زنی که بچه دار نمیشه مهریه تعلق میگیره؟ بررسی جامع حقوقی مهریه زن نازا در قانون ایران

بله، در اکثر قریب به اتفاق موارد، ناباروری زن مانع تعلق مهریه به او نمی شود. مهریه حقی است که به مجرد عقد نکاح بر ذمه مرد قرار می گیرد و زن مالک آن می شود. قانون گذار در ایران، ناباروری را جزو موارد سقوط مهریه یا فسخ نکاح که مستقیماً بر مهریه تأثیر بگذارد، به شمار نمی آورد. این موضوع یکی از دغدغه های حقوقی رایج در زندگی زناشویی است که نیاز به تبیین دقیق و شفاف دارد.

در نظام حقوقی ایران، مهریه به عنوان یک حق مالی مهم برای زن، پشتوانه ای برای او در طول زندگی مشترک و پس از آن محسوب می شود. از زمان جاری شدن صیغه عقد نکاح، این حق بر ذمه مرد قرار گرفته و زن مالک آن می شود. این اصل حقوقی، فارغ از توانایی یا عدم توانایی زن در فرزندآوری، پابرجا است. در ادامه این مقاله، به بررسی دقیق ابعاد حقوقی مهریه زن نابارور، شرایط تعلق آن، استثنائات احتمالی و سایر حقوق مالی مرتبط با این موضوع در قوانین جمهوری اسلامی ایران خواهیم پرداخت تا ابهامات موجود در این زمینه به طور کامل برطرف شود.

مبانی حقوقی مهریه: مالکیت و استحقاق زن

مهریه، که به آن صداق نیز گفته می شود، مالی است که به موجب عقد نکاح از سوی مرد به زن پرداخت می شود. این حق مالی، نه تنها نشانه ای از صداقت و تعهد مرد است، بلکه پشتوانه اقتصادی زن در طول زندگی مشترک و پس از آن، در صورت بروز اختلاف یا جدایی، تلقی می گردد. مفهوم مهریه در فرهنگ و شرع اسلامی ریشه عمیقی دارد و قانون مدنی ایران نیز با تبعیت از این اصول، مقررات دقیقی را برای آن وضع کرده است.

تعریف مهریه و انواع آن

مهریه می تواند به اشکال مختلفی تعیین شود که مهم ترین آن ها عبارتند از:

• مهرالمسمی: مهریه ای که در زمان عقد نکاح، به صورت صریح و با توافق طرفین (زن و مرد) و یا نمایندگان قانونی آن ها، مقدار، جنس و شرایط آن مشخص و تعیین می شود. این رایج ترین نوع مهریه در ایران است.
• مهرالمثل: در مواردی که در عقد نکاح، مهریه تعیین نشده باشد یا اگر تعیین شده، باطل باشد، و پس از آن نزدیکی (دخول) واقع شده باشد، دادگاه با در نظر گرفتن موقعیت اجتماعی، خانوادگی، تحصیلات و سایر خصوصیات زن و عرف جامعه، مهریه ای معادل زنانی با شرایط مشابه تعیین می کند.
• مهرالمتعه: این نوع مهریه زمانی مطرح می شود که در عقد نکاح مهریه ای تعیین نشده باشد و طلاق قبل از وقوع نزدیکی (دخول) صورت گیرد. در این حالت، مرد بر اساس وسع مالی خود، مالی را به عنوان مهرالمتعه به زن می پردازد.

ماده ۱۰۸۲ قانون مدنی: اصل مالکیت مهریه

اساس حقوقی مهریه در قانون مدنی ایران، ماده ۱۰۸۲ است که به صراحت بیان می دارد: به مجرد عقد، زن مالک مهر می شود و می تواند هر نوع تصرفی که بخواهد در آن بنماید. این ماده به وضوح نشان می دهد که به محض جاری شدن صیغه عقد نکاح، مالکیت مهریه به زن منتقل شده و این حق، صرف نظر از هر شرط یا اتفاق دیگری (مانند توانایی یا عدم توانایی در فرزندآوری)، ثابت و برقرار می گردد. به این ترتیب، زن از لحظه عقد، حق مطالبه مهریه خود را به صورت کامل دارد و مرد نیز مکلف به پرداخت آن است.

اصل عدم تاثیر عیوب بر مهریه (مگر موارد خاص)

قانون گذار برای مهریه قواعد مشخصی را وضع کرده و تنها در موارد بسیار محدود و استثنائی، حق مهریه زن را ساقط یا تغییر می دهد. ناباروری، طبق قوانین جاری ایران، جزو این موارد استثنائی که موجب سقوط یا کاهش مهریه می شود، محسوب نمی گردد. این بدان معناست که حتی اگر زن پس از ازدواج متوجه ناباروری خود شود یا از قبل نابارور بوده و این موضوع کشف شود، حق او بر مهریه کماکان پابرجاست.

مهریه حقی است که به محض جاری شدن صیغه عقد نکاح، بر ذمه مرد قرار می گیرد و اصل بر آن است که این حق قابل زوال یا کاهش نیست، مگر در مواردی که قانون صراحتاً بیان کرده باشد. ناباروری از جمله این موارد نیست و بنابراین، این شرایط بر اصل مالکیت زن نسبت به مهریه تأثیری ندارد.

پاسخ قطعی به پرسش اصلی: مهریه زن نازا

یکی از سؤالات پرتکرار و حساس در حوزه حقوق خانواده، به خصوص زمانی که موضوع ناباروری مطرح می شود، این است که آیا ناباروری زن می تواند بر حق مهریه او تأثیری داشته باشد؟ پاسخ صریح و قاطع قانون مدنی ایران به این پرسش، منفی است. ناباروری زن، در غالب موارد، هیچ تأثیری در حق او نسبت به دریافت مهریه ندارد.

اصل کلی: ناباروری زن، تاثیری در حق او نسبت به دریافت مهریه ندارد

همانطور که پیشتر اشاره شد، طبق ماده ۱۰۸۲ قانون مدنی، به مجرد عقد، زن مالک مهر می شود. این مالکیت، یک حق مطلق است که به شرایطی نظیر توانایی فرزندآوری زن وابسته نیست. قانون گذار، ناباروری را جزو مواردی که منجر به فسخ نکاح یا سقوط مهریه شود، قلمداد نکرده است. به همین دلیل، در صورت ناباروری زن، مرد کماکان مکلف به پرداخت تمامی مهریه او خواهد بود.

دلایل حقوقی این امر ریشه در ماهیت مهریه دارد. مهریه پاداشی برای وصلت زناشویی و تعهدات ناشی از آن است، نه پاداش برای توانایی فرزندآوری. فرزندآوری، هرچند از اهداف مهم ازدواج است، اما فقدان آن به دلیل ناباروری، دلیلی برای سلب یا کاهش حقوق مالی زن از جمله مهریه محسوب نمی شود.

تأکید بر شرط دخول (برقراری رابطه زناشویی)

با این حال، یک نکته مهم که در تعیین میزان مهریه زن (چه نابارور و چه بارور) نقش اساسی دارد، برقراری رابطه زناشویی (دخول) است:

• در صورت برقراری رابطه زناشویی (دخول): اگر پس از عقد نکاح، رابطه زناشویی میان زوجین برقرار شده باشد، زن (حتی اگر نابارور باشد) مستحق دریافت تمام مهریه است. در این حالت، هیچ دلیلی برای کاهش مهریه وجود ندارد.
• در صورت عدم دخول در دوران عقد: اگر عقد نکاح به هر دلیلی (از جمله طلاق) قبل از برقراری رابطه زناشویی به پایان رسد، زن مستحق دریافت نصف مهریه تعیین شده است. این قاعده یک حکم عمومی است که در ماده ۱۰۹۲ قانون مدنی آمده است و هیچ ارتباطی به موضوع ناباروری ندارد. بنابراین، اگر زن نابارور باشد و قبل از دخول طلاق بگیرد، مانند سایر زنان، نصف مهریه به او تعلق می گیرد.

مقایسه با موارد نادر سقوط یا نصف شدن مهریه

برای درک بهتر موضوع، می توانیم ناباروری را با موارد معدودی که قانون در آن ها بر مهریه تأثیر می گذارد، مقایسه کنیم. این موارد شامل عیوب خاصی مانند عنن مرد (ناتوانی جنسی مرد) است که می تواند برای زن حق فسخ نکاح ایجاد کند و در صورت فسخ، وضعیت مهریه متفاوت خواهد بود. همچنین، فوت یکی از زوجین قبل از دخول و تعیین مهریه، یا طلاق قبل از دخول، از مواردی هستند که بر میزان مهریه تأثیر می گذارند. اما ناباروری زن، جزو هیچ یک از این دسته بندی ها نیست و به تنهایی نمی تواند موجب سقوط یا کاهش مهریه شود.

قانون گذار ایران با رویکردی حمایتی، حق مهریه را به عنوان یک حق مالی مستقل و پایدار برای زن تعریف کرده و ناباروری را دلیلی برای تضییع این حق نمی داند.

سناریوهای مهم و بررسی حقوقی آن ها

برای روشن تر شدن جایگاه حقوقی مهریه در شرایط ناباروری زن، می توانیم سناریوهای مختلفی را که ممکن است در زندگی زناشویی پیش آید، مورد بررسی قرار دهیم.

نازایی زن که بعد از ازدواج مشخص می شود

در بسیاری از موارد، زوجین پس از گذشت مدتی از زندگی مشترک و تلاش برای فرزندآوری، متوجه می شوند که زن دچار مشکل ناباروری است. در این سناریو، وضعیت حقوقی به شرح زیر است:

• حقوق مهریه: در این حالت، از آنجا که عقد نکاح جاری شده و معمولاً رابطه زناشویی نیز برقرار گردیده است، زن مستحق دریافت تمام مهریه خود خواهد بود. کشف ناباروری پس از ازدواج، هیچ تأثیری بر میزان یا اصل مهریه ندارد.
• حق طلاق مرد: اگر عدم فرزندآوری برای مرد اهمیت حیاتی داشته باشد و از نظر روحی و روانی تحمل آن برایش دشوار باشد، مرد می تواند با مراجعه به دادگاه و اثبات ناباروری زن از طریق مدارک پزشکی معتبر، تقاضای طلاق را مطرح نماید. قانون مدنی (ماده ۱۱۳۳) حق طلاق را به مرد داده است و در این شرایط نیز مرد می تواند از حق خود استفاده کند، اما این طلاق به دلیل ناباروری، به هیچ وجه موجب سقوط یا کاهش مهریه زن نخواهد شد و مرد موظف است تمامی حقوق مالی زن را بپردازد.

نازایی زن که قبل از ازدواج وجود داشته و مرد از آن بی اطلاع بوده است

این سناریو کمی پیچیده تر به نظر می رسد، به خصوص اگر این حس در مرد ایجاد شود که زن موضوع ناباروری خود را از او پنهان کرده است:

• حقوق مهریه: در این حالت نیز اصل بر این است که تمام مهریه به زن تعلق می گیرد. حتی اگر زن قبل از عقد از ناباروری خود مطلع بوده و این موضوع را به مرد اطلاع نداده باشد، این امر به تنهایی تأثیری بر مهریه او نخواهد داشت.
• توضیح نکته مهم – تدلیس: تنها حالتی که در این سناریو می تواند بر حقوق مالی زن (از جمله مهریه) تأثیر بگذارد، اثبات تدلیس از سوی مرد است. تدلیس زمانی رخ می دهد که یکی از طرفین (در اینجا زن) با عملی فریب آمیز، عیبی را پنهان کرده یا وصف کمالی را که وجود نداشته، به خود نسبت داده باشد و طرف دیگر (مرد) بر اساس این فریب، اقدام به عقد کرده باشد. اثبات تدلیس در دادگاه بسیار دشوار است و نیاز به ارائه مدارک و شواهد قوی دارد. حتی در صورت اثبات تدلیس، این موضوع بیشتر به حق فسخ نکاح مربوط می شود تا سقوط مهریه. در صورت فسخ نکاح قبل از دخول، مهریه ساقط می شود، اما پس از دخول، وضعیت مهریه متفاوت بوده و بستگی به نظر دادگاه دارد. اما به طور عمومی، صرف عدم اطلاع مرد از ناباروری زن (حتی اگر زن می دانسته) به معنای تدلیس نیست، مگر اینکه زن با فریب فعالانه (مثلاً ارائه مدارک پزشکی جعلی) مرد را گمراه کرده باشد.

بخشش مهریه توسط زن نازا

تنها حالتی که مهریه به زن (چه نازا و چه غیرنازا) تعلق نمی گیرد، این است که زن با اختیار و اراده کامل خود، آن را به مرد ببخشد. این بخشش می تواند به یکی از دو شکل زیر باشد:

• ابرا: زن حق مهریه خود را به طور کلی ساقط کند و دیگر هیچ گونه حقی برای مطالبه آن نداشته باشد.
• هبه: زن مهریه خود را به مرد ببخشد، با این تفاوت که در هبه، زن می تواند در برخی شرایط (با رعایت قواعد فقهی و قانونی)، از هبه رجوع کند و مهریه خود را مطالبه نماید.

در هر دو صورت، این بخشش باید با آگاهی و رضایت کامل زن انجام شود و هیچ گونه اجبار یا فشاری در کار نباشد. در غیر این صورت، بخشش مهریه فاقد اعتبار حقوقی خواهد بود و زن می تواند مجدداً مهریه خود را مطالبه کند.

طلاق به دلیل ناباروری زن: فرآیند و سایر حقوق مالی

یکی از دغدغه های اصلی زوجین در مواجهه با ناباروری، به خصوص از سوی مردان، مسئله طلاق و حقوق مالی مربوط به آن است. در قانون ایران، با وجود حق طلاق برای مرد، سایر حقوق مالی زن کماکان حفظ می شود.

حق طلاق مرد به دلیل نازایی

مطابق ماده ۱۱۳۳ قانون مدنی: مرد می تواند با رعایت شرایط مقرر در این قانون، با مراجعه به دادگاه تقاضای طلاق همسرش را بنماید. این ماده، اصل حق طلاق را برای مرد به رسمیت می شناسد. بنابراین، اگر مردی به دلیل ناباروری همسرش دیگر تمایلی به ادامه زندگی مشترک نداشته باشد، می تواند به دادگاه مراجعه کرده و با ارائه دلایل و مدارک مستدل، تقاضای طلاق نماید. این مدارک عمدتاً شامل گواهی های پزشکی قانونی یا پزشکان متخصص است که ناباروری زن را تأیید می کند.

مخالفت زن با طلاق در این شرایط، مانع از صدور حکم طلاق از سوی دادگاه نخواهد شد، چرا که حق طلاق اساساً در اختیار مرد است. با این حال، مرد موظف است تمامی حقوق مالی زن را که در ادامه به آن ها اشاره می شود، به طور کامل پرداخت کند.

حقوق مالی زن نازا علاوه بر مهریه

بسیار مهم است که بدانیم ناباروری زن، نه تنها بر مهریه تأثیری ندارد، بلکه سایر حقوق مالی او را نیز ساقط نمی کند. این حقوق شامل موارد زیر است:

• نفقه: نفقه شامل تمامی نیازهای متعارف زندگی زن از قبیل مسکن، پوشاک، غذا، اثاث منزل، هزینه های درمانی و سایر مایحتاج است. مرد موظف به پرداخت نفقه زن در طول زندگی مشترک و پس از طلاق، تا پایان مدت عده (در طلاق رجعی) است. ناباروری زن، هیچ تأثیری بر حق نفقه او ندارد.
• اجرت المثل ایام زوجیت: در صورتی که زن در طول زندگی مشترک، کارهایی را که شرعاً بر عهده او نبوده (مانند خانه داری، آشپزی، تربیت فرزندان) به دستور مرد و با قصد عدم تبرع (یعنی قصد مجانی بودن نداشته است) انجام داده باشد، می تواند پس از طلاق، اجرت المثل آن کارها را از مرد مطالبه کند. ناباروری زن تأثیری بر این حق نیز نخواهد داشت.
• نحله: در صورتی که اجرت المثل به زن تعلق نگیرد و زن نیز درخواست نحله نماید، دادگاه با توجه به سنوات زندگی مشترک و کارهایی که زن انجام داده است، مبلغی را به عنوان نحله برای زن تعیین می کند. این حق نیز با ناباروری زن ساقط نمی شود.
• شروط ضمن عقد: اگر زوجین در عقدنامه یا سند رسمی دیگری، شروط خاصی را (مثلاً در مورد فرزندآوری یا پیامدهای مالی ناباروری) قید کرده باشند، این شروط معتبر بوده و دادگاه ملزم به اجرای آن ها است. البته این شروط باید در چارچوب قانون باشند.

در یک کلام، ناباروری هیچ کدام از این حقوق مالی را از زن سلب نمی کند و مرد مکلف است تمامی آن ها را پرداخت کند.

برای روشن تر شدن تفاوت های حقوق مالی در شرایط مختلف طلاق، جدول زیر می تواند مفید باشد:

حقوق مالی	طلاق به دلیل ناباروری زن (با دخول)	طلاق بدون دلیل خاص (با دخول)	طلاق قبل از دخول (نابارور یا غیرنابارور)
مهریه	تمام مهریه	تمام مهریه	نصف مهریه
نفقه (ایام عده)	بله	بله	بله
اجرت المثل	بله (در صورت اثبات شرایط)	بله (در صورت اثبات شرایط)	خیر (قبل از زندگی مشترک)
نحله	بله (در صورت عدم تعلق اجرت المثل)	بله (در صورت عدم تعلق اجرت المثل)	خیر
شرط ضمن عقد	بر اساس شروط توافق شده	بر اساس شروط توافق شده	بر اساس شروط توافق شده
این جدول صرفاً جهت مقایسه کلی بوده و هر پرونده ای نیازمند بررسی دقیق حقوقی است.

ازدواج مجدد مرد پس از طلاق به دلیل ناباروری همسر

پس از آنکه مردی به دلیل ناباروری همسرش اقدام به طلاق می کند و تمامی حقوق مالی زن مطلقه را می پردازد، این پرسش مطرح می شود که آیا او می تواند مجدداً ازدواج کند؟

شرایط قانونی ازدواج مجدد مرد پس از طلاق

در نظام حقوقی ایران، حق ازدواج مجدد برای مرد پس از طلاق، با رعایت شرایط قانونی مربوط به خودش، محفوظ است. پس از آنکه حکم طلاق صادر و اجرا شد و دوره عده زن (که معمولاً سه طهر یا سه ماه است) به پایان رسید، زن دیگر همسر شرعی و قانونی مرد محسوب نمی شود. در این مرحله، مرد می تواند آزادانه و بدون نیاز به کسب رضایت از همسر سابق، اقدام به ازدواج مجدد با فرد دیگری نماید.

موضوع ناباروری همسر اول و طلاق به این دلیل، تأثیری بر این حق قانونی مرد برای ازدواج مجدد ندارد. یعنی اگر طلاق به هر دلیلی (از جمله ناباروری) واقع شده باشد، پس از اتمام تشریفات قانونی طلاق و انقضای عده، مرد از نظر قانون برای ازدواج مجدد آزاد است.

لازم به ذکر است که اگر مرد بدون طلاق دادن همسر اول و بدون کسب اجازه از دادگاه (در مواردی که قانون اجازه را ضروری دانسته) اقدام به ازدواج مجدد نماید، ممکن است با مسئولیت های حقوقی و حتی کیفری مواجه شود. اما پس از طلاق قانونی و اتمام عده، چنین محدودیتی وجود ندارد.

نکات حقوقی مهم و تفاوت های کلیدی

برای درک عمیق تر موضوع مهریه زن نازا، ضروری است به برخی تفاوت های حقوقی کلیدی و نکات مهم دیگر توجه شود. این تمایزها به شفافیت بیشتر موضوع کمک کرده و از برداشت های نادرست جلوگیری می کنند.

تفاوت نازایی با عیوب موجب فسخ نکاح

قانون مدنی ایران در مواد ۱۱۲۱ تا ۱۱۲۸، عیوب خاصی را برای زن و مرد برشمرده است که در صورت وجود آن ها، برای طرف مقابل حق فسخ نکاح ایجاد می شود. این عیوب برای زن عبارتند از: قرن، جذام، برص، افضاء، زمین گیری و نابینایی از هر دو چشم (ماده ۱۱۲۳ قانون مدنی). مهم است که توجه داشته باشیم ناباروری (نازایی)، جزو هیچ یک از این عیوب ذکر شده نیست. بنابراین، صرف ناباروری زن، به مرد حق فسخ نکاح را نمی دهد. حق فسخ نکاح، کاملاً متفاوت از حق طلاق است. در فسخ نکاح، عقد از ابتدا باطل می شود و ممکن است بر مهریه تأثیرات متفاوتی (مانند عدم تعلق مهریه در صورت فسخ قبل از دخول) داشته باشد، در حالی که طلاق به معنای انحلال عقد صحیح است و مهریه زن پابرجا خواهد بود.

تفاوت نازایی با عنن (ناتوانی جنسی مرد)

همانطور که ناباروری زن جزو عیوب موجب فسخ نیست، عنن (ناتوانی جنسی یا عدم توانایی در برقراری رابطه زناشویی) در مرد، یکی از عیوبی است که برای زن حق فسخ نکاح ایجاد می کند. اگر مرد عنن باشد، زن می تواند به دادگاه مراجعه کرده و تقاضای فسخ نکاح را مطرح کند. در این صورت، اگر زن قبلاً دخول نکرده باشد، مهریه به او تعلق نمی گیرد. این تفاوت نشان می دهد که قانون گذار برای مسائل مربوط به توانایی جنسی و تولید مثل، تمایزاتی قائل شده است، اما این تمایزات به معنای سلب حق مهریه در صورت ناباروری زن نیست.

اهمیت شروط ضمن عقد

شروط ضمن عقد، توافقاتی هستند که زن و مرد می توانند در هنگام جاری شدن صیغه عقد نکاح یا در سند رسمی جداگانه، آن ها را درج کنند. این شروط می توانند در زمینه های مختلفی از جمله مسائل مالی، محل زندگی، کار، تحصیل و حتی فرزندآوری باشند. اگر زوجین شرطی را در خصوص فرزندآوری یا پیامدهای مالی ناباروری در عقدنامه درج کرده باشند (مثلاً شرط شود که در صورت عدم توانایی زن در فرزندآوری، مهریه او نصف شود)، این شرط، در صورت قانونی بودن و عدم مخالفت با شرع، معتبر و لازم الاجرا خواهد بود. اما در غیاب چنین شرطی، قواعد کلی قانون مدنی پابرجا است و ناباروری بر مهریه تأثیری ندارد.

پیشنهاد راه حل های قانونی: مشاوره پیش از ازدواج و معاینات پزشکی

با توجه به حساسیت موضوع ناباروری و تأثیر آن بر زندگی زناشویی، توصیه می شود که زوجین قبل از اقدام به ازدواج، از مشاوره های متخصص در زمینه حقوق خانواده و همچنین معاینات پزشکی جامع بهره مند شوند. این مشاوره ها می تواند به زوجین کمک کند تا با آگاهی کامل از وضعیت سلامت و حقوق یکدیگر، تصمیم گیری کنند و از بروز اختلافات آتی جلوگیری نمایند. اطلاع رسانی شفاف و صادقانه در مورد مسائل مربوط به سلامت و باروری قبل از ازدواج، می تواند پایه های زندگی مشترک را محکم تر سازد و از سوءتفاهم ها و دعاوی احتمالی در آینده بکاهد.

این رویکرد پیشگیرانه، نه تنها به نفع زوجین است، بلکه به کاهش بار پرونده های قضایی در محاکم خانواده نیز کمک شایانی می کند. آگاهی از حقوق و وظایف و شفافیت در مسائل حیاتی، از مهمترین ارکان یک زندگی مشترک پایدار است.

سوالات متداول

آیا اگر زن قبل از ازدواج از ناباروری خود مطلع باشد و به مرد اطلاع ندهد، مهریه به او تعلق می گیرد؟

بله، مهریه کماکان به او تعلق می گیرد. همانطور که توضیح داده شد، ناباروری زن در قانون ایران جزو موارد سقوط مهریه محسوب نمی شود. مگر اینکه مرد بتواند ثابت کند که زن با عملی فریب آمیز (تدلیس) و با قصد مخفی کردن نقص، او را فریب داده و بر اساس این فریب، عقد واقع شده است که اثبات آن دشوار است و معمولاً به حق فسخ نکاح مربوط می شود نه سقوط مهریه.

آیا مرد می تواند به دلیل ناباروری همسر خود، او را طلاق دهد؟

بله، مرد می تواند بر اساس ماده ۱۱۳۳ قانون مدنی، هر زمان که بخواهد همسر خود را طلاق دهد. ناباروری می تواند دلیلی برای تقاضای طلاق از سوی مرد باشد، اما این امر به معنای سلب یا کاهش حقوق مالی زن (از جمله مهریه) نیست و مرد موظف به پرداخت تمامی آن ها است.

اگر رابطه زناشویی برقرار نشده باشد و زن نابارور باشد، چقدر مهریه به او تعلق می گیرد؟

در صورتی که عقد نکاح قبل از برقراری رابطه زناشویی (دخول) به هر دلیلی (از جمله طلاق) به پایان رسد، زن (چه نابارور و چه غیرنابارور) مستحق دریافت نصف مهریه تعیین شده است. این یک قاعده عمومی در قانون مهریه است و ارتباطی به موضوع ناباروری ندارد.

آیا علاوه بر مهریه، سایر حقوق مالی (مانند نفقه و اجرت المثل) نیز به زن نابارور تعلق می گیرد؟

بله، ناباروری زن هیچ تأثیری بر سایر حقوق مالی او از جمله نفقه، اجرت المثل ایام زوجیت و نحله (در صورت عدم تعلق اجرت المثل) ندارد. مرد موظف است تمامی این حقوق را طبق قوانین جاری پرداخت کند.

چه مدارکی برای اثبات ناباروری در دادگاه لازم است؟

برای اثبات ناباروری در دادگاه، معمولاً گواهی های پزشکی متخصصین زنان و زایمان یا متخصصین اورولوژی (برای مرد)، نتایج آزمایش های هورمونی، سونوگرافی ها و سایر تست های تشخیصی که توسط مراجع پزشکی معتبر صادر شده باشند، ضروری است. در بسیاری از موارد، دادگاه زن را به پزشکی قانونی ارجاع می دهد تا ناباروری او رسماً تأیید شود.

نتیجه گیری و جمع بندی

مسئله مهریه زن نابارور یکی از دغدغه های حقوقی و اجتماعی مهم است که با ابهامات زیادی همراه است. با بررسی دقیق قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران، به این نتیجه می رسیم که ناباروری زن، در اکثر قریب به اتفاق موارد، هیچ تأثیری بر حق او نسبت به دریافت مهریه ندارد. مهریه، حقی است که به مجرد جاری شدن صیغه عقد نکاح بر ذمه مرد قرار گرفته و زن مالک آن می شود. این حق مستقل از توانایی یا عدم توانایی زن در فرزندآوری است.

همچنین، مشخص شد که مرد می تواند به دلیل عدم فرزندآوری همسرش (ناباروری)، اقدام به طلاق نماید، اما این اقدام به هیچ عنوان موجب سقوط یا کاهش مهریه زن نمی شود و مرد کماکان مکلف به پرداخت تمام مهریه و سایر حقوق مالی زن از قبیل نفقه، اجرت المثل ایام زوجیت و نحله خواهد بود. تنها حالتی که مهریه به زن تعلق نمی گیرد، بخشش اختیاری و آگاهانه آن توسط خود زن است.

در مواجهه با این مسائل حساس و پیچیده حقوقی، که می تواند تأثیر عمیقی بر زندگی افراد بگذارد، دستیابی به اطلاعات دقیق و موثق ضروری است. پیچیدگی های قوانین خانواده و ظرافت های هر پرونده حقوقی، ایجاب می کند که افراد پیش از هر اقدامی، از مشاوره حقوقی تخصصی بهره مند شوند. متخصصان و وکلای باتجربه در این حوزه، با ارائه راهنمایی های دقیق و حمایت کامل، می توانند شما را در مسیر صحیح حقوقی یاری رسانند و از تضییع حقوق شما جلوگیری کنند. برای دریافت مشاوره حقوقی تخصصی و گام برداشتن در مسیری آگاهانه، همین امروز با ما تماس بگیرید.