد.
این مشاهدات جدید به عنوان بخشی از پروژه ای به نام “PHANGS” انجام شد که به دنبال شناسایی کهکشان های نزدیک در تمام طول موج های الکترومغناطیسی است.
46:
-
-
-
-
-
-
