اگر زن طلاق بخواهد مهریه تعلق میگیرد
بله، در اغلب موارد، حتی اگر زن خودش متقاضی طلاق باشد، حق مهریه او پابرجاست و این امر خللی در مطالبه آن ایجاد نمی کند. مهریه یک حق مالی مستقل است که به محض جاری شدن صیغه عقد نکاح به مالکیت زن درمی آید و شرایط طلاق، چه از سوی زن و چه از سوی مرد، اصولاً بر این حق تأثیری ندارد.
مسئله مهریه در نظام حقوقی ایران، همواره از پیچیدگی ها و ابهامات خاصی برخوردار بوده است، به ویژه زمانی که زن تصمیم به درخواست طلاق می گیرد. باورهای غلط رایج و اطلاعات نادرست، اغلب منجر به نگرانی هایی بی مورد در خصوص از دست دادن حق مهریه می شود. این مقاله با هدف ارائه یک تحلیل جامع و مستدل حقوقی، به بررسی دقیق مبانی قانونی، انواع مهریه، شرایط تعلق و عدم تعلق آن، و همچنین فرآیند مطالبه مهریه توسط زن در شرایطی که او متقاضی طلاق است، می پردازد. آگاهی از این جوانب، به زنان این امکان را می دهد که با دیدی روشن و بر اساس دانش حقوقی صحیح، از حقوق قانونی خود دفاع کرده و مسیر جدایی را با اطمینان خاطر بیشتری طی کنند.
مبانی حقوقی مهریه: حق مسلم زن در ازدواج و طلاق
مهریه، که ریشه ای عمیق در فقه اسلامی و حقوق ایران دارد، به عنوان یک حق مالی مستقل و از آثار عقد نکاح محسوب می شود. درک صحیح ماهیت حقوقی مهریه، اولین گام برای روشن شدن وضعیت آن در زمان طلاق، به ویژه از سوی زن، است. قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران، به تفصیل به مباحث مربوط به مهریه پرداخته و چارچوب حقوقی آن را مشخص کرده است.
تعریف حقوقی مهریه و ماهیت آن
مهریه عبارت است از مالی که به موجب عقد نکاح، مرد به زن پرداخت می کند یا تعهد به پرداخت آن را می پذیرد. بر اساس ماده ۱۰۸۲ قانون مدنی، «به محض عقد، زن مالک مهر می شود و می تواند هر نوع تصرفی که بخواهد در آن بنماید.» این ماده صراحتاً بیان می دارد که مالکیت زن بر مهریه، به زمان جاری شدن صیغه عقد نکاح بازمی گردد و این حق مالی به هیچ وجه منوط به وقوع نزدیکی، ادامه زندگی مشترک یا حتی اراده زن برای ادامه زندگی زناشویی نیست. به همین دلیل، مهریه یک دین بر عهده مرد تلقی می شود و زن از همان لحظه عقد، می تواند مطالبه آن را آغاز کند، مگر اینکه مهریه از نوع موجل باشد و سررسید آن فرا نرسیده باشد. مهریه همچنین به عنوان یک پشتوانه مالی برای زن در نظر گرفته می شود تا در صورت بروز مشکلات در زندگی مشترک یا هنگام جدایی، از حداقل حمایت مالی برخوردار باشد.
انواع مهریه و نحوه مطالبه آن ها
مهریه با توجه به چگونگی تعیین و شرایط پرداخت، به انواع مختلفی تقسیم می شود که هر یک احکام حقوقی خاص خود را دارند:
- مهرالمسمی: این نوع مهریه، همان مهریه ای است که مقدار و جنس آن با توافق صریح زوجین در زمان عقد نکاح تعیین و در سند ازدواج ثبت می شود. مهرالمسمی باید مالیت داشته باشد، قابل تملک باشد و مقدار آن مشخص و معلوم باشد. عمده مهریه های تعیین شده در جامعه ایران از این نوع است.
- مهرالمثل: در مواردی که مهریه در عقد نکاح تعیین نشده باشد و پس از وقوع نزدیکی (دخول)، زن و مرد تصمیم به جدایی بگیرند، قانونگذار مهرالمثل را برای زن در نظر می گیرد. مهرالمثل بر اساس موقعیت اجتماعی زن، شئون خانوادگی، تحصیلات و دیگر ویژگی های او، با نظر کارشناس و حکم دادگاه تعیین می شود.
- مهرالمتعه: اگر مهریه در عقد معین نشده باشد و طلاق قبل از وقوع نزدیکی اتفاق بیفتد، مرد مکلف است مبلغی را به عنوان مهرالمتعه به زن پرداخت کند. میزان مهرالمتعه نیز بر اساس وضعیت مالی و توانایی مرد تعیین می شود.
- مهریه عندالمطالبه: متداول ترین نوع مهریه است که زن هر زمان که بخواهد، حق مطالبه آن را دارد. مرد مکلف است به محض مطالبه، آن را پرداخت کند و در صورت عدم پرداخت، زن می تواند از طریق مراجع قانونی اقدام کند. این بدان معناست که پرداخت مهریه منوط به اثبات توانایی مرد نیست و او باید آن را بپردازد مگر اینکه اعسار خود را ثابت کند.
- مهریه عندالاستطاعه: در این نوع مهریه، پرداخت آن منوط به اثبات توانایی مالی مرد توسط زن است. به عبارت دیگر، زن برای مطالبه مهریه عندالاستطاعه، ابتدا باید در دادگاه ثابت کند که مرد تمکن مالی برای پرداخت مهریه را دارد. این شرط، روند مطالبه مهریه را برای زن دشوارتر می کند، زیرا بار اثبات بر دوش او خواهد بود.
- مهریه موجل و معجل: مهریه معجل همان عندالمطالبه است که زن می تواند در هر زمانی آن را دریافت کند. اما مهریه موجل، مهریه ای است که برای پرداخت آن، زمان یا شرط خاصی تعیین شده است و زن تا فرا رسیدن آن زمان یا تحقق شرط، حق مطالبه آن را ندارد.
آگاهی از این دسته بندی ها برای هر دو طرف عقد، به ویژه زن، حیاتی است تا بتوانند بر اساس نوع مهریه تعیین شده، از حقوق و تعهدات خود مطلع باشند.
مهریه در صورت درخواست طلاق از سوی زن: اصل کلی و دلایل آن
یکی از شایع ترین نگرانی ها و پرسش ها در بین زنان و خانواده هایشان این است که اگر زن خودش متقاضی طلاق باشد، آیا حق مهریه خود را از دست می دهد؟ پاسخ حقوقی به این سوال، با تأکید بر اصول و مواد قانونی، صریح و روشن است: خیر، در اکثر قریب به اتفاق موارد، درخواست طلاق از سوی زن، تأثیری بر حق مهریه او ندارد و این حق محفوظ می ماند.
مبنای قانونی این امر در ماهیت حقوقی مهریه نهفته است. همانطور که پیشتر گفته شد، مهریه یک حق مالی است که به محض جاری شدن عقد نکاح، زن مالک آن می شود (ماده ۱۰۸۲ قانون مدنی). این مالکیت، مستقل از اراده طرفین برای ادامه زندگی مشترک یا اینکه چه کسی پیشگام درخواست طلاق باشد، است. مهریه دینی است بر ذمه مرد که باید پرداخت شود.
موارد درخواست طلاق از سوی زن و حفظ مهریه
در نظام حقوقی ایران، زن تنها در شرایط خاصی می تواند دادخواست طلاق بدهد. این شرایط اغلب شامل مواردی است که زندگی مشترک را برای زن به عسر و حرج (سختی و دشواری غیرقابل تحمل) کشانده است. حتی در این موارد نیز، حق مهریه زن محفوظ می ماند و درخواست طلاق از سوی او، به معنای چشم پوشی از این حق نیست. برخی از این موارد عبارتند از:
- عسر و حرج (ماده ۱۱۳۰ قانون مدنی): اگر زن بتواند در دادگاه ثابت کند که ادامه زندگی مشترک برای او با مشقت و سختی غیرقابل تحمل همراه است (مانند سوءمعاشرت مرد، اعتیاد، ترک انفاق، ضرب و شتم، بیماری لاعلاج و…)، دادگاه حکم به طلاق صادر خواهد کرد. در این نوع طلاق، مهریه زن کاملاً محفوظ است.
- شروط ضمن عقد: بسیاری از زنان در زمان عقد نکاح، شروطی را تحت عنوان حق طلاق یا وکالت در طلاق به نفع خود در سند ازدواج درج می کنند. در صورت تحقق این شروط، زن می تواند با مراجعه به دادگاه، از حق طلاق خود استفاده کند و در این شرایط نیز مهریه او به طور کامل پابرجا خواهد بود.
- عدم تمکین خاص (نزدیکی): اگر زن به دلیل موجهی از تمکین خاص (برقراری رابطه زناشویی) خودداری کند، این امر بر مهریه او تأثیری نخواهد داشت.
- عدم پرداخت نفقه: در صورتی که مرد از پرداخت نفقه به زن خودداری کند، این امر می تواند یکی از دلایل عسر و حرج زن برای درخواست طلاق باشد و در عین حال، حق مهریه او را ساقط نمی کند.
- غیبت شوهر: اگر شوهر برای مدت طولانی (معمولاً بیش از چهار سال) بدون اطلاع و عذر موجه غایب باشد، زن می تواند درخواست طلاق بدهد و در این حالت نیز مهریه او پابرجاست.
نکته مهم: حق مهریه زن، مستقل از سایر حقوق و تکالیف زناشویی است. این بدان معناست که حتی اگر زن به دلایلی که به ماهیت رابطه زناشویی مربوط می شوند (مانند عدم تمکین عام یا نشوز) محکوم شود، این امر به خودی خود باعث سقوط حق مهریه او نمی شود و مرد همچنان مکلف به پرداخت مهریه است.
استثنائات و باورهای نادرست: چه زمانی مهریه کامل یا بخشی از آن به زن تعلق نمی گیرد؟
گرچه اصل بر تعلق مهریه به زن است، اما موارد خاص و استثنائاتی در قانون پیش بینی شده که ممکن است باعث عدم تعلق کامل یا جزئی مهریه شود. همچنین، باورهای غلط رایجی وجود دارد که به اشتباه منجر به این تصور می شود که در شرایطی خاص، زن حق مهریه خود را از دست می دهد. در این بخش، به بررسی دقیق این موارد می پردازیم.
موارد عدم تعلق کامل مهریه
در برخی شرایط خاص، زن هیچ مهریه ای دریافت نمی کند یا مهریه ای که دریافت کرده باید مسترد شود:
- بطلان عقد نکاح و عدم نزدیکی: بر اساس ماده ۱۰۸۹ قانون مدنی، «هرگاه عقد بین زوجین باطل باشد و نزدیکی واقع نشده باشد، زن حق مهر ندارد و اگر مهر را گرفته باشد، مرد می تواند آن را استرداد نماید.» بطلان عقد می تواند به دلایلی مانند عدم رعایت شرایط اساسی عقد، محرمیت زوجین، یا عدم اهلیت یکی از طرفین رخ دهد.
- فسخ نکاح و عدم نزدیکی: ماده ۱۱۰۱ قانون مدنی مقرر می دارد: «هرگاه نکاح قبل از نزدیکی به جهتی فسخ شود، زن حق مهر ندارد، مگر در صورتی که موجب فسخ، عنن باشد.» عنن به معنای ناتوانی مرد در برقراری رابطه جنسی است. بنابراین، اگر نکاح به دلیل سایر عیوب مانند جنون یا فریب، قبل از نزدیکی فسخ شود، زن مهریه ای دریافت نخواهد کرد.
- فوت یکی از زوجین قبل از تعیین مهر و نزدیکی: ماده ۱۰۸۸ قانون مدنی بیان می دارد: «اگر یکی از زوجین قبل از تعیین مهر و قبل از نزدیکی بمیرد، زن مستحق هیچ گونه مهری نیست.» این ماده مربوط به مواردی است که مهریه در عقد معین نشده و قبل از تعیین آن و قبل از وقوع نزدیکی، فوت رخ داده است.
- بذل (بخشیدن) مهریه توسط زن در طلاق توافقی یا طلاق خلع/مبارات: این مورد به معنای از دست دادن حق نیست، بلکه چشم پوشی ارادی و با اختیار زن از مهریه خود است. در طلاق توافقی، زن و مرد بر سر تمام مسائل از جمله مهریه به توافق می رسند و ممکن است زن تمام یا بخشی از مهریه خود را در قبال گرفتن طلاق ببخشد. در طلاق خلع و مبارات نیز زن با کراهت از ادامه زندگی، حاضر به بخشش تمام یا قسمتی از مهریه می شود تا طلاق جاری گردد. این بخشش باید با رضایت و اراده کامل زن صورت گیرد.
موارد تعلق نصف مهریه
تنها یک مورد اصلی وجود دارد که در آن زن مستحق نصف مهریه می شود:
- طلاق قبل از نزدیکی (دخول): طبق ماده ۱۰۹۲ قانون مدنی، «هرگاه شوهر قبل از نزدیکی زن خود را طلاق دهد، زن مستحق نصف مهر خواهد بود و اگر شوهر بیش از نصف مهر را قبلاً داده باشد، حق دارد مازاد از نصف را عیناً یا مثلاً یا قیمتاً استرداد نماید.» بنابراین، اگر طلاق قبل از هرگونه رابطه زناشویی واقع شود، زن فقط نیمی از مهریه تعیین شده را دریافت خواهد کرد.
رفع ابهامات و باورهای غلط رایج
تعدادی از تصورات نادرست در جامعه وجود دارد که می تواند به اشتباه منجر به سلب حق مهریه از زن تلقی شود. لازم است این باورها به دقت مورد بررسی قرار گیرند:
- عدم تمکین زن و مهریه: یکی از رایج ترین باورهای غلط این است که اگر زن تمکین نکند، حق مهریه او ساقط می شود. این در حالی است که عدم تمکین زن (حتی نشوز) به هیچ وجه باعث سقوط مهریه نمی شود و فقط می تواند بر حق نفقه او تأثیر بگذارد. نفقه و مهریه دو حق مستقل از یکدیگر هستند. زن ناشزه از حق نفقه محروم می شود، اما حق مهریه او همچنان پابرجاست و می تواند آن را مطالبه کند.
- خیانت زن یا برقراری رابطه نامشروع و مهریه: این مورد نیز از جمله باورهای نادرست و بسیار شایع است. طبق قوانین مدنی ایران، خیانت زن یا ارتکاب رابطه نامشروع، به خودی خود، هیچ تأثیری بر حق مهریه او ندارد و باعث سقوط آن نمی شود. مهریه یک حق مالی است که به محض عقد به زن تعلق می گیرد و ارتباطی به تخلفات اخلاقی یا کیفری زن ندارد. این اقدامات ممکن است پیامدهای کیفری یا اخلاقی داشته باشند، اما حق مالی مهریه را تحت الشعاع قرار نمی دهند.
- ترک منزل توسط زن و مهریه: ترک منزل توسط زن، در صورتی که بدون عذر موجه باشد، می تواند به عنوان مصداق عدم تمکین تلقی شود. همانطور که توضیح داده شد، عدم تمکین بر حق مهریه تأثیری ندارد و صرفاً می تواند حق نفقه را از بین ببرد.
- فریب در ازدواج از طرف زن و مهریه (تدلیس): این یک مورد پیچیده تر است. اگر مرد بتواند در دادگاه ثابت کند که زن با تدلیس و فریب، او را وادار به ازدواج کرده و این فریب اساس رضایت مرد بر ازدواج بوده، در این صورت، عقد نکاح ممکن است باطل شود. در صورت بطلان عقد و عدم وقوع نزدیکی، مهریه به زن تعلق نمی گیرد. اما اثبات تدلیس کار دشواری است و صرف ادعای فریب کافی نیست.
به طور خلاصه، بسیار مهم است که بدانیم مهریه حق مالی مستقلی است و بسیاری از شرایطی که به اشتباه موجب سلب مهریه تلقی می شوند، در واقعیت تأثیری بر این حق ندارند. آگاهی از این تمایزات، برای دفاع از حقوق قانونی زن ضروری است.
روند قانونی مطالبه مهریه توسط زن (هنگامی که او متقاضی طلاق است)
مطالبه مهریه، حتی اگر زن خودش متقاضی طلاق باشد، یک فرآیند حقوقی مشخص دارد که مستلزم رعایت مراحل و ارائه مدارک خاص است. آگاهی از این روند، به زن کمک می کند تا با آمادگی کامل و به صورت مؤثر، حق خود را پیگیری کند.
گام ۱: مشاوره حقوقی اولیه
اولین و مهم ترین گام، مراجعه به یک وکیل متخصص خانواده است. پیچیدگی های حقوقی مربوط به مهریه و طلاق، به ویژه در شرایط خاص هر پرونده، نیازمند دانش و تجربه یک وکیل است. وکیل می تواند زن را در مورد حقوقش آگاه سازد، بهترین استراتژی را برای مطالبه مهریه (اعم از عندالمطالبه یا عندالاستطاعه) تعیین کند، و او را در تمام مراحل قانونی همراهی نماید. مشاوره اولیه به زن کمک می کند تا با درک صحیح از موقعیت خود، تصمیمات آگاهانه ای بگیرد.
گام ۲: ثبت دادخواست مطالبه مهریه
پس از مشاوره و تصمیم گیری، زن باید دادخواست مطالبه مهریه را از طریق دفاتر خدمات الکترونیک قضایی ثبت کند. مدارک لازم برای ثبت دادخواست عبارتند از:
- اصل یا رونوشت مصدق عقدنامه (سند ازدواج).
- اصل یا رونوشت مصدق شناسنامه و کارت ملی زن.
- در صورت داشتن وکیل، وکالت نامه وکیل.
در دادخواست، باید مبلغ مهریه و نوع آن (عندالمطالبه یا عندالاستطاعه) به طور دقیق ذکر شود. همچنین، اگر زن خواهان توقیف اموال نیز باشد، باید همزمان با دادخواست اصلی یا پس از آن، دادخواست تأمین خواسته را نیز تقدیم کند.
گام ۳: اقدامات تأمینی: توقیف اموال و ممنوع الخروجی
یکی از مؤثرترین راه ها برای تضمین وصول مهریه، توقیف اموال مرد است. زن می تواند همزمان با تقدیم دادخواست مهریه یا پس از آن، درخواست توقیف اموال منقول و غیرمنقول مرد را از دادگاه یا اجرای ثبت مطالبه کند. این اموال می تواند شامل حساب های بانکی، خودرو، ملک، سهام، حقوق و هر مال دیگری باشد که قابلیت توقیف دارد. شناسایی اموال مرد از طریق استعلام از نهادهایی مانند اداره ثبت اسناد، بانک مرکزی، اداره راهور و … صورت می گیرد.
مطابق ماده ۳ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی، در صورت عدم پرداخت مهریه و اثبات اعسار زوج، او صرفاً تا میزان ۱۱۰ سکه بهار آزادی یا معادل آن، به دلیل مهریه بازداشت می شود. اما اگر مرد اموالی برای توقیف داشته باشد یا استطاعت مالی او ثابت شود، مهریه بیش از ۱۱۰ سکه نیز قابل وصول است. همچنین، زن می تواند از طریق دادگاه، مرد را تا زمان پرداخت مهریه یا تعیین تکلیف آن، ممنوع الخروج کند که این اقدام می تواند برای تسریع در روند پرداخت مهریه مؤثر باشد.
گام ۴: فرآیند رسیدگی در دادگاه و حکم اعسار
پس از ثبت دادخواست، پرونده به دادگاه خانواده ارجاع شده و جلسات رسیدگی برگزار می شود. در این جلسات، زن باید ادعاهای خود را با ارائه مدارک و شواهد لازم اثبات کند. مرد نیز فرصت دفاع از خود و ارائه مستندات را خواهد داشت. در صورتی که مرد مدعی عدم توانایی مالی برای پرداخت مهریه باشد، می تواند دادخواست اعسار از پرداخت مهریه را به دادگاه ارائه دهد. دادگاه با بررسی وضعیت مالی مرد، شهادت شهود و مستندات دیگر، در مورد اعسار او تصمیم گیری می کند. در صورت پذیرش اعسار، مهریه به صورت اقساطی تعیین می شود.
گام ۵: اجرای حکم و دریافت مهریه
پس از صدور حکم قطعی مبنی بر محکومیت مرد به پرداخت مهریه، زن می تواند درخواست صدور اجرائیه کند. اجرائیه حکم را به واحد اجرای احکام دادگستری یا اجرای ثبت می فرستد. این واحد وظیفه دارد با شناسایی و توقیف اموال مرد، نسبت به وصول مهریه و پرداخت آن به زن اقدام کند. در صورت عدم شناسایی اموال یا عدم پرداخت مهریه، راهکارهای قانونی دیگری مانند اعمال ممنوع الخروجی یا بازداشت مرد (تا سقف مقرر قانونی) برای وادار کردن او به پرداخت، قابل پیگیری است.
پرسش و پاسخ متداول درباره مهریه در طلاق از سوی زن
اگر مهریه عندالاستطاعه باشد، زن چگونه می تواند آن را مطالبه کند؟
در مهریه عندالاستطاعه، زن باید اثبات کند که مرد توانایی مالی برای پرداخت مهریه را دارد. این اثبات می تواند از طریق ارائه مدارکی نظیر اسناد مالکیت اموال (خانه، خودرو، زمین)، گردش حساب های بانکی مرد، فیش حقوقی، یا هر سندی که نشان دهنده توانایی مالی او باشد، صورت گیرد. در صورت عدم دسترسی به این مدارک، زن می تواند از دادگاه درخواست کند که از مراجع ذی ربط استعلام گرفته شود. بار اثبات استطاعت مالی مرد، در این نوع مهریه بر دوش زن است و این روند ممکن است زمان بر باشد.
آیا بخشیدن مهریه در طلاق خلع، قطعی و غیرقابل برگشت است؟
در طلاق خلع، زن به دلیل کراهت از همسر، با بخشیدن تمام یا قسمتی از مهریه (و یا مال دیگری) رضایت مرد را برای طلاق جلب می کند. اصطلاحاً به این مال فدیه گفته می شود. اصولاً بذل مهریه در طلاق خلع قطعی است، اما زن می تواند تا پایان عده طلاق، از بذل خود رجوع کند. در این صورت، طلاق خلع به طلاق رجعی تبدیل شده و مرد نیز حق رجوع به زن را پیدا می کند. بنابراین، بخشش مهریه در طلاق خلع تا پایان عده قابل رجوع از سوی زن است.
مهریه به نرخ روز چگونه محاسبه می شود و این امر توسط چه مرجعی صورت می گیرد؟
مهریه با توجه به سال وقوع عقد، بر اساس شاخص بانک مرکزی به نرخ روز محاسبه می شود. این محاسبه توسط کارشناسان دادگستری و با استعلام از بانک مرکزی صورت می گیرد. دادگاه پس از صدور حکم محکومیت مرد به پرداخت مهریه، مبلغ نهایی را بر اساس نرخ روز اعلام خواهد کرد. هدف از این اقدام، حفظ ارزش واقعی مهریه در طول زمان و جبران تورم است تا حق زن در گذر زمان تضییع نشود.
چه مدت زمانی طول می کشد تا زن مهریه خود را از طریق دادگاه دریافت کند؟
مدت زمان دریافت مهریه از طریق دادگاه متغیر است و به عوامل متعددی بستگی دارد؛ از جمله نوع مهریه (عندالمطالبه یا عندالاستطاعه)، حجم کار دادگاه، شناسایی و توقیف اموال مرد، اعتراض یا عدم اعتراض طرفین به حکم، و فرآیند رسیدگی به دادخواست اعسار مرد. در بهترین حالت و با همکاری طرفین، ممکن است چند ماه به طول انجامد، اما در برخی موارد پیچیده یا در صورت وجود اختلافات طولانی، ممکن است این فرآیند یک سال یا بیشتر زمان ببرد. مشاوره با وکیل متخصص می تواند برآوردی واقع بینانه از زمان لازم ارائه دهد.
اگر زن شروط ضمن عقد مثل حق طلاق داشته باشد، آیا مهریه اش محفوظ می ماند؟
بله، در صورتی که زن بر اساس شروط ضمن عقد (مثل وکالت در طلاق) اقدام به جدایی کند، حق مهریه او همچنان محفوظ می ماند. شروط ضمن عقد به زن این امکان را می دهند که در موارد مشخص شده، خود اقدام به طلاق کند، بدون اینکه نیاز به اثبات عسر و حرج به معنای عام باشد. این نوع طلاق ها نیز مانند طلاق هایی که بر اساس عسر و حرج صورت می گیرند، تأثیری بر حق مهریه زن ندارند و او می تواند مهریه خود را مطالبه کند.
نتیجه گیری
در مجموع، این باور که اگر زن متقاضی طلاق باشد، حق مهریه خود را از دست می دهد، تصوری نادرست و بی اساس در نظام حقوقی ایران است. مهریه به عنوان یک حق مالی مستقل، به محض جاری شدن صیغه عقد نکاح به مالکیت زن درمی آید و اصولاً درخواست طلاق از سوی او، خللی در مطالبه این حق ایجاد نمی کند. تنها در موارد بسیار محدود و مشخصی مانند بطلان یا فسخ نکاح قبل از نزدیکی یا بذل مهریه با اراده خود زن، ممکن است مهریه به او تعلق نگیرد یا بخشی از آن ساقط شود.
آگاهی از مبانی حقوقی مهریه، انواع آن، شرایط تعلق و عدم تعلق، و به ویژه رفع ابهامات رایج درباره مواردی چون عدم تمکین یا خیانت زن، برای هر زنی که در آستانه تصمیم گیری برای جدایی است، حیاتی است. این دانش، نه تنها به او اطمینان خاطر می دهد که می تواند از حقوق قانونی خود دفاع کند، بلکه وی را در برابر مشاوره های نادرست و سوءاستفاده های احتمالی محافظت می کند. بنابراین، به تمامی زنان توصیه می شود قبل از هرگونه اقدام حقوقی در مسیر طلاق و مطالبه مهریه، حتماً با یک وکیل متخصص و باتجربه در امور خانواده مشورت کنند تا با دیدگاهی روشن و پشتوانه حقوقی قوی، از حق و حقوق خود به بهترین شکل ممکن صیانت نمایند.