همانطور که بسیاری گفتهاند، تعریف یک تریلر روانشناختی سخت است، اما با دیدن یکی از آنها خواهید فهمید. این ژانر گسترده، با عناصر ترسناک و درام، برخی از بزرگترین فیلم های اکشن کلاسیک تاریخ سینما را خلق کرده است. در بدترین حالت، این ژانر میتواند فرصتی برای نویسندگان و کارگردانان باشد تا تمام تحقیقاتی را که در مورد پیچیدگی و جزئیات ذهن و نتایجی که گرفتهاند نشان دهند، و در بهترین حالت ممکن است برخی از هیجانهای روانشناختی باشند. مهمترین. تحریک آمیز و تاثیرگذارترین محتوای سینمایی را ارائه می دهد.
هدف کاوش عمیق در مغز مخاطب، آتش زدن سیناپس ها به احمقانه ترین و ترسناک ترین راه ها و ایجاد واکنش هایی در سر و شکم مخاطب است. فیلمهای موجود در این فهرست به دلایل بسیاری از بهترین فیلمهای هیجانانگیز روانشناختی تاریخ سینما هستند، اما مهمتر از همه، جذابیت آنها در این است که چگونه مخاطب را بهخاطر مفهومی که ارائه میکنند و اجرایشان، هر دو، آزار میدهند. این فیلم ها مانند ویولن با احساسات ما بازی می کنند و به همین دلیل ما آنها را دوست داریم. با سایت مجله امروزه همراه باشید.
کلاه مرد
در حالی که نسخه اصلی 1962 یک فیلم شیک تر و ساده تر است، از ترس، باید به سراغ بازسازی مارتین اسکورسیزی با بازی رابرت دنیرو بروید و این کار شما را متحیر می کند. Cape Fear بر اساس یک ترسناک واقعی بزرگسالان ساخته شده است، و بازی دنیرو در این فیلم بازی ای است که برای مدت طولانی با شما خواهد ماند، زیرا گذشته شما به شما تسخیر می شود و تصمیماتی می گیرید که خانواده خود را در معرض خطر قرار می دهد. . در این فیلم نیک نولتی در نقش مکس کدی با بازی رابرت دنیرو، وکیلی که به عمد از شواهدی که می تواند منجر به آزادی یکی از مشتریان جنایتکارش شود، پنهان می کند، بازی می کند.
در یک دوران سخت در زندان، کودی متوجه می شود که وکیلش به او خیانت کرده است و 14 سال بعد به دنبال انتقام از او و همسر و دخترش (جسیکا لنگ و جولیت لوئیس) است. در طول فیلم های تریلر، باد گرم کارولینای شمالی می وزد و کودی، یک جنایتکار انتقام جو، تا دیر نشده به اهداف خود می زند. خشونت در فیلم غیرقابل تصور است، اگرچه جنبه ترسناک فیلم باید تفکر ماکیاولیستی شخصیت کودی باشد که با استفاده از قانون علیه وکیل قدیمی خود و بازی با طعمه خود، می داند که هر لحظه می توانیم وکیل دیگری را ببینیم. . حمله این رفتار وحشتناک
کلوت
در دهه 1970 تعدادی از بهترین فیلم های پارانویا در تاریخ سینما تولید شد که برخی از آنها توسط آلن جی. توسط کاپولا کارگردانی شد. فیلم تکان دهنده او در سال 1971 کلوت یکی از صادقانه ترین و جسورانه ترین تریلرهای روانشناختی در داستان نویسی است، رازی که در طول مسیر فاش می شود و مخاطب را در نقش کارآگاه قرار می دهد. دونالد ساترلند نقش جان کلوت، کارآگاهی را بازی می کند که برای یافتن یک مدیر گمشده استخدام شده است. او در طول تحقیقات خود با بری دانیلز (برنده اسکار جین فوندا)، روسپی که مرد گمشده علاقه خاصی به او پیدا کرده است، ملاقات می کند. این دو با غوطه ور شدن بیشتر در این پرونده مرموز، یک اتحاد ناآرام تشکیل می دهند.
مانند تمام نوآرهای بی نقص در تاریخ سینما، کلوت به عنوان یک پرونده ساده شروع می شود – مرد و زنی گمشده که راز او را می داند – و شدت می گیرد، جایی که شخصیت های اصلی به عنوان ناظر عمل می کنند، اما به تدریج در بیرون آشکار می شوند. در آن پرونده شلوغ و آشفته غرق شدند. تنش داستان از ابتدا بالاست و اجرای ساترلند و فاند آنقدر زیباست که بر تنش داستان می افزاید. در کلوت با یک تریلر بسیار خوش ساخت سر و کار داریم، صحنه ها و سرعت روایت استادانه هیچ گاه وزن تنش فیلم را از روی شخصیت های اصلی و مخاطب جابجا نمی کند. سرگیجه
کمتر کارگردانی مانند آلفرد هیچکام ژانر هیجان انگیز روانشناختی را تعریف و خلق کرده است و سرگیجه یکی از بهترین آثار او در این ژانر است. این فیلم بزرگ و پیچیده برای کارگردان و دوره تولید، با بازی جیمز استوارت، رویکردی سختگیرانه به موضوع از دست دادن عزیزان و اشتیاق دارد و در آن شاهد بازی شجاع و برجسته یک بازیگر مشهور هستیم. در این فیلم، استوارت نقش اسکاتی، کارآگاه سانفرانسیسکویی با ترس از ارتفاع را بازی می کند که با آسیب های ناشی از مرگ شریک زندگی خود دست و پنجه نرم می کند. پس از یک بازنشستگی خودخواسته، او مأموریتی را به عنوان یک کارآگاه خصوصی می پذیرد که او را به دنیای فریب، مبدل و جنون هدایت می کند.
اسکاتی یکی از ساختارمندترین و قابل توجه ترین شخصیت های هیچکاک است، مردی خشن و بی ادب با پیشینه ای تراژیک و رفتاری بی پروا که همه اینها با وارد شدن به موقعیتی ترسناک و پیچیده آشکار می شوند. کیم نواک همچنین نقش های دوگانه جودی برتون و مادلین الستر را بازی می کند که نقشی کلیدی در فاصله گرفتن فزاینده اسکاتی از واقعیت دارند. فیلمی تکان دهنده با استانداردهای سال 1958، سرگیجه یکی از فیلم های کلاسیک ژانر هیجان انگیز روانشناختی است که با جاه طلبی های شدید و شکنجه روانی برای تماشاگران بدون تاریخ انقضا همراه است.
زندانیان
این تریلر تاریک و تکان دهنده از سال 2013 با عمیق ترین ترس های هر والدینی روبرو می شود و سپس آن ترس غیرقابل تصور را می گیرد و آن را به مدت دو ساعت و نیم در یک گودال تاریک عمیق فرو می برد. فیلمی با ساختار هوشمندانه، زندانی یکی از آن فیلمهایی است که تراژدی به سرعت رخ میدهد – که در آن دو دختر کوچک ناپدید میشوند و خانوادههایشان ناامیدانه تلاش میکنند آنها را بدون هیچ سرنخی پیدا کنند – و سپس بیشتر و بیشتر درگیر میشوند. جهان در تاریکی جریان دارد . و عدم قطعیت هیو جکمن در این فیلم کار سختی انجام می دهد، جایی که او نقش پدری درمانده و ترسو را بازی می کند که نمی داند با خودش چه کند. ابتدا عصبانیت خود را ابراز می کند، جوانی از محله را می بیند و او را مقصر از دست دادن فرزندانش می داند و سپس عصبانیت خود را درونی می کند و خود و خانواده اش را بیشتر منزوی می کند.
مفهوم اصلی داستان کاملا ترسناک است، اما کارگردان دنیس ویلنوو داستان خود را به مکان های تاریک تر می برد. جکمن متقاعد شده است که عامل ربوده شدن دخترش و دوستش، یک جوان شکنجه شده و تحت شکنجه روانی (با بازی پل دانو) است و وقتی مرد با میل و رغبت به او اطلاعاتی نمی دهد، به روش هایی متوسل می شود که مکرراً تخلف می کند. شرایط آنها این پیمان ناقض ژنو است. زندانیان که فیلمی حماسی درباره غم و اندوه است، همان طور که از عنوان آن پیداست، خالی از لبخند و شادی است، اما مضمونی احساسی با نیرویی مناسب و پایانی تکان دهنده.
بدبخت
یکی از بهترین اقتباسهای فیلم از رمانهای استیون کینگ، مفهومی غیرطبیعی اما غنی است که از استعداد واقعی در دو طرف دوربین برای خلق یک کلاسیک استفاده میکند. جیمز کان و کتی بیتس در نقش نویسنده پل شلدون و پرستار آنی ویلکس بازی های ماندگاری ارائه می دهند. در فیلم Misery، شلدون در صحنه تصادف توسط ویلکس پیدا می شود و برای معالجه به خانه دور افتاده اش برده می شود. معلوم میشود که پرستار از طرفداران سرسخت رمانهای عاشقانه بدبختی چستین است، اما وقتی متوجه میشود شلدون در حال پایان دادن به سریال است، رابطه پرستار و بیمار آنها چرخشی وحشتناک میگیرد.
بیتس برای ایفای نقش آنی، یک ادای احترام نادر به قهرمان ترسناک، برنده اسکار شد، و به جرات می توان گفت که داوران آکادمی از ندادن اسکار به بیتس وحشت داشتند. تعداد کمی شخصیت ترسناک مانند آنی وجود دارد. آنی یک زن مذهبی بسیار پرحرف و بشاش است که بدون نیاز به برداشتن نقاب ادب، ظرفیت زیادی برای خشونت خالص دارد. Misery بیشتر به خاطر داشتن یکی از ترسناک ترین سکانس های تاریخ سینما شناخته می شود، اما کل فیلم شاهکاری است که تنش در آن ایجاد می شود.