در ارزیابیهای بنیاد ملی نخبگان، امتیاز مقالات و کتب علمی شما نقش مهمی در پذیرش یا بهرهمندی از تسهیلات دارد. محاسبه این امتیاز به عوامل مختلفی بستگی دارد که یکی از کلیدیترین آنها، جایگاه شما در لیست نویسندگان مقاله یا کتاب است. ضریب جایگاه نویسنده با توجه به تعداد کل نویسندگان و رتبه شما در میان آنها تعیین میشود و مستقیماً بر سهم شما از امتیاز کلی آن اثر پژوهشی تأثیر میگذارد.
در بررسی معیارهای بنیاد ملی نخبگان برای امتیازدهی به مقالات علمی، یکی از عوامل تأثیرگذار «ضریب جایگاه نویسنده» است که نقش کلیدی در ارزیابی فعالیتهای پژوهشی دارد. پژوهشگرانی که قصد دارند سهم نویسندگی خود را دقیقتر تحلیل کنند، نیاز دارند به منابع علمی معتبر و متنوع دسترسی داشته باشند. سایتهایی مانند سیات ایران پیپر (http://iranpaper.ir/) با ارائه خدمات گسترده در زمینه جستجو و دریافت مقاله، به پژوهشگران کمک میکنند. سایت دانلود رایگان مقاله بستری مناسب برای دسترسی سریع به منابع علمی مورد نیاز برای مستندسازی و افزایش ضریب تأثیر علمی فردی فراهم میسازد.
در امتیازدهی مقاله و کتاب برای ارزیابی بنیاد نخبگان ضریب جایگاه نویسنده چگونه محاسبه میشود؟
یکی از مهمترین عوامل تأثیرگذار بر امتیاز نهایی مقالات و کتب در فرآیند ارزیابی بنیاد ملی نخبگان(National Elites Foundation)، جایگاه نویسنده در فهرست نویسندگان اثر است. بنیاد نخبگان با در نظر گرفتن تعداد کل نویسندگان یک مقاله یا کتاب و همچنین ترتیب نام آنها، ضریبی را برای هر نویسنده در نظر میگیرد. این ضریب، سهم هر نویسنده از امتیاز کلی آن اثر علمی را مشخص میکند. هرچند جزئیات دقیق ضرایب ممکن است بر اساس آییننامهها و شیوهنامههای بهروزرسانی شده بنیاد تغییر کند، اما اصل کلی محاسبه بر مبنای جدول ضرایب سهم نویسنده استوار است.
به طور کلی، در یک اثر علمی با چند نویسنده، نویسنده اول (First Author) و نویسنده مسئول (Corresponding Author) معمولاً بیشترین سهم از امتیاز را دریافت میکنند. سایر نویسندگان نیز بر اساس ترتیب قرارگیری نامشان در لیست، سهم کمتری خواهند داشت. این روش امتیازدهی با هدف تشویق به کار گروهی در عین حال شناسایی سهم اصلی مشارکتکنندگان طراحی شده است. برای مثال، در مقالهای با سه نویسنده که شما نویسنده دوم هستید، امتیاز کلی مقاله (که بر اساس اعتبار نشریه یا همایش تعیین میشود) در ضریب مربوط به نویسنده دوم در یک مقاله سه نویسندهای ضرب میشود تا امتیاز نهایی شما از آن مقاله محاسبه گردد.
این ضرایب سهم نویسنده نه تنها برای مقالات علمی-پژوهشی در مجلات معتبر داخلی و خارجی (مانند مقالات ISI, Scopus, ISC) بلکه برای مقالات ارائه شده در همایشها و کنفرانسهای علمی معتبر و همچنین تألیف و ترجمه کتب علمی نیز اعمال میشود. نحوه دقیق اعمال این ضرایب برای هر نوع اثر متفاوت است، اما اصل تأثیرگذاری جایگاه نویسنده پابرجاست. در مورد کتب، معمولاً نویسنده اصلی یا مؤلف سهم بیشتری نسبت به مترجم یا ویراستار دارد، و در صورت چند نویسنده بودن کتاب نیز، ترتیب نامها در میزان امتیاز اکتسابی نقش دارد.
در فرآیند بارگذاری اطلاعات در سامانه بنیاد نخبگان، متقاضی باید علاوه بر اطلاعات کامل مقاله یا کتاب (شامل عنوان، نام نشریه/ناشر/همایش، سال انتشار، DOI یا شابک و غیره)، فهرست کامل نویسندگان و ترتیب آنها را نیز وارد کند. سامانه بر اساس اطلاعات وارد شده و ضرایب مصوب، سهم امتیاز متقاضی را محاسبه میکند. لازم به ذکر است که در برخی موارد، ممکن است نیاز به ارائه مستندات تکمیلی برای تأیید جایگاه نویسنده یا سهم مشارکت فرد باشد. این فرآیند تضمین میکند که امتیازدهی به صورت عادلانه و بر اساس میزان واقعی مشارکت فرد در تولید اثر علمی انجام گیرد.
امتیاز هر مقاله در ارزیابی بنیاد نخبگان چگونه محاسبه میشود؟
محاسبه امتیاز هر مقاله در ارزیابی بنیاد ملی نخبگان فرآیندی چندوجهی است که صرفاً به جایگاه نویسنده محدود نمیشود. این فرآیند بر اساس مفاد آییننامههای مرتبط، به خصوص مفادی که از آییننامه ارتقای اعضای هیئت علمی دانشگاهها الگوبرداری شدهاند، صورت میپذیرد. عوامل اصلی که در تعیین امتیاز یک مقاله نقش دارند عبارتند از: اعتبار علمی نشریه یا همایش محل انتشار، نوع مقاله (علمی-پژوهشی، علمی-ترویجی، مروری و غیره)، جایگاه نویسنده در لیست نویسندگان، تعداد نویسندگان همکار و سال انتشار مقاله. هر یک از این عوامل دارای ضریب یا امتیاز پایه مشخصی هستند که در نهایت امتیاز کلی مقاله برای متقاضی را تعیین میکنند.
اعتبار نشریه یا همایش یکی از مهمترین فاکتورهاست. مقالاتی که در نشریات با ضریب تأثیر (Impact Factor) بالا یا در نشریات معتبر داخلی (مانند نشریات دارای رتبه علمی-پژوهشی وزارت علوم یا وزارت بهداشت) منتشر شدهاند، امتیاز پایه بالاتری نسبت به مقالات منتشر شده در نشریات کماعتبار یا همایشهای محلی دارند. دستهبندی نشریات بر اساس Q-rank (Q1, Q2, Q3, Q4) در پایگاههای استنادی معتبر مانند Scopus یا ISI نیز نقش بسزایی در تعیین امتیاز پایه دارد.
پس از تعیین امتیاز پایه بر اساس اعتبار محل انتشار، ضریب جایگاه نویسنده (که در بخش قبل توضیح داده شد) اعمال میشود. به این معنی که امتیاز پایه درصدی از آن امتیاز کلی است که بر اساس جایگاه متقاضی در لیست نویسندگان به وی تعلق میگیرد. علاوه بر این، تعداد کل نویسندگان نیز در اعمال این ضریب تأثیرگذار است. هرچه تعداد نویسندگان بیشتر باشد، سهم درصدی هر نویسنده (به جز نویسنده اول در برخی مدلها) ممکن است کاهش یابد، البته مجموع ضرایب نویسندگان معمولاً از 100% بیشتر است که نشاندهنده ارزش کار گروهی است.
نوع مقاله نیز در امتیازدهی مهم است. مقالات علمی-پژوهشی معمولاً بیشترین امتیاز را دارند، در حالی که مقالات مروری، علمی-ترویجی یا نامههای به سردبیر امتیاز کمتری خواهند داشت. همچنین، بنیاد نخبگان ممکن است محدودیتهایی را برای تعداد مقالات قابل ارائه در هر مقطع تحصیلی در نظر بگیرد. برای مثال، ممکن است برای دانشآموختگان کارشناسی و کارشناسی ارشد، حداکثر امتیاز مربوط به پنج مقاله برتر و برای دانشجویان و دانشآموختگان دکتری، حداکثر امتیاز مربوط به ده مقاله برتر لحاظ شود. این محدودیت باعث میشود که متقاضیان بر روی کیفیت مقالات خود تمرکز کنند.
سال انتشار مقاله نیز عامل تأثیرگذاری است. مقالات جدیدتر معمولاً امتیاز بیشتری نسبت به مقالات قدیمیتر دارند. بنیاد ممکن است برای مقالاتی که از تاریخ انتشار آنها مدت زمان مشخصی (مثلاً بیش از یک یا دو سال) گذشته است، ضریب کاهنده اعمال کند تا فعالیتهای پژوهشی اخیر متقاضی بیشتر مورد توجه قرار گیرد. این رویکرد باعث میشود که متقاضیان همواره به دنبال تولید محتوای علمی جدید و بهروز باشند.
سایر شاخصهای امتیازدهی بنیاد نخبگان
بنیاد ملی نخبگان برای شناسایی و حمایت از استعدادهای برتر کشور، صرفاً به مقالات علمی بسنده نمیکند و مجموعهای از شاخصها و فعالیتهای علمی، پژوهشی، فناوری، فرهنگی و اجتماعی را مورد ارزیابی قرار میدهد. این شاخصها بسته به نوع تسهیلات یا طرحی که متقاضی برای آن اقدام کرده است (مانند جایزه تحصیلی، طرح شهید صیاد شیرازی برای سربازی، طرح شهید احمدی روشن و غیره) ممکن است دارای وزن و اهمیت متفاوتی باشند. هدف بنیاد، ارزیابی جامع از توانمندیها و دستاوردهای فردی متقاضی است.
یکی از مهمترین شاخصها، سوابق تحصیلی است. معدل کل دورههای تحصیلی (کارشناسی، کارشناسی ارشد، دکتری) نقش مهمی در امتیازدهی دارد. بنیاد برای همسانسازی معدلهای دانشگاههای مختلف، ضرایب تعدیلی را اعمال میکند تا تفاوت سطح علمی دانشگاهها در نظر گرفته شود. همچنین، رتبه در کنکور سراسری، رتبه در آزمونهای جامع یا ورودی مقاطع بالاتر، و مدت زمان تحصیل نیز میتوانند در امتیاز نهایی تحصیلی مؤثر باشند.
افتخارات علمی و پژوهشی نیز بخش قابل توجهی از امتیاز را تشکیل میدهند. این افتخارات شامل کسب رتبه در المپیادهای علمی کشوری و جهانی، جشنوارههای علمی معتبر مانند خوارزمی، فارابی، رازی، ابنسینا، و همچنین برگزیدگی در مسابقات علمی دانشجویی و دانشآموزی است. اختراعات ثبت شده (داخلی و بینالمللی) و طرحهای فناورانه دارای تأییدیه نیز امتیاز بالایی دارند.
فعالیتهای فرهنگی، هنری و اجتماعی نیز در برخی از طرحهای بنیاد مورد توجه قرار میگیرند. این فعالیتها میتواند شامل کسب رتبه در جشنوارههای فرهنگی و هنری معتبر، فعالیتهای مؤثر در انجمنهای علمی و دانشجویی، مشارکت در طرحهای جهادی یا عامالمنفعه، و سایر فعالیتهایی باشد که نشاندهنده مسئولیتپذیری اجتماعی و توانمندیهای فردی فراتر از حوزه صرفاً آکادمیک است.
کسب جوایز و تسهیلات از سایر نهادهای معتبر علمی و پژوهشی، شرکت در کارگاهها و دورههای تخصصی، تسلط به زبانهای خارجی (به خصوص زبان انگلیسی و داشتن مدارک معتبر بینالمللی) و همچنین توصیهنامههای علمی از اساتید برجسته نیز میتوانند در فرآیند ارزیابی و امتیازدهی مؤثر باشند. مجموع این شاخصها تصویری جامع از متقاضی ارائه میدهد و به بنیاد کمک میکند تا نخبگان واقعی را در حوزههای مختلف شناسایی کند.
آیا سال انتشار مقاله در امتیاز آن اثر گذار است؟
بله، سال انتشار مقاله یکی از عوامل مهم و تأثیرگذار در محاسبه امتیاز آن توسط بنیاد ملی نخبگان است. بنیاد معمولاً برای مقالاتی که در سالهای اخیر منتشر شدهاند، امتیاز بیشتری قائل میشود و برای مقالاتی که از تاریخ انتشار آنها مدت زمان معینی گذشته است، ضریب کاهنده اعمال میکند. این رویکرد با هدف ارزشگذاری بیشتر برای فعالیتهای پژوهشی مستمر و بهروز متقاضیان صورت میگیرد.
در بسیاری از آییننامهها و شیوهنامههای امتیازدهی، یک بازه زمانی مشخص برای مقالات در نظر گرفته میشود. برای مثال، ممکن است مقالاتی که در دو یا سه سال اخیر منتشر شدهاند، امتیاز کامل را دریافت کنند، در حالی که مقالاتی که قدیمیتر هستند، با اعمال ضریبی کمتر از یک، امتیازشان کاهش یابد. میزان این ضریب کاهنده به فاصله زمانی از سال انتشار بستگی دارد؛ هرچه مقاله قدیمیتر باشد، ضریب کمتری به آن تعلق میگیرد و در نتیجه امتیاز آن کمتر میشود.
این سیاست بنیاد، متقاضیان را ترغیب میکند تا علاوه بر داشتن سوابق پژوهشی قوی در گذشته، فعالیتهای علمی خود را به صورت مستمر ادامه دهند و مقالات جدیدی را منتشر کنند. در واقع، بنیاد به دنبال حمایت از نخبگانی است که در حال حاضر نیز فعال و پویا در حوزه تخصصی خود هستند. بنابراین، هنگام ارائه مدارک به بنیاد نخبگان، به تاریخ انتشار مقالات خود توجه کنید و بدانید که مقالات جدیدتر شانس بیشتری برای کسب امتیاز بالا دارند.
نحوه محاسبه امتیاز برای تایید در طرحهای بنیاد نخبگان به چه صورت است؟
نحوه محاسبه امتیاز برای تأیید صلاحیت متقاضیان در طرحها و تسهیلات مختلف بنیاد ملی نخبگان، فرآیندی چندمرحلهای و مبتنی بر امتیازدهی به مجموعهای از شاخصها است که در بخش سایر شاخصهای امتیازدهی به آنها اشاره شد. هر طرح بنیاد (مانند جایزه تحصیلی، طرح شهید احمدی روشن، طرح شهید صیاد شیرازی و غیره) دارای آییننامه و شیوهنامه اجرایی خاص خود است که در آن، شاخصهای مورد ارزیابی، وزن هر شاخص و حداقل امتیاز لازم برای ورود به مراحل بعدی یا پذیرش نهایی مشخص شده است.
به طور کلی، فرآیند محاسبه امتیاز شامل جمعآوری اطلاعات و مستندات مربوط به سوابق تحصیلی، پژوهشی، فناوری، فرهنگی و اجتماعی متقاضی در سامانه ثریا (سینا) است. سپس، کارشناسان و ارزیابان بنیاد بر اساس اطلاعات وارد شده و مستندات بارگذاری شده، به هر یک از فعالیتها و دستاوردهای متقاضی بر اساس جداول و ضرایب مصوب امتیاز میدهند. این امتیازدهی شامل امتیاز معدل (با اعمال ضریب همسانسازی دانشگاه)، امتیاز مقالات علمی (با در نظر گرفتن اعتبار نشریه، جایگاه نویسنده، سال انتشار و تعداد نویسندگان)، امتیاز کتب، امتیاز طرحهای پژوهشی، امتیاز اختراعات، امتیاز افتخارات و جوایز، و سایر موارد است.
مجموع امتیازات کسب شده توسط متقاضی در شاخصهای مختلف، امتیاز کل وی را تشکیل میدهد. برای هر طرح بنیاد، یک حداقل امتیاز مشخص برای ورود به مرحله ارزیابیهای تخصصیتر (مانند مصاحبه یا بررسی کارشناسی دقیقتر) یا پذیرش نهایی تعیین شده است. متقاضیانی که موفق به کسب این حداقل امتیاز شوند، وارد مراحل بعدی فرآیند ارزیابی میشوند. در برخی طرحها، علاوه بر کسب حداقل امتیاز، ممکن است نیاز به کسب امتیاز مشخص در یک یا چند شاخص کلیدی (مانند مقالات ISI یا معدل بالا) نیز باشد.
لازم به ذکر است که فرآیند ارزیابی در بنیاد نخبگان صرفاً کمی نیست و در بسیاری از طرحها، مرحله کیفی و مصاحبه نیز وجود دارد. در این مرحله، ارزیابان با بررسی عمیقتر سوابق متقاضی، مصاحبه حضوری یا مجازی، و بررسی تناسب توانمندیهای فرد با اهداف طرح، امتیاز کیفی نیز به وی اختصاص میدهند. امتیاز نهایی متقاضی معمولاً ترکیبی از امتیاز کمی (حاصل از مستندات بارگذاری شده) و امتیاز کیفی (حاصل از ارزیابی تخصصی و مصاحبه) است. این فرآیند ترکیبی تضمین میکند که نخبگان از ابعاد مختلف مورد شناسایی و حمایت قرار گیرند.
طرح های پژوهشی
طرحهای پژوهشی یکی دیگر از فعالیتهای مهم علمی و پژوهشی هستند که در ارزیابی بنیاد ملی نخبگان مورد توجه قرار میگیرند و برای آنها امتیاز در نظر گرفته میشود. امتیازدهی به طرحهای پژوهشی معمولاً بر اساس معیارهایی متفاوت از مقالات صورت میگیرد، هرچند که همکاری در طرحها نیز مشابه مقالات، با در نظر گرفتن نقش و جایگاه فرد در تیم اجرایی طرح، امتیازدهی میشود.
معیارهای اصلی امتیازدهی به طرحهای پژوهشی شامل موارد زیر است: نوع طرح (بنیادی، کاربردی، توسعهای)، مجری یا همکار بودن فرد در طرح، مدت زمان اجرای طرح، مبلغ کل قرارداد طرح، و موفقیتآمیز بودن یا خاتمه یافتن طرح. طرحهایی که ماهیت کاربردی یا توسعهای دارند و منجر به محصول، فرآیند یا فناوری مشخصی شدهاند، ممکن است امتیاز بیشتری نسبت به طرحهای صرفاً بنیادی دریافت کنند. همچنین، طرحهایی که در مقیاس بزرگتر و با بودجه قابل توجهی اجرا شدهاند، نشاندهنده توانمندی فرد در مدیریت و اجرای پروژههای بزرگتر هستند و امتیاز بیشتری به آنها تعلق میگیرد.
مهمترین نکته در امتیازدهی به طرحهای پژوهشی، وضعیت اجرای طرح است. بنیاد نخبگان معمولاً به طرحهایی امتیاز میدهد که به صورت کامل خاتمه یافته باشند و گزارش نهایی آنها ارائه شده باشد، یا حداقل بخشی از مراحل اصلی آنها با موفقیت به پایان رسیده و مستندات لازم ارائه شده باشد. طرحهای در حال اجرا که هنوز به مرحله اتمام نرسیدهاند، معمولاً امتیاز کمتری دریافت میکنند یا ممکن است اصلاً امتیازی به آنها تعلق نگیرد، مگر اینکه در آییننامه طرح خاصی به آن اشاره شده باشد.
نقش فرد در طرح نیز اهمیت دارد. مجری اصلی طرح (Principal Investigator) که مسئولیت کلی اجرای طرح را بر عهده داشته، معمولاً بیشترین امتیاز را کسب میکند. همکاران اصلی در طرح نیز بر اساس میزان مشارکت و مسئولیتی که داشتهاند، امتیاز کسب میکنند. مشابه مقالات، در صورت چند همکار بودن طرح، ممکن است ضرایبی بر اساس ترتیب یا نقش افراد در تیم اجرایی برای تقسیم امتیاز کلی طرح اعمال شود. ارائه مستنداتی مانند قرارداد طرح، گزارشهای پیشرفت، گزارش نهایی طرح، و تأییدیه از کارفرما یا نهاد مربوطه برای اثبات مشارکت و موفقیت طرح الزامی است.
کتابها
کتب علمی، اعم از تألیف یا ترجمه، یکی دیگر از دستاوردهای پژوهشی و علمی هستند که در فرآیند ارزیابی بنیاد ملی نخبگان مورد توجه قرار میگیرند و برای آنها امتیاز در نظر گرفته میشود. امتیازدهی به کتب نیز مانند مقالات، دارای معیارهای مشخصی است که بر اساس نوع کتاب، موضوع آن، اعتبار ناشر و نقش فرد در تهیه کتاب (مؤلف، مترجم، ویراستار) صورت میپذیرد.
مهمترین معیار برای امتیازدهی به کتاب در بنیاد نخبگان، علمی بودن و مرتبط بودن موضوع کتاب با حوزه تخصصی متقاضی است. کتابهایی که ماهیت علمی، پژوهشی یا آموزشی دارند و به عنوان منبع درسی یا مرجع علمی در دانشگاهها یا مراکز پژوهشی مورد استفاده قرار میگیرند، امتیاز بالاتری کسب میکنند. در مقابل، کتابهایی که ماهیت عمومی دارند یا صرفاً شامل مجموعه پرسشها و آزمونها، حلالمسائل، یا خلاصه جزوات درسی هستند، معمولاً امتیازی در بنیاد نخبگان دریافت نمیکنند.
اعتبار ناشر نیز در امتیازدهی به کتاب مؤثر است. کتابهایی که توسط ناشران معتبر دانشگاهی یا پژوهشی داخلی و بینالمللی منتشر شدهاند، نسبت به کتابهایی که توسط ناشران متفرقه یا صرفاً تجاری منتشر شدهاند، امتیاز بیشتری دارند. همچنین، در صورت ترجمه کتاب، اعتبار و اهمیت کتاب اصلی و زبان آن نیز در امتیازدهی مورد توجه قرار میگیرد.
نقش متقاضی در تهیه کتاب نیز عامل مهمی است. مؤلف اصلی کتاب بیشترین امتیاز را کسب میکند. در صورت چند مؤلف بودن کتاب، مشابه مقالات، ضرایبی بر اساس ترتیب نام مؤلفان برای تقسیم امتیاز اعمال میشود. مترجم کتاب نیز امتیاز کسب میکند، اما معمولاً امتیاز ترجمه کمتر از تألیف است. ویراستاری علمی کتاب نیز ممکن است در برخی موارد و با ارائه مستندات لازم، امتیاز اندکی داشته باشد.
برای ارائه کتاب در سامانه بنیاد نخبگان، متقاضی باید اطلاعات کامل کتاب شامل عنوان، نام مؤلف/مترجم، نام ناشر، سال انتشار، تعداد صفحات و شابک (ISBN) را وارد کند و معمولاً تصویر روی جلد، صفحه عنوان و صفحه شناسنامه کتاب را نیز بارگذاری نماید. در برخی موارد، ممکن است نیاز به ارائه بخشهایی از متن کتاب یا تأییدیهای از انتشارات یا نهاد علمی مربوطه برای اثبات محتوای علمی و نقش فرد باشد.
آیین نامه ارتقای اعضای هیئت علمی
آییننامه ارتقای اعضای هیئت علمی دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی کشور، یکی از مراجع اصلی و الگوهای بنیاد ملی نخبگان برای تدوین شیوهنامههای امتیازدهی به فعالیتهای علمی و پژوهشی متقاضیان محسوب میشود. بسیاری از شاخصها و ضرایب مورد استفاده در بنیاد نخبگان، به خصوص در زمینه امتیازدهی به مقالات، کتب، طرحهای پژوهشی و سایر دستاوردهای علمی، با الهام از این آییننامه یا با تطبیق مفاد آن برای ارزیابی دانشجویان، دانشآموختگان و پژوهشگران غیر هیئت علمی تدوین شدهاند.
آییننامه ارتقا، چارچوبی جامع برای ارزیابی فعالیتهای علمی، آموزشی، فرهنگی و اجرایی اعضای هیئت علمی در مسیر ارتقا از مرتبه مربی به استادیاری، دانشیاری و استادی فراهم میکند. این آییننامه به تفصیل به نحوه امتیازدهی به مقالات علمی-پژوهشی در نشریات داخلی و خارجی (بر اساس اعتبار و Q-rank)، مقالات کنفرانسی، کتب تألیف و ترجمه، طرحهای پژوهشی، اختراعات، راهنمایی پایاننامهها و رسالهها، کرسیهای نظریهپردازی، فعالیتهای فرهنگی و اجتماعی و غیره میپردازد.
بنیاد نخبگان با استفاده از این الگو، سعی در ایجاد یک سیستم امتیازدهی استاندارد و شفاف برای ارزیابی نخبگان کشور دارد. با این حال، تفاوتهایی نیز بین شیوهنامههای بنیاد و آییننامه ارتقا وجود دارد. به عنوان مثال، آییننامه ارتقا شامل بخشهای مرتبط با فعالیتهای آموزشی (تدریس) و اجرایی (مسئولیتهای دانشگاهی) است که در ارزیابی بنیاد برای دانشجویان و دانشآموختگان کمتر مورد توجه قرار میگیرد. همچنین، بنیاد ممکن است ضرایب و حداقل امتیازات را متناسب با اهداف و جامعه هدف خود (نخبگان جوان و استعدادهای برتر) تنظیم کند.
درک مفاد کلی آییننامه ارتقای اعضای هیئت علمی میتواند برای متقاضیان بنیاد نخبگان مفید باشد، زیرا به آنها کمک میکند تا با معیارهای کلی ارزیابی فعالیتهای علمی و پژوهشی آشنا شوند و بدانند که کدام دستاوردهای علمی از نظر نهادهای علمی کشور دارای ارزش و اعتبار بیشتری هستند. هرچند توصیه میشود متقاضیان همواره به آخرین شیوهنامهها و آییننامههای منتشر شده توسط خود بنیاد نخبگان مراجعه کنند، زیرا این آییننامهها مستقیماً مبنای ارزیابی آنها قرار خواهند گرفت.
ضرایب همسانسازی معدل برای محاسبه امتیاز بنیاد نخبگان برای هر دانشگاه به چه ترتیب است؟
بنیاد ملی نخبگان برای ایجاد عدالت در فرآیند ارزیابی متقاضیان با سوابق تحصیلی از دانشگاههای مختلف، از ضرایب همسانسازی معدل استفاده میکند. هدف از این ضرایب، تعدیل معدل کل متقاضی بر اساس سطح علمی و رتبه دانشگاه محل تحصیل وی است. این کار باعث میشود که دانشجویان و دانشآموختگان دانشگاههایی که سطح آموزش و ارزیابی سختگیرانهتری دارند، در مقایسه با دانشجویان دانشگاههایی با شرایط آموزشی متفاوت، متضرر نشوند و معدل آنها به صورت عادلانهتری مورد ارزیابی قرار گیرد.
ضرایب همسانسازی معدل معمولاً بر اساس رتبهبندی دانشگاههای کشور در نظامهای رتبهبندی معتبر داخلی و بینالمللی، و همچنین بر اساس تحلیلهای آماری عملکرد دانشجویان دانشگاههای مختلف در آزمونها و رقابتهای علمی کشوری تعیین میشوند. دانشگاههای برتر کشور که در رتبهبندیها جایگاه بالاتری دارند، ضرایب همسانسازی بالاتری خواهند داشت. به این معنی که معدل دانشآموختگان این دانشگاهها با ضریب بزرگتری ضرب میشود و در نتیجه امتیاز معدل بالاتری کسب میکنند.
لیست دقیق ضرایب همسانسازی برای هر دانشگاه به صورت عمومی منتشر نمیشود و ممکن است در طول زمان و بر اساس تغییرات در رتبهبندی دانشگاهها یا سیاستهای بنیاد نخبگان تغییر کند. این ضرایب به صورت داخلی در سامانه ارزیابی بنیاد اعمال میشوند. هنگامی که متقاضی اطلاعات تحصیلی خود شامل نام دانشگاه و معدل کل را در سامانه ثریا وارد میکند، سامانه به صورت خودکار ضریب همسانسازی مربوط به آن دانشگاه را اعمال کرده و امتیاز نهایی معدل را محاسبه میکند.
اهمیت این ضرایب در این است که به متقاضیان کمک میکند تا درک بهتری از ارزش نسبی معدل خود در مقایسه با معدل دانشآموختگان سایر دانشگاهها داشته باشند. کسب معدل بالا در دانشگاههای برتر کشور، نشاندهنده توانمندی علمی و پشتکار قابل توجهی است و این ضرایب همسانسازی این تمایز را در فرآیند ارزیابی بنیاد نخبگان منعکس میکنند. بنابراین، علاوه بر تلاش برای کسب معدل بالا، تحصیل در دانشگاههای معتبر نیز یکی از فاکتورهای مثبت در ارزیابی بنیاد محسوب میشود.
آیا مقالات با همکاری استاد راهنما یا مشاور در بنیاد نخبگان امتیاز دارند؟
بله، اما نحوه امتیازدهی متفاوت است. همکاری با اساتید راهنما یا مشاور در مقالات مرتبط با پایاننامه یا رساله، معمولاً پس از فراغت از تحصیل و با ارائه مستندات لازم امتیاز میگیرد. قبل از فراغت، ممکن است امتیاز این مقالات محاسبه نشود یا نیاز به تأییدیه خاصی باشد.
چگونه امتیاز همکاری با اساتید راهنما را در بنیاد نخبگان حذف کنیم؟
برای حذف نام اساتید راهنما یا مشاور از لیست نویسندگان جهت محاسبه امتیاز (در صورتی که آییننامه بنیاد این امکان را فراهم کرده باشد)، معمولاً نیاز به ارائه نامه رسمی از دانشگاه محل تحصیل با مهر و شماره نامه است که در سامانه بنیاد بارگذاری میشود.
حداکثر چند مقاله برای امتیاز بنیاد نخبگان قابل ارائه است؟
بر اساس برخی شیوهنامهها، حداکثر تعداد مقالات قابل ارائه برای امتیازدهی در بنیاد نخبگان محدود است. این تعداد معمولاً برای دانشآموختگان کارشناسی و کارشناسی ارشد 5 مقاله و برای دانشجویان و دانشآموختگان دکتری 10 مقاله برتر است.
منبع رسمی قوانین امتیازدهی مقالات در بنیاد نخبگان چیست؟
منبع رسمی قوانین و شیوهنامههای امتیازدهی مقالات و سایر فعالیتها در بنیاد نخبگان، وبسایت رسمی این بنیاد و آییننامهها و شیوهنامههایی است که از طریق سامانه ثریا (سینا) یا وبسایت بنیاد منتشر میشوند.
آیا ابزار آنلاین برای محاسبه امتیاز بنیاد نخبگان وجود دارد؟
بله، برخی ابزارهای آنلاین توسط وبسایتها یا افراد متخصص برای کمک به متقاضیان در تخمین امتیاز خود بر اساس شیوهنامههای بنیاد نخبگان طراحی شدهاند. این ابزارها میتوانند به صورت تقریبی امتیاز شما را محاسبه کنند.